عرفان و خشايار و ليتو و سركش و افرا و تهم – پايدار1

اینترو:  عرفان و خشايار
آ.. تگ تیم
دوباره.. هه..
ما و آرزوها ، پایدار تا پای دار
اسمگــــــولی.. خشــ..

ورس 1: خشايار
صدا عرفان و خشایار خوب گوش بده // ترکید ضبط اینم بوم بومشه
دست بور مور پوست مور مور می‌شه // با آهنگ من روی بوی عود گیجه
ودکا رسم ماس،کنياک بعد شام / دیگه همه میدونن دنیا دست ماست
کلی‌ پره توی اتاق در و داف // همشونم هستن بغل من
دکتر بازی‌ با یه عمل سخت // زودی باز می‌شه کمربند
بغل تخت...کرمِ نیوآ //‌ ها ها‌ها که بره بیاد
اسمگولی میدونه قلق این کار // سریع میتون بره تو از کرکره نیم باز
دیگه بقیش خوب نیس واست // ولی‌ شاید دیدی چون دوربین دارم

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

ورس 2 : ليتو
هستم پایین‌ترین پایدار توی سنّ // امشب می‌رن بالا همه روی سن
یک..دو...بعدش با هم میریم روی سه // اگه لیتو راحت رفت توی حس
چون که منظره دنیاست ستاره‌ها ماییم // بالا سرتون دنیارو میپاییم
وقتی‌ از پایین نگا می‌کنین هرجایی // ماها برق می‌زنیم..انگاری برق کاریم
ببین زندگی‌ من و دوستامو یه نگاه // ناراحت نشو هرجایی نمیام
زندگی‌ رنگیه طراحی نمیخواد // پولی‌ که تو جیبته به شلوارت نمیاد

ورس 3 : سركش
شب تا صبح هی‌ بیدار // لش هرجا که میایم
هنسی و برگه ورق خش با یه گیتار
انگار تو وگاسیم // جلوم لخت میشن
همچی‌ ریسکه // وقتی‌ می‌برم که تو ببازی
بازی‌ دست ماست // هرکی‌ باخت میزو ترک می‌کنه
روز و شب ما اینجاییم // نفر بعد
هی‌ ادامه داره دیگه می‌خوام برم دافی منتظره
ولی‌ نمی‌شه باخت // بس که ژتون هست
هها.. نه خوشگل تو رویاهات نیستی‌ // نه این فیلم ، فیلم نه ما آرتیستیم
خودمونیم و اینم زندگیمونه // پایدار ! زندگی‌ چن تا دیوونه

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

ورس 4 : افرا
چهار قاره داره مهر پاسپورت // 20 گرم کیسه ي حیض داشبورد
این لاشخور دافا دورم حلقه / حلقه هم نمیدم ، جاش تو حلقت
چطور بی‌ لیسانسه بنزش الگانسه / پخشه فركانسش / مرد رنسانسه
‌ها؟ چطور؟ یه ممنوع الا ورود کرده عبور تو قلبت ظهور

ورس 5 : تهم
منو دوست داره اون که میاد و شکلات پوستش مثل میکای شوکوپارسه
دوستش سفید و قر میدان بد // کنار هم مثل شریدن`س آن
شک نکن وقتی‌ بت میگم من // دنیا مال ماست، چرت نیست اصلا
زندگی تند میره می‌خوام کند بشم / پیکو پر کن بریم به عمق شب
می‌خوام پول دربیاد // اونقد زیاد که کور شن اینا و دور شن بیا
کاری کنیم چیز خوب از اون دربیاد // یه دافِ خوب بره و یه خوبتر بیاد
هر هفته یه *ـس شر پول ساز // صد هزار نفر کنسرت رو باز
همه با منن دشیا و دافیا // و شادیم ما پس *ـون لق شاکیا

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
ووو او و و ووو

بریج:  عرفان
از بس که می‌برم // حالا با چشای بسته میپرم
مطمئنم دیگه حدس نمیزنم // پایدار تا پای دار

ورس 6 : عرفان
بدرود روزا که عرفان چت بود // حالا تو لیوان داره ودکا ردبول
سر 3 سوت خالی‌ بطری گری گوس // تور میزارم همه میان پر مس میگو
چه شب و چه روز // کاسبیم و پی‌ پول
دافی که با منه نیست یدونه عیب روش // وقتی‌ پیر شدیم میگیم
چه حیف زود تموم شد // ولی‌ خوبه رسیدیم بش زود
مث حامد حدادی بازی‌ دستم // از این بالا میبینمت بالاتره قدم
واسه همینه میدونن همه دافا قدرم // عرفان مث دریاس منتظر قطرن
چون قول داده حتما کم کم شب // یجوری خودشو بکشونه دم تختم
سر تا کفشم آه / هر آهنگم آه / دافت تاکـــ آ / پرچمه دستم آره...

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

بریج:
از بس که می‌برم // حالا با چشای بسته میپرم
مطمئنم دیگه حدس نمیزنم // پایدار تا پایه دار

عرفان – اوترو (آلبوم هميشگي)

این بود آلبوم همیشگی // میدونم مثه همیشگی ندیده ای // با این کارگردانی کسی ندیده فیلم ... پاییداااااااار
این بود آلبوم همیشگی // میدونم مثه همیشگی ندیده ای
با این کارگردانی کسی ندیده فیلم // همه چی هم گفتم کسی غریبه نیس

تشکر از خانوادم به خصوص عادل – امیر ای پلاس – خشایار– افرا – امانوئل – سرکش و بقیه ی خانواده ی پایدار
مهم تر از همه طرفدارا که اجازه میدین باهاتون این ارتباط رو برقرار کنم...

گفته بودم منم خورشید رپ // میام و از نور پر میشه شب // میخورم قسم به خونه سرخی که هست ...پایییدااااااار
گفته بودم منم خورشید رپ // میام و از نور پر میشه شب // میخورم قسم به خونه سرخی که هست...پایییدااااااار

تو هر کاری همه جورش هستن ...
یه عده فقط نظر میدن , یه عده شروع نکرده قسم میخورن که بهترینن ، بابا اعتماد به نفس...
یه عده هم هستن . . .ولی بودن و نبودنشون فرقی نمیکنه ...فقط یه سری یه جنبشو شکل میدن ...
با هر قدم جهت آینده کل جنبشو برا همه مشخص میکنن ... اونان که تاریخو با دستاشون مینویسن ...پایداااااااار

من مدیون رپ رپ مدیون من // هرچی اینا میگن هزیونه پس
اینا له یه لقمه زیر دندون من // چی میخوان از جون من
من مدیون رپ رپ مدیون من // هرچی اینا میگن هزیونه پس
اینا له یه لقمه زیر دندون من // چی میخوان از جون من . . . پاییداااااااار

این کار فقط نوشتن قافیه نیست ...این کار یه فرهنگ و روش زندگیه ... این کار همیشگیه...

عرفان و نونا – داستان من

اينترو : عرفان
آ.. آره.. رو بيت اي پلاس.. آ..
مهم ترين داستان اين چند ساله هستا.. ههه..
خوب گوش كن ... خوب خوب خوب گوش كن.. آ.. آره

عرفان :
يه شب جمع در هم بود همه جا الكل // منم بد مست بودم اصن قاطي ام در كل

شب هم در هم تر شد تا اون رد شد // صورت گلشيفته و قد و بدن هم واييييييي

اومد تند تند جلو گفت ميخوام من تو رو // در گوش گفت يهو آ آ آ و و و و حالا اگه دوست نداري تو پشت كن برو // اگه بدونی چی گفت نه نه نا

نونا :
تو چشات ميتونم بخونم كه ميخواي بيام اينجا بشينم // اگه بتوني بخوني فكرم رو دسته تو رو بگيرم // ببرم به يه طرفی تنها تن تو رو ببينم

بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

عرفان :
ديگه گيج گيجم كيه به كيه كه چي ميگم // ميگه بيا پيشم تلو تلو پيشش ميرم // صبر كن بينم مث که ميگيره چي ميگم

اگه من اینم تا آخر دستشو میگیرم//هرچی کشیدنم پایین باز میکشتم بالا//حالا بالم بزنن دیگه نمیرسن به ماها

شبا تا بخوابم در گوشم لالایی میخونه//کارایی که ما دادیم اون موقع حالا کی میتونه

گفت عشق من ای عشق نوشتنی//بیا عشق بازی کنیم دوتا مهره قوی

تو این دوره ي کمی که هستیم رو کره زمین/تا هر موقع شبی که بگی خوره ي همیم

افرا عقدو خوند خش با درداش موند//عادلم دائما راسخ واس من سد شکوند

نونا :
بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

عرفان :
پام میلغزید صدام میلرزید// غیر یکی دوتا هرکی مارو دید میخندید

نترسید گفتم واسه حالا بعد بی تردید// رفتم بالا حالا من شب اول بچه اول من

امیر گفت بیا بیا میخواد بچه هدف//منم شست و شو دادم کل دنیارو بعد

بد قسم خوردم ریخت دنیای من//رد من محکم بالا دنیای رپ

خط من پشتم حالا سلطان رپ//جاده رو دیدم باعث پیشرفت شد// نمیترسم جاذبه بیشتر شد

ریمیکس اومد نگین طرف خط نداره//همه یکی شدیم و هدف حد نداره

حالا تا ابد پرواز تو آسمونا//منه دیوونه میخونم آره واسه اونا

جوونای دور از خونه یا که توی خون هم// تصمیم همیشگیم باشون مونم

نونا :
بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

تو چشات ميتونم بخونم كه ميخواي بيام اينجا بشينم // اگه بتوني بخوني فكرم رو دسته تو رو بگيرم // ببرم به يه طرفی تنها تن تو رو ببينم.. اُ اُ اُ..

بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

اوترو : عرفان
گفتم خوب كن.. گرفتي..؟
اگه نگرفتي كه بزن از اول.. هه آره
عشق من موزيكمه.. همين و بس .. آ.. آره
عرفان.. پايدار.. هميشگي.. آ..

عرفان و مرواريد - دوباره

كروس : مرواريد
آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

ورس 1 : عرفان

همه هم سنام مرضیه روحی ان

من هم هم سنم پس اینه روحیه م

من نگفتم تو مسیر خوبیم

نه من صوفیم نه سفیر رومیم

از جون میگم تو این راه جون میدم

حالا دور بر ندار بهت رو میدم

هر وری باد میاد به اون سو میرن

هر جا نونشون جور از اون رو میگن

بگذار زور بگن میگم تا کور بشن

دستور بدن بگذار بگن و گوش ندم

بکن تو گور من بچش از خون من

هیچ کسوفی نمیشه ضد نور من

ببین شور من شده پل عبور من

روشن طول شب کل وجود من

ندیده نور من نه بابا کوره پس

واستون زوده هنوز قبول ظهور من

كروس : مرواريد
آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

ورس 2 : عرفان

نمی‌خوام الکی‌ مثل بغلی تز بدم

نمی‌خوام مثل بغلی الکی‌ حس بدم

احتیاجی‌ نداره بیارم اسمشم

بکن فکر یکم یا دوباره بهت بگم

نوشتن عشق من کی‌ نوشت مثل من

می‌خوام از حس بگم می‌خوام از دل بگم

توی خماری خود روی موج ول بشم

معلق رو ورقه بشم نصف شب

دود سنگینی‌ دورمه نصف وقت

نصف دیگشم وقت ندارم چت بشم

هر کیه ضد من نکنه فکرشم

میپیچمت تو کفنت عرفانه اسم من

همینه عشق من همیشه شعر بگم

همیشه عشق من شنیده شعر من

بیرون از جسم و تن بتونن حس کنن

جونم مال تو روحمو به کی‌ من بسپارم

كروس : مرواريد

آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

ورس 3 :
عرفان :

کلّ عمرم دنیا را دور زدم

دو تا چشم جلومه و دو تا هم پشت سرم

یه مشت لاشخور دنبال فرصتن

بایست بکشم اگر نکشم کشتنم

دست ما نیست اینا برای ما هم بر زدن

حکم تو دستشون و ما هم کت همش

اگر برد ازت دیگه دیره قر نزن

باز هم فرصت هست نکن فکر صلح اصلا

دیگه میخونه و میگه کلافه از این دل

وقتی‌ میدونه و میره خلاف غریزه

مرواريد :

کلی‌ کار و فشار دائم و سالها لازم ولی‌ میرسم بهش آره

عرفان :

رفیق دیوونه و پیرش بد حال و مریضه

ضعیف و بیجونه دیگه نداره نتیجه

مروارید :

کلی‌ کار و فشار دائم و سالها لازم ولی‌ میرسم بهش آره

كروس : مرواريد
آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره آره آره

دوباره دوباره

نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

عرفان و ريويل - نفرت

اینترو:
هو هو ها ها...هو هو ها ها...هو هو ها ها هااااااا
مهرک
هو هو ها ها...هو هو ها ها...هو هو ها ها هااااااا
عرفان
هو هو ها ها...هو هو ها ها...هو هو ها ها هااااااا
بیت ای پلاس
هو هو هاهاهاااااااا . . . هو هو ها ها هاااااااااااا
آه..آره...

ورس 1 : عرفان
هرکاری فکر کنی بکنی من کردم // هر جایی نمیتونی برسی من رفتم
تنهایی هر راهی رفتم // حالا کم کم ، همکاری همراهی از لندن
نبوده کسی دیگه که ببینه رو دست ما // یا کسی که بشینه بنویسه تو سطح ما
ما رو سطح ماه ، تو هم بزن دست و پا // فکر اینه بشینه همیشه رو تخت به جام
حالا شب بشه روز ، روز بشه شب باز // شب بشه روز ، روز بشه شب باز باز
نعشه ی دود زود همه پرواز // همه تشنه ی پول ، پول قده ابرا
وقتی عرف هست رو بیت ای پلس با مهرک // صرفا کوبیده نفرت تو چهرت
عیب است تو بکن انقدر تو غیبت // ایول بالاتر قیمت رو اسمم
ده ساله دور از وطن ، وطن خویش // سببش چیست؟؟ عمل عوض محل زیست؟؟
مسئله اینه که بعد رپ همه گسیخت// حالا نیست خبر از سفر خزر و کیش
نمیشه دید یه وجب یا کشید یه نفس // منم مینویسم تا هست رمق زیست
وقتی رفتم نمیگن ازم اثری نیس // نمیگن عرف نیست جسدی تو کفنی بیش...آه...

کروس :
حالا اگه...حالا اگه...حالا اگه...حالا اگه...
حالا اگه دوست نداری...دوست نداری...دوست نداری...پشت کن برو...
پ پ پشت کن برو...برو

عرفان – از ماست كه بر ماست

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

ورس ۱ :
بابا این کار چیکار به مغز من داره ؟ // این چیه بابا اینو کی دست من داده ؟
میگن رپکنه گفتم هستم من پایه // میگن رپ مده خوب من دستم سرمایه
تکستو من زدم ، بیتشو بچه همسایه // یه کم خز شده ، میبخشید بد شده
نمرت رد شده وقتی خط من باشه // بگیر عکسمو نره یه وقتی از یادت
چونکه عرفان ، خداست رپر اصفهان // ولی انگار تو باز میکنی انکار
ولی چی ؟ اشکال نداره امسال // میرم بالاتر حالا من تو هم کلافه ای وااای
شناسنامه نداره اداره ثبت احوال // علاقه نداره بهانش سخت افزار
صدام ادامه داره تا تهش ، دست بردار // شب شکن رپ ، یه خواب وحشتناک

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

ورس ۲ :
از ماست که برماست ، اگه نشدی // سوار ابرا ، بدون نداری
تو بال پرواز ، یا که نداری // سواد رپ ساختنو ، نداری
علاقه اندازه ، که تو بشینی // تمام شب پاش ، یا که ببینی
جواب فرداش ، خواب خوابی و // سرابه فردات
حالا اینا ... الا بلا علیهم آرزو // انا لله الیه راجعون
سنگ قبرم ، بریزن خاک به روم // بلکه بعد مرگم شما بدین حال بشون
آه ... الا بلا علیهم آرزو // انا لله الیه راجعون
سنگ قبرم ، بریزن خاک به روم // بلکه بعد مرگم شما بدین حال بشون

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

ورس ۳ :
از هیچ طرفی طرفی نیست طرف من شه // شاید خوب گوش بکنه و بدل من شه
برا همینه همیشه بغلم دسته هست // که وسط معرکه یهویی *ـق شه
میگه به من چه..هان؟؟ زبونتو خوردی؟؟ // دیگه به من چه ، *** بد کسی و فشردی
به گرچه جمعتون جمعه یهو // پشت مایک بکنم کل جمعتون پهن شه
سر زیره ، دیگه دیره ، حقته // *** کردی و *** به زیر حلقته
تنها صدا صدا ضربان قلبته // تنها صدا صدا ضربان قلبته...
انگشت اشاره بره رو ماشه...
که باشه حواست خشابه رها شه تلاشت فدا شه خلاصه خلاصه ختمته
بعدم فاتحه ی سر خاکه ، قبرته // آخرین خاطره هم صلوات بعدشه // دیگه میگیری چی میگم آره بسته
هنوز سوار قلمم هست پنج صبح // مغرم هنوز داره واست دست خسته شد...آه...

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

عرفان و خشايار و امانوئل – اه طعنه

خشایار: با صدای کلفت در حال کشیدن سیگار :
خشایار :بده جلو . . .علی . . .پووووف...!! این عرفانه راستی خیلی چاقاله هاااااا
امانوئل: آره بابا هیچیم حالیش نیس ، الکی معروف شده...!
خشایار : باباش پولدار مثه اسب . . .میریزه جلوش ، پولو اینجوری اوپس میریزه جلوش ، اصلا" نمیفهمه هااا ، والا...
شعراشم خودش نمینویسه به ابولفضل...
امانوئل : آره . . .تازه شنیدم پولم داده آلبومشو براش پخش کردن...
خشایار : پوووف . . .!!! جون من؟؟؟ تیییش...!!!
امانوئل : باور کن...از بچه ها شنیده بودم...اینا اونور آب نشستن...همینجوری مایه دار...معلوم نی این پولارم از کجا میارن
همینجوری خرج میکنن...
خشایار با صدای نازک و با نمک :
منم نمیدونم از کجا میارن
خشایار(با صدای کلفت) : خدا یه چیزی میده یه چیزی میگیره دیگه ، فکر کنم دیگه. . . اینطوریه دیگه . . .من نمیدونم ، پولو داده بهش مغز نداده اصن
امانوئل : مغز که آره...نداده دیگه...خط من ، خط اون . . .یعنی چی؟؟ این حرفا چیه بابااااا...!!
خشایار با صدای نازک و با نمک : منم نمیفهمم !
خشایار(با صدای کلفت) : من که اول فکر کردم این یارو کلاس خطاطی راه انداخته...نمیدونم والا... میخوای یه کم؟؟؟
امانوئل : نه دیگه من دیگه خیلی
خشایار : صدات چرا گرفت حالا؟؟ . . . اوه اوه. . .این ماشینه چرا اینطوری داره میاد یا ابالفضل پسر...!!!
صدای شلیک و فریاد
اوووووااااآآآآآآآآآآآآآ..

عرفان و خشايار – چهار دست و پا

ورس 1 : عرفان
آه آه آه...
مود خوبه ، چرا چار هفته توریم // بوم بومه ، نور و صدا چار شنبه سوری
میگه دیره ، برو بالا چار پنج تا زوری // سینه سوخت ، ماها چار فصلو جوریم
میگی چیه پوشیدی ؟ بابک وثوقی // ستاره مث ما دیدی ؟ ما تک گروهیم
میخواد بگیره زودی بام عکسو زوری // یه باره تا رسیدیم چارصد تا دوربین
حالا بدنای خفنه که قدمه به قدمه // بغلمه قبل اینکه بگم من یه کلمه
ای وااااااای...آویزون از دست دوباره // نامیزونه بد ، از بس خماره
پایه ی خط ، پس پا میده بد // حالا تا میتونه بد فک زد دوباره
نمیدونه نمیدم من شماره // نمیدونه کمی وقت هست ، خلاصه
اگه میتونه بمونه ؟ شب هست اتاقش // اگه نمیتونه خونه در بست ، خدافظ...

كروس : عرفان
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من

ورس 2 : خشايار
انقدر خوبم دافی میاد چار دستو پا // برنامه خشی بعد شام هست کجا ؟
صاف رخت خواب ، چهارده فشار // صبح گیج پاشی بگی : هان...من کجام ؟
توی بار اومدم از شانسم دو بار // زیر نافم داد زد : واااای من خداااااام
خوشت اومده ؟ خیسه ، تمیزه ، گیجی ؟ // میگی ماه عسل بریم جزیره فیجی ؟
بابا اسکلی مگه واسه امشب بودی // تحفه ای نیستی واسه یک شب خوبی
میگی فیجی دو دقیقه پیش تو شمشک بودی // خوب معلومه میترسه اس مگولی
داری کم کم میرینی تو حس بدجوری // بدون فقط پارتنرسـ*ـسم بودی
بدی یه کم سوتی ، میشه چشمم خونی // سيـ*ـتير بابا مث اشک بودی

كروس : عرفان
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من

ورس 3 :
عرفان :
اینم اخبار دافی ، میخوای شب بام باشی // بیا همرام ، اگه میخوای تنها باشیم
اخلاقو میدونی ، با ما سر و کار داری // پس خوب میدونی که شاید سر کار باشی
من و خشی باز لشیم آره دم بار پاتیل // مستم آرومم ولی خشی باز قاطی
لاشخورا دور دافا مثه کفتار داشی // دافا مارو میخوان ، باشون شب کار داریم...
خشايار :
دافی میخوام صبح بذاری نیمرو رو تختم // سگ نباش ، اخلاق دیروزو هستم
هی غررر نزن دارم میشم دیوونه کم کم // با هم نیستیم همیشه مثه میلو و تن تن
بیرون برف هست ، منم سردم //تنها یه صدا میشنوی اونم صدای تختم
پس بیا ، در بیار خوش باشیم با هم // بخوای چس باشی نیستم ، صبح پاشی با من
میخوام تو ، توم میخوای من ... ودکارو بریییز توی لیوانم
آتیشتو بذار لب سیگارم ... دافی با عرفی و خشی..چیکاااااااار کرررررد

كروس : عرفان
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من

عرفان و خشايار و سركش - بايد

اينترو : عرفان
عرفان..
با خشايار، سركش

ورس 1 : عرفان
توی ذهنت بکش حالا تصویری // که چجوری ما بالا میریم شما پس میری
آره میگی ولی نه ، تو راه کج میری // حالا بگیر بشین بعد دوباره خط بگیر
میگیرن چشم و گوشتو کلمات تو حرف // وازه و برجسته لکه خون رو برف
خواستی خودو برسونی چجوری بدون سوژه ؟ // خدا خدا خدا میکنی که یه جوری جور شه
زور که نیست ، مجبور که نیست // با یه مایک تو دست حالا می خوای نمره بیست ؟
عمره کیست که صرف شعر میشه ؟ اون منم // تاج شاعرای رپو گذاشتی روی سرم
ماز خشی و افرا ، نگی که تنهام // ضعیفه اشعار، بابا همینه حرفام
کاخ رپ بود کلبه ی کاه گلی // چرا بالاس ستوناش ؟ چون رو کارشيم

كروس :
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها

ورس 2 : خشايار
دوست نداری بشنوی کار تک مارو ؟ // برو رسما بشین بکن داش من فکراتو
چون تند تند از بلند گوها کار من تکرار شد // آلبوم اول پاره کرد تهرانو
بدون برندم ، خوب شاهد باش // انگار شطرنجه و تهش شاهت باخت
پوکرم تو رنگ داری و من کاره ی شاه // جلو خشی و عرف نیس کسی کارش شاخ
پس ساکت باش ، فکر شاشت باش // هنوز کف نکرده ، مخت داشت اشکال
اومدم به دنیا واسه همین کارا من // اوجشم ، هستم از کل زمین بالا تر
نمیتونی ببندی بند کفشت ؟ // اوف شدی ؟ بزنم چسب زخم بهش ؟
اسمت و آهنگت نیستش مستعار // سی دی تو باز انداخت تو سینک مستراح

كروس :
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها

ورس 3 : سركش
دوباره ما اومديم.. دوباره ما اومديم.. آ.. سركش..
کار ما جلوت تو قاب عکس // هنوز یه رویاست ، دنبالته و مث آرزو های من
تموم نمیشه بیشتر از صدای اذون ، شهر رو به حرکت میاره نقاب زبونو برمیداریم // عین ستاره شب بیداریم
همینه که هر شب داریم تو قبر میخوابین // تا میرسیم ، زود کفنو میکشی روت // وقتی ، میبینیمون مثه یه ابر میباری
اسکناس تو جیب و یه ضامن دار تیز // شامپاين رو میز ، تو رو آسفالت خیس
سرنگو میکشی بیرون خونش بند نمیاد ، جلو ستارت // یه ابر سیاه میگه دیگه راهی نیست واست
تو خیابونیم تا شب // به اینکه حقو بگیریم //عادت کردیم حرفارو میزنیم با رپ
آره بااااااااید . . .هر دقه ما خون دشمنو بچشیم تا آشنا بشیم ما با طعم رفاه ... بیا...

كروس :
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
آرزوها ...ما و آرزو ها...
آرزوها... ما و آرزوها...

عرفان و امير فرجام – دور دنيا

كروس : عرفان
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم…بیا بر ی ی ی یم
خوشحالی ، نه؟ ( آره خوشحالی ) // آره قول دادی پس ( قول دادی آره ) با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

ورس 1 : عرفان
عرفان خستست ، دور همرو خط زد // تورو میخواد ، با هم یه جایی هر شب
بدون مقصد ، بذار بمونه دستم // توی دستات ، تا که بدونی قصدم
اینه نباشی تنها ، با تو سوار ابرا // واسه امشب زندگی نه واسه فردا
آره امشب بهم بگی تمام حرفات // من سوال از اخمات ، تو هم جوابت دردام
حالا بام بیا ، بام بیا آمریکا // خونه م غربشه ، آره کالیفرنیا
بد هست ، ولی داره جای خوب زیاد // لام تا کاف ریخته آره ولی پول میخواد
ولی ویزاش سخته ، این چیزا هم هستش // اگه رات ندادن جای دیگه هم هستش
مثلاونکوور، منظره هم تو دودش تکه // ولی غیر دو سه ماه آفتابش کم جونه

كروس : امير فرجام
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم...بیا بری ی ی یم...
خوشحالی ، نه ؟ // آره قول دادی پس... با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

ورس ۲ – عرفان :
تو این سفر فقط تورو میخوام همرام تو کیو // اگه منو بیا ببرمت قلب توکیو
میگی موتو اصلو کنم به دستت تو چیو // میخوای غیره با من بودن هر شب و صبحی
مالزی و سنگاپور ، ساحلیمو سرما دور // صبحا دیر پا میشیمو میریم بیرون شبها زود
روزا ساحل سوت بیچ شب ها مایمی // تو کار تو حرف نی ، هرجا پایمی

كروس 3 : عرفان
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم...بیا برییییم
خوشحالی ، نه؟ ( آره خوشحالی ) // آره قول دادی پس ( قول دادی آره ) با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

بريج : امير فرجام
زود بده من دستاتو ، بده بگیرم اخماتو // گذشته هارو دور کنم ، دوباره با تو شروع کنم
زود بده من دستاتو ، بده بگیرم اخماتو // گذشته هارو دور کنم ، دوباره با تو شروع کنم

ورس 3 :
عرفان :
نگو کار داری ، بیا بریم بام پاریس // خریدو ول کن هواپیما جا نیس
ولی خیالی نیس ، هنوز میلان مونده // زیادی بخری گمرک ایران کوفتت
میکنه ، حالا باز نکن گوش بم // ولی دستتو نگیر جلوم برای پول هی
شک نیست ، تو خون اصفانیا // شاید رفتیم جنوب اسپانیا
توی ویلا ، یه گوشه فس باشی بام // تا صبح بیدار، تو نور فس قاطی بام
یا که بریم لندن این یکیو رفتم // همه هستن ، برنامه س هر شب
بریم تهران ؟ هه نه ، نداره امکان // چون که عرفان امسال ، نمیره زندان
ولی یه روز میام بسه ، نمیگم ای کاش // بترکه دنیا مثه خشی و ای واااای

بريج : امير فرجام
هر جارو بگی ، ساکو بردار و بریم // بیا حالا از این بالا ابرا رو ببین
اگه دستاتو بدی ، اگه اخماتو بدی // تا وقتی که تو همرامی هرجایی بری

كروس : امير فرجام
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم...بیا بری ی ی یم
خوشحالی ، نه ؟ ( آره خوشحالی ) // آره قول دادی پس ( قول دادی آره ) با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

عرفان و سياوش شمس - صحنه

اينترو : سياوش شمس
یادمه که یه شب وقتی توی آسمون // یه ستاره ی تنها مهمون بود تو کهکشون
دلم تپید و فریاد زنون // گفت ببین ببین آوازه خون
برو روی صحنه ، نشین توی خونه // ستاره ی بی نشون

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 1 : عرفان
میگن دنیا فیلمه همش هست یه صحنه // رو ورقه نوشتم نقش من که
نگن به من چه و حرفم پخش شه // دنیا زیر پام و جام هست رو صحنه
خیلی درده ، وقتی نسلت // زنده به گور میشه ذره ذره
بنویس خط به خط حرفت گرچه // کس نمیذاره وقت که بفهمه حرفت
پشت پرده باز رشد حرفت // من یکی نمیذارم خشك شه صحنه
منم کعبه ، بهم نزن طعنه // رها تر از اونم بشم برات بده
رها ترین شهاب شبای شنبه // فراترین سراب آرزو برا من سهله
صحنه ... توی دستای منه // صحنه ... جواب شبهای منه...آه

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 2 : عرفان
یه آوازه خون ، که تا داره جون // میخونه آواز خون ، تا واشه اون
گوش پیر و جوون ، به همه آثار اون // عشق مردمشه تنها پاداش اون
ستاره ی بی نشون ، میون کهکشونو // نمیمونه تو سکوت ، میگیره سهمشونو
از شمال و جنوب ، حق نسلمونو // وقته خروج از رکود ، وصله دستمونو
حالا بتونه یا نتونه ، بمونه یا نمونه // حالا که جوونه باس بکنه تا بدونه که
نمونه یه بهونه که بخونه یا نخونه // بمونه یه نشونه ، حتی اگه یدونه
دوره از آشیونه و تنها شده دیوونه و // برا شما میخونه و برا شما میمونه
صحنه ... توی دستای منه // صحنه...جواب شبهای منه

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 3 : عرفان
بذار دلمو بشکنه و صدامو بشنوه // تا سال دیگه ببین کنم عوض اسم مگه
نه که تکه طول ، نگه رپ هست قسمتش // وطن عشقمه و سفر شعرمه
یه رپکن خفه ، حالا سمبل رپه // ندادم باج به تاج ، نه...از خود منه
مردمی که خوردن نون گندم شبش // مردمی كه بردن شور جنگو از سرش
آره حالا حالا ها ، جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش
آره حالا حالا ها , جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش

پل : عرفان
آه. . . میخوام باهاتون حرف بزنم ، با همتون ... میخوام همه چیو بگم
گاهی وقتا دستم بستست ، گاهی وقتا رو کوتاهی خودمه ... ولی یه چیزی :
یه ساعت تو کفش من نبودی که ببینی چرا رپ...نه...!!!

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

اوترو :
عرفان :
آره ...گفتم حالا حالا ها پایین نمیام ... ولی صحنه رو به عنوان یه مکان ، یه مرتبه نمیبینم...
به نظر من صحنه یه مسئولیته ... مسئولیت نسبت به شما ... مسئولیت نسبت به خودم... آه...آره
سياوش شمس :
صدای ناله ی ساز درمون روحمه // نور صحنه ها تنها عشق تارو پودمه
عشق دیدنه تو هموطن ، که میخونه با صدای من // میخونه شعرمو ، میشناسه صدامو...تموم دنیای من

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

عرفان و نونا - دام

ورس 1 : عرفان

من این همه دردو نخواستم // وقتی لب رو لب هات گذاشتم

باتو تنها ترسی نداشتم // ترسم  ترک و از تو گذشتن... گذشتن...

چون من همونیم میگفتم : // هیچوقت نمیبینم بیفتم

گفتی : توی شبهام تو با من تو آخر// شستی روح و دستام از عالم

كروس : نونا
من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

ورس 2 : عرفان

این آب اومد و هر چی که بود برد // من خواب جوونم از ریشه زود مرد... چه زود مرد...

سایه چند ساله بامه ،  هر کام افکار خامه // تن داده از خاص و عام به ، همراه امواج آبش

همواره از راه ساحل ، دور تر انگار یه خوابه // رنگارنگ ولی یک سرابه

با یک کام از دود و آغاز ، پایان // سیخ و سنگ داغه ، بالا بکش پودر ازدماغت

برو بالا با یه قرص کامل // حالا بی خواب تا صبحه دائم

صد سیگار شده سرفه کارش // هنوز بیداره و بد خماره

یک چایی با یه قرص خواب که // پایین بیاد این مرده ساکت

این روزگاره... همه هم سنام میسوزن تو این کوره عاشق

این روزگاره ... همه هم سنام میسوزن تو این کوره عاشق...

كروس : نونا
من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

ورس 3 :
عرفان :

توی دامتم . . .سالهاست توی رد پاهای گنگ عمرم من ثابتم // گرفتی ازم زندگیمو ولی عاشقم...گفتی…

نونا :
ببین دنیا چه خوبه ... //  زندست حتی رنگ غروبش ...غروبش...

ساقی توی شعرا چه خوبه...// اینجا . . . کارم قتل عمومه ...
عرفان :
هجومه ، تمومه...

توی دامتم ..سالهاست توی رد پاهای گنگ عمرم من ثابتم

گرفتی ازم زندگیمو ولی عاشقم...

كروس : نونا
من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

عرفان و مرواريد و امير فرجام - نخواستم

ورس 1 : عرفان
آه...رفتنت من دیوونه رو بدتر کرد // هر لحظه تن بی جونمو کرد سرد تر
از همه قلب ویرونمو طرد کرد // بسمه دیگه نمیتونم من هرشب
از خوااااااب ، بپرم از عرق خیس // فریاااااد ، بزنم چرا پس نیست ؟
پروااااز ، همراه باد وحشی // داد به باااااد ، این چند سالو...
هر دم هر وقت خندمو دیدی // اخممو اشکمو خشممو دیدی
حرفو شنیدی ، پاش موندی تا قلبو رسیدی // آه...ندیده کس دیگه ، رپ لعنتی بسته
هرچه دره دیگه , کس تو قلبش هرگز نره دیگه // هر کی سمتش میره اینو بهش میگه...
میخوای بشی مال من ؟ جالبه کار من ؟ // ولی نشی عاشقم ، چون من مسافرم
همین فردا عازمم ، موندن محاله پس // فکر کن خواستی حالا یه شب میشه بشی مال من

كروس : امير فرجام
نخواستم ... هرچی کشیدم بسه دیگه // نخواستم ... دائم کلافه خسته دیگه
نذاشتم ... جایی برای قلب دیگه // من آخر ، باید رها شم
نباشم ... واسه حوادث من تکیه // فردا شب ... کی میدونه که دست کیه ؟
پس با من ... بیا بریم به سمت دیگه // من آخر ، باید رها شم

ورس 2 :
مرواريد :
من آرومم ، ولی قانونا // من داغونم ، آره داغونم
چشام بارونن ، زندگیم وارونست // بذار برو نکن بازی با جونم
عرفان :
حالا هر جا پا میذاره ، یه یادگار از تو داره // عرفان عجب حالی داره...آره...
نه شاده نه بیماره ، نه خوابه نه بیداره // آره مال خاطرات سه چهار ماهه...هاره هاره
نخواستم برم هستم من هنوز به یادت // وحشت دارم از نبودت ، سه ماهه...
حالا یه خواهش ، بگو یه خوابه ... بگو یه خوابه...
من خواستم بگم همه چیم بودی تو این سه ساله // از دست دادم همه چیمو چه ساده
حالا یه خواهش ، بگو یه خوابه ... بگو یه خوابه...

كروس : امير فرجام
نخواستم ... هرچی کشیدم بسه دیگه // نخواستم ... دائم کلافه خسته دیگه
نذاشتم ... جایی برای قلب دیگه // من آخر ، باید رها شم
نباشم ... واسه حوادث من تکیه // فردا شب ... کی میدونه که دست کیه ؟
پس با من ... بیا بریم به سمت دیگه // من آخر ، باید رها شم

ورس 3 : عرفان
معلومه که میخوامت ، کیه بهتر از تو واسه من // انگار خالق ، مارو پیچیده از خاک هم
خیلی ساده ، به این دنیا میگم عاشقم // ولی نمیذاره ، دلم برم من به راه قبل
که دوباره یکی به دو ، که کی بت گفت // که چی بت گفت ، نمیشه خوب بریم جلو
وقتی که تو اکیپ تو ، نیست کسی با حسی به تو // عشقی به تو فکری به تو ، فکری بکن نیست کسی با چشمی که ببینه تورو
آره ... بمون دوسال پاش ، میری دانشگاه // میشی عاشق باز ، منم پا به پات
از این دورا به یاد تا ، برم از این دنیا پا به خاک // آره هستیم تو راه ما دوتا ، نیا سر راه
کس تو قلبش نره هرگز ، هرکی سمتش میره دیگه اینه حرفش :
میخوای بشی مال من ؟ جالبه کار من  // فکر میکنی واقعا جالبه واسه من ؟
چی شنیدی راجبم ؟ که فاسد جامعم ؟ // که زندگیم فاجعست ، بعد پرواز اون قاصدک...

كروس : امير فرجام
نخواستم ... هرچی کشیدم بسه دیگه // نخواستم ... دائم کلافه خسته دیگه
نذاشتم ... جایی برای قلب دیگه // من آخر ، باید رها شم
نباشم ... واسه حوادث من تکیه // فردا شب ... کی میدونه که دست کیه ؟
پس با من ... بیا بریم به سمت دیگه // من آخر ، باید رها شم

عرفان – فرار از فردا

ورس ۱ :
اگه شب های تار زیر فشار کار // مث من زل میزنی به ستاره ها
تو فکر یعنی هست کسی کنار ما // یا که نیست کسی فقط ماییم به یاد ما
یعنی نیست دلی؟ تنهاییم به خواب ناز؟ // همه شیفته ی فردایی به کام ما
چند هزاره سال رفته تو یه نگا // به قول خیام : هر یه جا یه خاک
بوده چش نگاریو یه یادگاری باشه یه یادگار وقت وصال ما
باشه یه جای پا ، باشه یه راهنما ، برا اونی گذاشتی از خودت به جا
باشه دستمون هردم حساب کار // نشه قصدمون رفتن به خواب ناز
بشی دچار خواب ، با یه اشاره ما // میشیم غبار باد ، نشیم چه ساده خاک
بعد نوه نتیجه ها نیست کسی به یادت // نیست صبح و سحری این آخرین خوابه
گوشه خونه خاک عکسای بالای قابت // شاید حمد و سوره و آب پاشی رو خاکت...آه

كروس :
من نمیخواستم ... کنم فرار از فردا // هر چی بود گذاشتم ... لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختم و خودمو پس ساختم و // عالم و آدمو کنار هم خواستم

ورس ۲ :
چند خط خیالی دور زمین کشیدن // با جنگ و بیگاری تورو به زیر کشیدن
مرز یعنی چی ؟ یعنی برات حد گذاشتن // با اون خط خیالی برات سد گذاشتن
بینت فرق گذاشتن ، از تو مرگو خواستن // خوب تختو خواستن , حکم شهرو خواستن
بعد چند وقت میبینم جنگو باختم // یعنی من نباختم ، همه دنیا باختن
غیر از چند نفری که همش تختو داشتن // همون چند نفری که از تو قتلو خواستن
طرز فتحو یافتن ، رمز قبرو یافتن // همون رمزی که بوده زیر تاج سلیمان
فکر کن چند نفر الان صاحب دنیان // کمتر از یه درصد ، وارث دنیان
نمیترسم میکنم حادثه عنوان...


كروس :
من نمیخواستم ... کنم فرار از فردا // هر چی بود گذاشتم ... لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختم و خودمو پس ساختم و // عالم و آدمو کنار هم خواستم

ورس ۳ :
دوست داشته باش به همه عشق بورز // چرا داشته باشیم این همه فکر هرز ؟
طلسم من ، طلسم مرد و زن // کنار هم رد شیم مث جسم سرد
واسه رنگ مرز دین بدیم حس بد // اینه بد بختیم ، اینه قصه ام
افسوس تلاش روز افزونم خامه // مشروب حرام ، خونه هم خون حلاله
کو یه حیوان که همنوعشو بکشه ؟ // ولی انسان ، همش بکش و بکشه
سر حرف یه نفر همگی حمله // آخه مردک احمق عملت قتله
بردگی بسه ، حق تو دستت // بگیر و نذار که بذارن فرق با نسلت
و تو به خاطر رنگ و رسمت // اینا همه قصست نذار بد شه نقشت

كروس :
من نمیخواستم ... کنم فرار از فردا // هر چی بود گذاشتم ... لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختم و خودمو پس ساختم و // عالم و آدمو کنار هم خواستم

کنم فرار از فردا ...
لب مرز و پرواز ...
باختم و ... پس ساختم و...

عرفان و خشايار – راه من

عرفان :
قاتل ، تا که، صاحب همتون از دم // شاعر، تا که سایه ي کار بگیره هر شهر
عاشق ، تا که، وا شه، یه راه به قلبم // کاسب ، تا که مایه ي ما بریزه از سقف
هر چه که دیدم و هر چه شنیدم و حرف رفیقمو از بر دارم
نمی‌تونه هیچوقت بگیره اونو از من
هر چه ندیدمو، مرز عزیزمو، سمت مسیرمو در سر دارم
نمی‌تونه هیچوقت بگیره اونو از من
سراسیمه از ترس، من باکیمه؟ اصلا // میرم میگم میرسم روزی بگیره حرفم
قاتلم، شاعرم، عاشقم کاسبم دائما // تا که من واسه رپ ظاهراً باطنا قالبم
حرفمو نمیدونن، قلبمو نمیخونن ترجمه بکنن این اشعارو
اشعارم ، اشکامن ، تا ابد ما پایدار
با اسلحه نمی‌تونن، فلسفه نمی‌تونن ترجمه بکنن این اسرارو
افکارم ، همراهم با قلم تا پای دار

كروس : عرفان
قاتل ، شاعر ، عاشق، کاسب ، آره تا که بخوابم // تا که وا شه واسه ما یه راه تازه به کارم
نا‌کس سال به ساله داره چاله جاده ي راهم // تازه کاره خوابه خوابه، راه چاره چه دارن
یا که مایه داره یا که باس خا*ـه بمالن // واژه‌های آیه شاخه ، آخه وارد به کارم
آره واسه ما یه کاره سایه سایه کنارم // آره واسه مایه پایه تا شه مایه فسادم
راه من، کاره من، کارمم واردم // آره پس ، کاره من، مال من، مال من

عرفان :
واسه ما یه کاره، آاا آره کی‌میگه؟ آای، آای // صـ صدای خشـ ـشایاره که میگه، وای وای
نه، داره میگه‌ای وای، نداره دیگه اشکال // بد باشه حرف، حق باشه حرف، همرام، همواره میره پی‌کار
خشايار :
متلاشی میشی‌ببین بشین پس ، نیستم کشیش من // بدون که هیچوقت، بخشش نمیدم
با عرف دنبالتیم، تو اتاقتیم // حالا باید باشی‌زیر فرش نشیمن
عرفان :
عمو نگو که رپری هوسی پسر // توی کارم دورم دارم ، عوضی‌چقدر
نگیری خودتو با من عوضی یه وقت // چونکه بلا ملا میاد سرت عوضی یه وقت

كروس : عرفان
قاتل ، شاعر ، عاشق، کاسب ، آره تا که بخوابم // تا که وا شه واسه ما یه راه تازه به کارم
نا‌کس سال به ساله داره چاله جاده ي راهم // تازه کاره خوابه خوابه، راه چاره چه دارن
یا که مایه داره یا که باس خا*ـه بمالن // واژه‌های آیه شاخه ، آخه وارد به کارم
آره واسه ما یه کاره سایه سایه کنارم // آره واسه مایه پایه تا شه مایه فسادم

خشايار :
چونکه میبینین چیزی نیست باتون // میبینین میشینین ميريـ*ـين جاتون
میگیرین ساطور، میمیرین با باتوم // سیریشی، کلیدی ، ول نمیکنی‌مارو
شاخ نشو نمیدم جواب که، میترکونمت با تپانچه // انقدر میزنمت یواش که، دکوراسیون بدنت خراب شه
قاتل، شاعر، عاشق، کاسب، آره تا که بخوابم // نکن چونکه بدون بعدش فکت رسما به گـ* رفت
صدا عرفان و خشی وقتی‌پخش خوبه // تا کر شه گوشت با همون پرده که توشه
داش من ، این دوره دوره ي ماست // حتی با میکروفن میریم دوره کره ي ماه
میریم بالا، اوج شهرت ماست // اوج قدرت، داریم *ـخم و جرات
داش من ، این دوره دوره ي ماست // حتی با میکروفن میریم دوره کره ي ماه
میریم بالا، اوج شهرت ماست // اوج قدرت، داریم *ـخم و جرات

كروس : عرفان
قاتل ، شاعر ، عاشق، کاسب ، آره تا که بخوابم // تا که وا شه واسه ما یه راه تازه به کارم
نا‌کس سال به ساله داره چاله جاده ي راهم // تازه کاره خوابه خوابه، راه چاره چه دارن
یا که مایه داره یا که باس خا*ـه بمالن // واژه‌های آیه شاخه ، آخه وارد به کارم
آره واسه ما یه کاره سایه سایه کنارم // آره واسه مایه پایه تا شه مایه فسادم
راه من، کاره من، کارمم واردم // آره پس ، کاره من، مال من، مال من

عرفان و خشايار و سركش – شستم اشكامو

ورس1 : عرفان
اومدی درس بخونی بعد چند سال // حالا فقط بنگ میچوقی روزی ۱۰ بار
چند ساله خارجی ؟ پول نون و اجاره چی ؟ // دست تنها کردی خودو اداره بی هیچ
هر کار بگی باس پاش بری از // اسباب کشی تا بار کشی پس
اعصاب که نی باس خوار بشی// از اجبار که چی همه جا باج بدی
بدونه...اینجا هم کار که نیست // چون بدون گرین کارد اجازه نیست
شاید داشته باشی آشنا واسه کار سالمی // و الااااا...تو خیابونا کاسبی...آه

كروس: خشايار
شستم اشکامو ، کشتم دردامو // دیدم من با تو ، اوج سرمارو
هیچوقت ، اگه بریم بالا // دیگه نیست سخت ، لمس ستاره ها
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش

ورس2 :
عرفان :
به هر کاری دست زدم // حدودا چند وقت قبل از همون میلاد صد قسم
فرار مغز , یعنی من و چند نفر هموطن // قبل قتل و قلع و قمع
نه تو جنگ تن به تن , بلکه مرد و زن // به هجرت تن بدن...(خشایار : به هجرت تن بدن (
سركش:
حالا صبح میشه شب , همه چی یک نواخته , انگار توی زندانی // هر روز جلو در غرب , بعد مدت ها اومدی تو با چه رویایی
میخوای برگردی , ولی نه , همه پل ها شکستن دیگه نمیشه برگشت // کابوسیه که بیداری نداره , همه در هارو بستن , چند شب فقط اشک ریختیم ولی بعد

كروس: خشايار
شستم اشکامو ، کشتم دردامو // دیدم من با تو ، اوج سرمارو
هیچوقت ، اگه بریم بالا // دیگه نیست سخت ، لمس ستاره ها
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش

ورس3 :
عرفان:
هرچند همش تو دغدغه // ولی میگیرم هشتصد ورق تو چند دقه
کارشم بدتره , خواب شب سخت تره // بعد چند وقت میخوره به هم حالم از همه
سرقت بدون رغبت // میمونه اسمم بدون خفت...؟؟؟
سركش:
ولی راه دیگه ای نیست بخوای فردا برسی به آرزوهای امشب...
یک شب بهم وقت بده ، قبل اینکه باز شب بشه // فردا میرسم بهش ، سرقت حالا رسمشه
اینجا بده بهش دم زدیم حالا نگا دلال مال مردم با عرفان تا پای دار // دنیا تکون میخوره با کارای ما ، سد داره می شکنیم تا برسیم به انتهای راه
هنوز جاده یادمه ببین کجای راهم // چشا رو ماست ، همه دافا دور ما ان
سختیارو نبودی و ندیدی // الان به آسمون میگی پایدار چون كه پر ستارست
با هر کودوم از اون سختیا وایسن تو رام میجنگم // پایدار تا پای دار ما و آرزوها هر جا که میرم من

كروس: خشايار
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش
شستم اشکامو ، کشتم دردامو // دیدم من با تو ، اوج سرمارو
هیچوقت ، اگه بریم بالا // دیگه نیست سخت ، لمس ستاره ها
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش
اون بالا میشیم سفید مثل برف // خوب حالا میشیم که نیست حس بد
قصه ی دنیا میشه ماله ما فقط // کل کلش هست یه جای ما همش
اون بالا میشیم سفید مثل برف...

اوترو : عرفان
اینم داستان این چند ساله ي ما ، داستانی از سفری که از بیرون خیلی پر زرق و برقه ، ولی از تو کلی کار و قرضه
یعنی به هدفت میتونی برسی ، ما هم میرسیم ، ولی به چه قیمتی...؟؟

خشایار : اون بالا میشیم سفید مثل برف...اون بالا میشیم سفید مثل برف...اون بالا میشیم سفید مثل برف

عرفان - هميشگي

:: اينترو ::

کار عرفان همیشگیه // کار عرفان همیشگیه

کار عرفان همیشگیه // کار عرفان همیشگیه

:: كروس ::

شما کجا ما کجا (بک وکال : .... همیشگیه)// نمیرسی با این کارا (بک : ... همیشه میکنه)
شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا

:: ورس 1 ::
عرفان تنها رپر غربه // هرچه بش وق زدن بهش نزدن ضربه

کل کشور امشب پای خبر حرفش // هنوز پشتش خطش, نکردن ترکش

دود آتیش نفسم, با نفست وصله // میخوای بدی بیرون نفسو تو قفسه حبسه

حالا نعشه کرده بد از حرفام // کره کرده, سیر نمیشه از عرفان

صد سال نخواستم بدم من امضا // هر سال میخواستم بشم من عرفان

هرسال میخواستم که من انشام // بره بالاتر, از حالا به بعد من سلطان

همینم میمونم, هر سبکو میدونم // هر سبکو میتونم هر سبکو میخونم, هشتصد سال میمونم

:: كروس ::

شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا
شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا

ورس 2 :

گروه خونیمون فرق داره, تو ابیه منفی // فرق داره, نمیتونی کپی من شی

کدوم گوری اون اندازه, توهین و تحقیر؟ // 7ساله که میخونی, تو چی و من چی؟

پ پ پدر سگ پرچم به دستم // بدتر که هست که از کس بترسم

بیت سوارم و, کلمات میرقصند // تیز کلامم, همه ضربات میچسبند

برا همینه که همه در و داف میچسبن // برا همینه که همه رپرا میترسن

چپ و راست, یه مشت کر و لال میجنگن // نصف مصرع به سرتاپاش می ارزند

حالا دیس کن, شاخو تیز کن باز من // از این بالا به سر تا پات میخندم

هه هه هه هه هه ههه هه..

:: كروس ::

شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا
شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا

ورس 3 :

تو سلول بودی برا رنگ پوستت // مثل حیوون بکوبونن دست زور بت

بقلیتو بزنن دندون غرق خون شه // قنداقو بکوبونه فکش خورد شه

اینا اخبار روزانه ی یه رپر غربه // مثله اشعار اجداد 11 قرنش

نظم قدیمه این نظم جدیده // یه سبک پدیده برا نسل جدیده

نبضمون با هم میکوبه و اصلش همینه // عرفان فرقش همینه

هر کی که ببینه هرجا اصل قضیه // هر کی که نبینه در جا پخش زمینه. بی حد و ضمیمه

خودو میکشونم بالا از رو غریزه // اگه میکشمت با نفسم هست رو غریزه

همینم میمونم, هر سبکو میدونم // هر سبکو میتونم, هشتصد سال میمونم آ

:: كروس ::

شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا
شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا

شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا
شما کجا ما کجا // نمیرسی با این کارا

كار عرفان هميشگيه

عرفان – اينترو ( آلبوم هميشگي )

آها ..آره بالاخره بعد 2 سال اومدیم ...
خیلی زودتر از این حرف ها منتظرت بودیم ..هه هه ...خیلی خوش اومدی

میخونه اون شبیه کی //هیچکی آخه یعنی که چی // یعنی که هیچ فیلمی مث همیشگی ندیده ای // تصویرساختن از هر شیشه ای //

تصویر در هر زمینه ای // نکردم دریغ از بازی // با کلمات من دقیقه ای //آلبوم همیشگی کاغذ کاربن همیشگی //نه فقط برا رپ برا رسیدن به هر چی بخوای هر چی بگی

همیشگی ؛ همیشگی ؛ همیشگی ؛ همیشگی

عرفان - جاذبه

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

باز تو تلاش کردی و نوشتی    سازای گوش خراش خودو جدی گرفتی

از روونی برات بگم تا حفظ شی     حرفامو بریدمو شکل دادم با قیچی

اگه ریتم دریا باشه من توش یه کشتی     آماده ی تلاطم با موجهای خشمگین

میگم تا له شی محو هوا مه شی      حریف نبودی نیستی بگو تا هیف شی

هی چوپ لای چرخ بذار بازم کنف شی

اشکالی نداره و نداره عیبی     افکار کندت ازم عقبه خیلی

فرصت حرکت الانه تو غیبی

باز خمارمو دفترچه باز شد      قلم فکرم حاضر به کار شد

جوهرش از سر سوزن رها شد     وقت خروش فکرو صدا شد

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

پیوند میدن یه دم حرفای فارسیو      تاکه  پخش بشه صدام از هر رادیو

نمیگم دم به دم از اقشار مادیو     همش از من میگم از افراد عادیو

کش مکش بقا تو هر کنج دنیا      دقدقه ی دلا چه مثبت چه گمراه

قبل رایت خوب بسنج تو حرفام     با یک هدف سفت و سخت من اینجام

هدفم اینکه لاشخورهارو پر کنم     تازه اول کاریم ما بازیو گند زدن

غیر از یکی دو تا همه حالمو هم زدن     هشتاد ناشی پست سر هم صف زدن

با موسیقی دیگری یکمی ور برو     بررسیش بکن یکم از عقب از جلو

قبلا هم گفته بودم نعشه بودی یادت رفت     عددی نیستی چونکه ترجمه کردی تو

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده 

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

ترجمه شعر نیست یه ربع کار داره      میکروفونو بگیرو بلرزون آرواره 

ساختم آینه ای که چندین راز داره      مثل ستونهای تخت جمشید پایداره

از بیرون و تو کلام کامل کامله      برعکس خط خطیهات جامل جاذبه

تو داری جنگ میکنی با دشمن خیالیو     من توی حال تفسیر باعث حادثه

جاذبتون مثل ماهه مال ما خورشیده     گرما و نورم برگای نوتو رشد میده 

سطح کارو دیدی بی ریشه ساقه سست میشه     هرکه مارو نتونه ببینه دست و پا خشک میشه

آه     اینم از آلبوم اول خورشید رپ 

فعلا که کل دنیاتون ستاره هاش دور من میگردن

پس از گرما و نورم استفاده هاتونو بکنین   رشدهاتونو بکنین

ولی یه چیز یادتون نره   بی ریشه همون هیچی که هستی میمونی

نه اولی ام که رپ کردم و نه آخری   ولی

اثرم تا ابد روی چهره ی رپ     مثل خطوط سن وقتی بمیره سایم  آه

عرفان – بذار بگن

بذا بگن .بذا بگن. بذا بگن. بذا بگن بذا بگن بذا بگن بذا بگن

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیم و از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیم و از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

در باز میکنم بد جلومو میبندم

پشت سرم کلک جلو روم میخندن

خنجر از عقب نمکو بزن به زخمم

قبل غروب روزتورو شوم میکنم

باشه تو شروع کردى

بگو تو بودى اول

امروز بدون من تموم میکنم

دوتا چشم جلومه دو تا هم پشت سرمه

تو که غرق حس واسه رزم بدنت

از هر عمل ازهرحرف دهنت

میبینم واسه فیلمى یا با رشد کلمه

هر چى که میشنوى هر چیه که دیدم

از افکارو اشعار بقیه میگم

سرتا پات کپی تلویزیونه بدبخت

رپ واسه خوندنه نه واسه پوشیدن دلغک

رپ تو قلبته انعکاسه دردته

ماه جاده ى زندگى وقتى شب بشه

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیم و از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیم و از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

بدون تو تنها ابنجا گیرم

بدون تو هیچ جا من نمیرم

توى عرض شب میکشم نقشه

تو که تا صبح دنبال تورو بگیرم

یعنى درد از منه یا از بقیه

اگه از بقیه تخسیر من چیه؟

اگه ازمن دیگه هر چیه قطعیه

نمیشم تنبیهه هر کى که منفیه

بى شک هر کى نظر خود داره

قبل توقصدو اثر از خود داره

غیر از اعتماد به چند تا از هم خونات

بدى خودتو دست از هدف رفته باز

وقتى دورو ورییات میگن خوبیتو میخوان

جمع کن هواسو نصفشون نونتو میخوان

نصف دیگه چشم برا بشینن رو جات

نصف نصفتو ول بدى خودتو کاملو بکاه

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

اگه حرف من مثل حرف بقیست

بده گوشتو به خط بعدى پس

از اول دنیا برا من سدى بست

ولى توى دنیا ازآهنگام ردى هست

ته قافیه مثه ته سیگارى آتیشه

به هر دلى افتاد راهو مسیرش وا میشه

بوده و میمونه در دوکونت بسته

شده بعدازدوخط ازت نگم بسه

شده سلطان رپ برا من لقب

تا سالها عقب توى عصر اجل

به خیال خودت صداى حرفو صدایى

خودتو خر نکن نمیرسى به جایى

آهنگام که میدونم همیشه باهتن

دنبالتنو بودن همیشه سایت

اثرم تا عبد روى چهره ى رپ

مثه خودت وقتى که بمیره سایم

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب...

آه...

هى به من هى بگن. بذا بگن

از روش زندگیمو از عیب من. بذا بگن

فکر من عشق من. بذا بگن

میگیره دست هدف منو تو سیر شب

عرفان و مهشيد - جدا

می دونم همه چی گذشته

ولی فقط می خواستم بگم

خیلی دلم واست تنگ شده

عرفان

ره ما از هم جدا شد

واسه ما رفتن خدا شد

چندینو چند سال کنار من بود

مثل خورشید و شب ستاره تک بود

شب بوی آشناش از چشام محو می شد

از بوی آشناش کابوسام محو می شد

صب سوی واژه هاش تو دلم گرم می شد

خلق و خوی عاشقاس که دلمو ره می برد

می گفت این دیگه خودشه

اینی که همیشه چیزه همیشگیه تو بشه

ولی هنوز شک بود با اینکه تک بود

از بس که ترس و حرف و کلک بود

دست جنس بهش اعتماد کنم

حرف بزن یکم حالا می خوام حال کنم

ره ما از هم جدا شد / واسه ما رفتن خدا شد

بعد تو جز شعر تو شب هام / ندارم هم نفسی تنها

یاد شب های گرم می یاد سراغم

غریب آشنا می یاد به خوابم

5 صبح کنج دیوار اتاقم

قلم می سوزه و می سازه با من

باشم همیشه یاد نتیجه

نه که خود به خود زنم تیشه به ریشه

از هر چی دلم سنگ میشه

از داستان قبل

برای دل آهنگ می شه

برای داستان بعد

دیدم داره ازم دور می شه

براش وقت نداشتم

شباش بی من روز می شه

دست رو دست گذاشتم

چون که 6 ماهه

چه ساعتا رفتنی بودی

یا این شب یا اون شب

که پر زده بودی

ره ما از هم جدا شد / واسه ما رفتن خدا شد

بعد تو جز شعر تو شب هام / ندارم هم نفسی تنها

مسافر هم مسیرم

راهمون شد دو راهی

عاقبت هر مسیرم

دیگه شد جدایی

نمی برم از همه باره دیگه

یک شب با منی یک شب با یار دیگه

چی مونده پیشم

از چی بنویسم

بمیرم نمی گم پشیمون از این چند سال

بمیرم نمی شم دیگه اسیر دستات

هر چی گفتم گفتم

هر چی کردم کردم

هر چی فکرش افتم

دوریه معنیه حرف

هر دم برای من همه چی بودی

روی نبض زندگیم تپشی بودی

خیلی وقته رفتی از اونجا ولی

خیلی سخته رفتی هنوز با منی

ره ما از هم جدا شد / واسه ما رفتن خدا شد

بعد تو جز شعر تو شب هام / ندارم هم نفسی تنها

عرفان - كور

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه!!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

بشنو حرف حق که از زبون من میاد

زبون همه و همه شبونه بند می یاد

باز شن درای لازم جاده ی تازه

بلکه یکی گوش کنه شعر تازه بسازه

از شب های سرد بدون فانوس

یا از صبح های غرق به توی کابوس

دیگه خواب و بیداری برام بدون معناس

توی قاب دیواری بذا بسوزم تنها

بدون بار دلم همینی که هست

ننگ خون تاره صلح زمین رو شکست

هستیه هر چه بوده تو حرفم

جدا از بقیه مثل لکه ی خون رو برفم

دیدی رنگ فرق رو با نگاه اول

شنیدی فرق رنگ رو با شعر های اول

دیگه نیست شب اول بدن رو بلرزونی

جای تن و بدن باید زبون رو بچرخونی

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

از کوریه چشات بگو می خوام بدونم

از اون قفل لبات که زده شعله به جونم

از پنبه گوشات که می خوام بسوزونم

فکر کن یک صفحه شعر مردم بخونن

زاویه دیدت مثل در بهشت به روت قفله

برات وازش می کنم بی نماز و سجده

کاسه چشمت رو با تیغ زبون جر می دم

از راهه دو گوش ‌، دو چشم نو برات شکل می دم

نمیدم خطبه نمی خوام به جا تو فکر کنم

دل بدم رک به گوش بدن و ذهن من

گوش می کنی و حال می کنی با هام

نمی خوام خفه شه هدفم بعد از پایان صدام

بگن احساس درونم رو پنهان کنم

خشم و افکارمو محکوم زنده ها کنم

اتاق فکر و هدف تهی از اسباب کنم

جاش از خلاف و کد شهر و اسمام بگم

هیچ وقت از پشت خنجر نه جیب کسی رو زدم

اونا که تا حالا بودن ازم سالها عقبن

روشی ساختم من هنوز همه تو کفن

طپشی از قلبم به زور همه تو کفن

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

اگه بدونه چگونه ز خونه پریدیم

به این دیوونه زندونه زمونه رسیدیم

ما از یک دونه دونه به چوونه رسیدیم

بذار بمونه نشونه وقتی بمیریم

هر کی ضد منه بدون وقت رفتنه

زبونم مثل غمه پروند سرت رو از تنت

از کی کمترم که بخوام خفه بمونم

از هر کی مست ترم بذار همه بدونن

غیر از دوروریایه خودم بگو یه شاعر

نباشه لب کلامشون باطل و بایل

نگه هر که گفت بزنه لباشو قفل

بلکه هر که مفت نکنه هوای حکم

پشت مایکروفون بکنه صدا کلفت

میگی این چی بود و کی بود و شعر رو برا کی گفت

نیستم ضد کس نزنی شوره دلتو

نشو ضد من می کنی گوره خودتو

روی پاهای خودم از سن 16

6سال جاده مه از بس سوزوندم

سرعتم کم شده ولی عقب نموندم

میون ابر و مه دیوار صوت شکوندم

عرفان – بيا بيا

بیا بیا شب اول برا ما

میخام آشنا بشم با تنت از سر تا پا

درارو بستن و نمیشه مست شیم

ولی میکوبیم تا صبح چون که همیشه هستیم

توی صحنه مهم نیس کجا هفتست

بگو به هر کی که سر حالو هر کی که خستست

دست و پاتو جم کن موقع رفتنه

همه چیز تمیزه از کفش تا یقه ی گردنت

قبل ورود میخام تو ماشین صبر کنم

با دورو بریان یکم بگم و مست کنم

فقط گرم شم نمیخام خراب شم

تا نزدیک صب امشب میخام به کار شم

وقت ورود با منه نمیدونم سر وقت چیه

میرم تنها برو کنار نمیدونم صف چیه

دم در صبر نکن ببیا با من تو

چون چشم جون گرفت دیدم اون چش و ابروت

چشاتو ریز نکن و لبات و گاز نگیر

گوشاتو تیز کن و بیا اسممو یاد بگیر

عرفانم و نمیکنم وقتتو تلف

میخام زنده کنم آرزوی شبتو فقط

چه از بلورای شمال چه از جنوب و سبزه

ندارم تبئیز حلبی داره یه مزه

بیا بیا شب اول برا ما

میخام آشنا بشم با تنت از سر تا پا

درارو بستن و نمیشه مست شیم

ولی میکوبیم تا صبح چون که همیشه هستیم

هنوز اولای شبه ولی چشمو گرفتی

از پیچ و خمای تنت تا چشای مشکیت

بیا بام برقص نکن واسه من ادا

میخام فاصله کم شه بره حرارت بالا

از حالا بهم بگو اگه شبت با منه

نیستم کنه نمیشم آویز دامنت

فضا کم و صدا بلند نمیشنوم صدا

بریم یه جای دنجی میخام بچشم اون لبو

تا نزدیک صب اگه هستی شب پایه

بیا تا نفسات برسه به گوشه همسایه

نیس وقته گفتگو باقیشو صب بگو اصلا تو خواب بگو از در بیرونم صبح زود

کنم با ..... ضبط چونکه اینکارم

ندارم وقت واسه کس جمعه بیکارم

بیا بیا شب اول برا ما

میخام آشنا بشم با تنت از سر تا پا

درارو بستن و نمیشه مست شیم

ولی میکوبیم تا صبح چون که همیشه هستیم

عرفان و خشايار - امشب

امشب   امشب    آه    آره

شب  اسیر منو من اسیر وسوسه      شب تیره برا فرار از قفس بسه

بیا جلوتر جونم از سیاهی نترس      همیشه رنگ تاریکیه هوا و هوس

من مست بدنت بیا سکوتو بشکن       زبونم گـگـگرفت بیا بدونی اسمم

از یه نوک پات میبرمت کنار ساحل     دو قلب غربت همین کنار ساحل

نه مست از شراب مست صدای امواج      من بستم درو به روی شبای تنهاش

یه دستم به کمر لب به روی لبهات    میخوام امیدو زنده کنم کنار مهتاب

اگه مزه ات چیز دیگس دارمت      چونکه هر شب و هر وقت کارمه

شب  اسیر منو من اسیر وسوسه      هم اسیر شب منو مسیر شب کجه

امشب با من باش تا آخر     فردا فردا اونجاش بامن

اگه با من باشی تا صبح خیلی فاز میده      با من دافی تا صبح حال ناز چیه

با هم قاطی تا صبح طرز کار اینه     با هم باشیم ما

تا وارد شدم دیدمش     به کارش شدم میخوامش

صاحبشم میگم بهش     خوارت چند برمش

رو مود خوبم میکنم من کیفی      الکل خونم کمه میخورم خیلی

سرگرم شدم میام میشینم بغلت     از قصد دست میذارم رو خم کمرت

پس دستتو بده بریم چرا وایسادی     از اون لحظه که منو دیدی بهم حال دادی

یکم راه بیا بیا بریم دم ماشینم     ناز نیا الان نیست وقت خوابیدن

خاویار تا شراب هست تو ویلا       خواب چرا باشی مست و بیدار

مایوتو در بیار تا سرتا پا خیس بشی      خجالت نکش آدما رفتن حالا نیست کسی

امشب با من باش تا آخر     فردا فردا اونجاش بامن

اگه با من باشی تا صبح خیلی فاز میده      با من دافی تا صبح حال ناز چیه

با هم قاطی تا صبح طرز کار اینه     با هم باشیم ما

آره دافی اینه عشق بی شک      گفتی سهند شنیدم هستی شر

گفتم لازم داری تو شخصی مرد      حالا دیگه تو ول کن وصف شرح

یکی دو ساعت رفته از نصف شب     بشو توشه ی من تو شب به شب

زیر بارون یه قدم توی شهر     خوب و بد بمون نزنی زیر شرط

شرط اینه من و تو شراب و شمع     لباس کم آره جوار هم

میخندی خط میفته بالای لب     تنت هم  او...   قرتم  او...

از اون خم کمر که دیوونشم

میگی دوست داری خوب باشی روزمثل پری      میگی دوست داری بد باشی شبها تو ولی

روز خواستی بمون بدون طرز کار ولی     روز واسه کاره شب بهم بزن سری

امشب با من باش تا آخر     فردا فردا اونجاش بامن 

اگه با من باشی تا صبح خیلی فاز میده      با من دافی تا صبح حال ناز چیه

با هم قاطی تا صبح طرز کار اینه     با هم باشیم ما

عرفان و خشايار و افرا و سهند كوازي - مايه

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

نیست دورانی مثل دوران مدرسه

منتظر خورشید بره وشب بشه

من با برو بکس توی خیابونا بودم

پای هرچی که بود تو تو رو نمیدونم

حالا جز خاطره برام چی مونده

جیب خالی و دل پر آخ یه گوله

همینه تو تشنگی موندن

شیش سال گذشت تو تشنگیم مونده م

نیستم تنها دادا ارتشیم حالا

از تو زیرزمین خودمونو میکشیم بالا

با ما دنیا لج داره آخ یه جلاده

هزار هوس و وسوسه مسیر کج داره

پس حق دارم میخوام جیب پر باشه

کی میخواد گشنه باشه وقتی صبح پاشه

من که نه پس با کارم از صبح تا شب

شب کردم تو سرم تا که صبح پاشم

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

ساکن شهر فرشته م

خیالت ساکن بهشتم 

ترک میهن ترک ناموس

رویام همه تبدیل کابوس

ندیدم و دویدم و دویدم

تا به دوزخ رسیدم

پول هیزمه بزار بدونن

نمیسوزم جاش میسوزونم

ما صد سال رو تک شبه رفتیم

سال های جون صد تا رو گرفتیم

به به برو تهرون

نخورنت سر نون خوردنتون

برا روزی روزا روزم روز میشه

برا پوله شبای من شوم میشه

پول زیاد لاشخورم باهاش میاد

اما عمرا دختری جاش بیاد

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

وقتی ما داشتیم روز بد خونه

قدیما ما خوش کوچه پس کوچه

در بد دست فرار از آشپزخونه

من سر قرار قرار سر پوله

باید بکشی تا بگیری هرچی میخوای

آدم نمیشی تا نکشی سختی زیاد

میبینی درست پیش بری رفتی بالا

گذشت شیش سال شده زخمی پاهام

کمک هیچ گاه نداده دستی باهام

گوش بکنی نکنی اینه حرف حساب

یه سری کار یه سری ایشتی میزنن

علفا خار چون پولی نیست چیز بخرن

فرق اینه من خودمو کشوندم بالا

زندگیمو نگاه کجا رسوندم حالا

نخبه هم باشی نجنبی رفت هوا

رخصت داشی نگفتیم وقت طلاس

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

پوست بنداز و تو بگیر بگیر پشتش

زحمت داره تا تو برسی به چشمه

یک عمر سیراب نه دیگه تشنه

تشنه عدالت اما عاقبت

جیب پر از خالی باشه نداری آخرت

ظاهرا آخرا لازمه عاطفه

اگه باشه عشق اگه حرف خاطره

به تو پول دادن و ما داریم فاصله

زخم داره نسل ما علت فاجعه

زخم دارم من زخم داره جامعه

تو تو فیلم دیدی و ما داریم خاطره

برا ما پول زیر سنگ توخیابون

شبا جا کم باشه هستیم توخیابون

شروع مسیرمون هست توخیابون

پس فرق من و تو هستش توخیابون

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

عرفان و خشايار و افرا - جاده

یادمه میگفتن از این راه نون شب نمیخوری

نمیدونن این کار از نون شب برام مهم تره

وقتی خودت میدونی غیر تو هیچی نمیتونه جلوتو بگیره

اگه منتظری کسی واست درو باز کنه حالا حالا ها علافی

اولش سخت بود هزار شب بود     میخوای همه بشنون از رادیو پخش زود

خفه و نعشه از دود تشنه ی پول      از این غزل تا شعر بعدی مایوس

جاده معلوم       کارم هم همیشه از بقیه سر بود

صدام بم بود      زیر فشار زخم زبون همه کم کم کمرم خم بود

رفیق چند سال دشمن تو چند روز     غریبه یهو میشه رفیق و همخون

قدم به قدم جلوم یه سد بود     شکستن تک تک سیل من زود

ولی هنوز مجنون اندوه     شب پر ستاره نور من کو

پس نور من کو

 با من / خدا یافتن

خدا ساختن / جاده ام شده

 پرسن چرا توی صحنه نیستم     چرا خفه چرا پشت می ایستم

شعرا شاهکار چرا چرک نویسن     کیستم چیستم و محل زیستم

از غرب میخونم تا شرق بدونه     از درد میخونم همدرد بخونه

برا غرب زده یا زده از غرب      آرزو به دلای اینور مرز

افرا   همه به چپمه     افرا   شستم به همه

رپ نه درد و دلمه      بغضم هم برا کیش و کشورمه

نامه برا چشم مادرمه      آره این باورمه

که بد جوری لالیم توی غربت      اما نوبت عرفانه برا صحبت

 با من / خدا یافتن

خدا ساختن / جاده ام شده

بس که دل داغ داره

بس که دل داغ داره آه آره اگه بدونی

بس که دل داغ داره از نوک خودکارش      شعله میباره میسوزه تا راه وا شه

بازتاب کل وجودم پاسدار روحم      خوب میدونی کی صاحبکاره

میگی مثل بقیه ام کجاش آخه     با همه چی آره با جون قمار آخه

چهار تا آس زیر دستم از شاه نمیترسم      با همه چیش ساختم تا همه چی ساختم

از جون بذار مایه چند هزار آیه      زیر سقف کج رپ چند هزار پایه

آره که شاهکاره نه بابام ویلا تو شمال داره      نه بیرون شهر کنار تو باغ داره

نه به کس تو تلویزیون باج داده      نه زنگ زده که عرفان چه حال داره

عرف هرچی داره از قواش داره      سنگینی ملتو رو دو پاش داره

کی میخواد سر راش باشه جداش باشه      کی میخواد همراش باشه راه جلو پاشه

 با من / خدا یافتن

خدا ساختن / جاده ام شده

عرفان – صد قسم

آه امشب چند خط قسم دارم

هرکی میدونه چی میگم بدون مسافر یه رهیم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم 

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

چون ندونستی بدون ما خدا سرشتیم

یکی دو دستی بخون ما چه ها نوشتیم

قلاب گوشت مث لنگر به دریا

حافظ روحت مثل سنگر تو جنگا

حسین تشنه م ولی تشنه خونم

نمیشم سیراب تا که یه روز بخونم

از روی کاغذ از توی حنجره

صدام بلند شه تا که خورد شه پنجره

تا کنم پرواز به اوج کوه صفه

با دو پا مسافر دربند و درکه

نفسم تنگه واسه نسیم خزر شهر

تودلم جنگه حالم چه وخیمه امشب

امشب میخورم صد تا قسم

زنده ش میکنم با رنگ قلم

شب میخورم صد تا قسم

میخوان از ما بگیرن اصل و نسب

امشب میخورم صد تا قسم

زنده ش میکنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

میخوان از ما بگیرن اصل و نسب

میخوام بشکونم هر چی مرز و قاعده

قبل پروازه هرچی مغز و نابغه

اگه مخ تو ایران فکر جستنه

قاره به قاره تو حال هجرت کردنه

بعد دو هزار سال عهد سنت شکندنه

شجره نامه تو غربت خفه کردنه

خودم شاملم استثنا نیستم

مستقر تو شیطان کپیتالیستم

میون قرن ها انحراف گم کردم کیستم

حبابی کاذب شده محیط زیستم

حبس ابد چه تو ایران چه غربت

چه قانعی چه دنبال قدرت و شهرت

چه سیرابی چه داری عطش ثروت

پیوند کن با بیداری گریز از غفلت

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زنده م می کنه آهنگ قلم

سالها شد سپری خودمو یافتم

حرفای منفی همه تون رو شکافتم

میون زخم و حمله خودمو نواختم

تا ابد پایدار کتاب شعرمو ساختم

کس با تو نمیبینه از یک زاویه

یه دلیل اینه که ضربانه قلبت جاریه

به کاری عشق داری و شکت باقیه

بزار سخت شه تا بزار بگن یاغیه

سلطان قلبت خودت باش

که از وجدان تا مرگت پشتت قافله س

سلطان قلبت خودت باش

که از وجدان تا مرگت پشتت قافله س

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

امشب میخورم صد تا قسم

زند ش می کنم با رنگ قلم

آه این یکی خیلی وقت منتظر گفتنش بودم

روحم سبک شد

امیری هنوزم اگه نبودی نگه اش میداشتم

دست بهش نمیزدم

عرفان – خط من

:: اينترو ::
ه   آره  این یکی برای خطمه

خطم از اصفهان تا تهران تا کویر  بیا  آه

:: كروس ::
هر کی که باهام باشه / هرچیو پاش باشه

سختی تو راش باشه.. / خط من

هر جا که من برم / خسته و در به در

همراه من سفر.. / خط من

:: ورس 1 ::
خط من صد مرد هفت خط داره      خط یه رد بی برگشت داره

لشگر از تهران تا من صف داره      برا تک تکشونم من هستم پایه

شستم واسه افراد تو خیابون      نگاه چپ به من از بکس کین اووو؟

دستم اشاره  خطم میان زود      هر کس که باشه بذار بیان تو

میخوان زود اگه بکنن قبر من      چشت کور آهنگام پخش تو شهر

هوامو دارن وقتی نیست یه نفس      وقتی هوس دارم بپرم از قفس

دنیا جنگ تن به تن برای همه است     پس انگشت قفل مشت و ماشه و قمه است

ولی خطم پشتم تا آخر سفر      نمیکنم حتی تک لحظه ایشو عوض

:: كروس ::
هر کی که باهام باشه / هرچیو پاش باشه

سختی تو راهش باشه.. / خط من

هر جا که من برم / خسته و در به در

همراه من سفر.. / خط من

:: ورس 2 ::
وقتی که رو صحنه ایم همیشه هر جا       آویزونن دست میگیرن عکسو از ما

میفهمنو و حال میکنن با همه ی حرفام ولی تو چی؟     در نتیجه دریاب

همیشه پایداریم در نمیایم از پا      نمیگیم برپا برجا همگی از مان

منی که روی صحنه ام ندارم فرق با       اونی که تو جمعیته و بالئه دستاش

اونی که دست به جیبه اونی که خالیه دستاش     نمیخوام بت بشم مثل سایر اشخاص

میخوام رک بگم که این موسیقی از ماست      اینه دلیله که جاذبه داره اشعار

دو تا شعر بگم مثل حافظ و خیام     دو تا شعر بگم برا جنبش اندام

میتونم بی شک بگم کامله حرفام      از این راهه که آزاد میشم من سرانجام

:: كروس ::
هر کی که باهام باشه / هرچیو پاش باشه

سختی تو راهش باشه.. / خط من

هر جا که من برم / خسته و در به در

همراه من سفر.. / خط من

:: ورس 3 ::
تاج واسه منه هرکسی خواست بگه      اون که واسه خواستنه تو دست راستمه

نوک تیزی تو قلافه بپا باز نشه       نوکش سرخ بیاد بیرون از تو شاهرگت

دست دافتو سفت نگیر وقتی باهاش نره     اونی که تو دست چپه از هر چی داف سره

داش بسه نکن خودتو ضایع تر     ما یه خطیم هستیم پای شر

اگه بتونی بزنی مثل حرفای من     شاید بتونی بشینی یه روز در جای من

ولی فعلا تکون نمیخورم از جام یک کم     لقمه نون نخوردی از راه رپ

ازت دعوت نشده بخونی حتی یه شب      حتی یک کم  حتی یه خط رپ

پس سر جات بکپ از اسمت نگم      تو این زبون رپ هستیم تنها یه خط

:: كروس ::
هر کی که باهام باشه / هرچیو پاش باشه

سختی تو راهش باشه.. / خط من

هر جا که من برم / خسته و در به در

همراه من سفر.. / خط من

عرفان – اينترو ( آلبوم از خانه تا گور)

قصه قصه ی رسم و روش لفظه      رسم وجلوه ی هرکه نتونه حذفه

بس که از سر و سوی خفه سر و صدا شد      هر که از کر کوری کفه نصیب ما شد

برا فکرای کند پاتوق وا شد که وا شد     بدون خشت بذارن آجر رو آجر

چگونه بدون یه دونه الگو نوشتیم      چگونه ز خونه خفه و آروم نشستیم

کو چشم دیدن گوش شنیدن     نباشه گم تو خلق با وسوسه زیدن

بی غم نه بی انگیزه زیدن     آینده ی دور و صبح فردا دیدن

شبا تا صبح بیدار دنیا رو گذروندن      شبا تا صبح همه دنیا ترکوندن

از موندن همیشگی مست رویا     از آوارگی طول فردا خوندن

نقش خود با خودکار رو صفحه زنده شد     از اوج نفسم پیش همه زنده شد

از هیچ و همه چیم فیلمنامه نوشتم      هر کی توش نقشی داشت تو این نامه نوشتم

نیستم تنها با این نقش به روی زمین     اگه دردمو میدونی هست برای همین

هیچ وقت نخواستم از همه نباشم      ماه کامل شب از ستاره ها جدا شم

درگیری با هویت غذای ما شد     روزی که از دروازه ی غرب به روی ما وا شد

هشت سال دور از تو بین زمین و هوا     اشکام دور از تو بین زمین و چشام

از خانه تا گور اینمو و نیست انشا     سر تا تهشو گفتم تو سی مصراع