تكست عرفان - كور

عرفان - كور

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه!!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

بشنو حرف حق که از زبون من میاد

زبون همه و همه شبونه بند می یاد

باز شن درای لازم جاده ی تازه

بلکه یکی گوش کنه شعر تازه بسازه

از شب های سرد بدون فانوس

یا از صبح های غرق به توی کابوس

دیگه خواب و بیداری برام بدون معناس

توی قاب دیواری بذا بسوزم تنها

بدون بار دلم همینی که هست

ننگ خون تاره صلح زمین رو شکست

هستیه هر چه بوده تو حرفم

جدا از بقیه مثل لکه ی خون رو برفم

دیدی رنگ فرق رو با نگاه اول

شنیدی فرق رنگ رو با شعر های اول

دیگه نیست شب اول بدن رو بلرزونی

جای تن و بدن باید زبون رو بچرخونی

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

از کوریه چشات بگو می خوام بدونم

از اون قفل لبات که زده شعله به جونم

از پنبه گوشات که می خوام بسوزونم

فکر کن یک صفحه شعر مردم بخونن

زاویه دیدت مثل در بهشت به روت قفله

برات وازش می کنم بی نماز و سجده

کاسه چشمت رو با تیغ زبون جر می دم

از راهه دو گوش ‌، دو چشم نو برات شکل می دم

نمیدم خطبه نمی خوام به جا تو فکر کنم

دل بدم رک به گوش بدن و ذهن من

گوش می کنی و حال می کنی با هام

نمی خوام خفه شه هدفم بعد از پایان صدام

بگن احساس درونم رو پنهان کنم

خشم و افکارمو محکوم زنده ها کنم

اتاق فکر و هدف تهی از اسباب کنم

جاش از خلاف و کد شهر و اسمام بگم

هیچ وقت از پشت خنجر نه جیب کسی رو زدم

اونا که تا حالا بودن ازم سالها عقبن

روشی ساختم من هنوز همه تو کفن

طپشی از قلبم به زور همه تو کفن

برا حرف حق رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

زیر دخل و خرج رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

جلو جمعیت رو دو پات واستادی می گه نه نه نه نه نه !!!

این کارکار تو نیست حالا حالا کار داری نه نه نه نه نه !!!

اگه بدونه چگونه ز خونه پریدیم

به این دیوونه زندونه زمونه رسیدیم

ما از یک دونه دونه به چوونه رسیدیم

بذار بمونه نشونه وقتی بمیریم

هر کی ضد منه بدون وقت رفتنه

زبونم مثل غمه پروند سرت رو از تنت

از کی کمترم که بخوام خفه بمونم

از هر کی مست ترم بذار همه بدونن

غیر از دوروریایه خودم بگو یه شاعر

نباشه لب کلامشون باطل و بایل

نگه هر که گفت بزنه لباشو قفل

بلکه هر که مفت نکنه هوای حکم

پشت مایکروفون بکنه صدا کلفت

میگی این چی بود و کی بود و شعر رو برا کی گفت

نیستم ضد کس نزنی شوره دلتو

نشو ضد من می کنی گوره خودتو

روی پاهای خودم از سن 16

6سال جاده مه از بس سوزوندم

سرعتم کم شده ولی عقب نموندم

میون ابر و مه دیوار صوت شکوندم