پايا و افشين نوا – من چتم

افشين نوا:
من چتم.. من چتم
من چتم.. من چتم
همه ميگن من چتم
آره خب من چتم

افشين نوا:
ميگه كه من چتم هر كي كه منو ديده
از صبح تا 8 شب تو گلوم "حش" و "ويد" ـه
تو چشام نشو خيره دافت باهام لش و گيجه
مياد باز دنبالم آخه تا تهشو ديده
جوينتم دستم كردم مصرف
يه ذره مستم مغز از دست رفت
پاچيدم در كل ميپاشيم الكل
جين با پاترون تو *ـس *ـونو جمع كن
جمع كن.. جمع كن..

پايا:
هميشه لش يه ور چشامم خط خط
هر كي كه منو ديده بهم ميگه من چتم
هميشه غرق دود چشامم لخته خون
هر كي كه منو ديده ميگه رد كرده بود
هميشه لش يه ور چشامم خط خط
هر كي كه منو ديده بهم ميگه من چتم
هميشه غرق دود چشامم لخته خون
هر كي كه منو ديده ميگه رد كرده بود

پايا:
ميگه "صبح بخير" ولي شب شده تازه
رو تخت ـه ولي كفش و لباس
رو زمين ولو ميخاد چپ كنه باز
يكمي خون توي الكل ماست
ولي من باز ويدو رول كردم
يكمي هم گيج و *ـس مغزم
ببخشيد اگه زيادي قوي ميخونم
وظيفه ـم بود بايد بيتو ميكردم
نگو كه خستم نميشه لش كرد
روبيت با داينا خوابيديم با ادويل و علف
باز تنم لش شد با پلكام آ..
دهن يخ شد با ردوان آ..
هرچي بخام ميگم چون پشتم تهم هست با عرفان آ..

هم چتم هم لشم هم خراب هم نئشه ام
سه كام حبس يه كام پس. ريه هام.. ريه هام
ريه هام.. چه پاره ـس

پايا:
هميشه لش يه ور چشامم خط خط
هر كي كه منو ديده بهم ميگه من چتم
هميشه غرق دود چشامم لخته خون
هر كي كه منو ديده ميگه رد كرده بود
هميشه لش يه ور چشامم خط خط
هر كي كه منو ديده بهم ميگه من چتم
هميشه غرق دود چشامم لخته خون
هر كي كه منو ديده ميگه رد كرده بود

افشين نوا:
من چتم.. من چتم
همه ميگن من چتم.. آره خب من چتم

ليتو و پايا و تهم – سرم شلوغه

ورس 1 : ليتو
سر من مث سر جوینتی که روشنه // سر تا پای دافم شیکه "جوسی" "لویی وی" و "شنل"
دور و ورم شلوغ مث الهیه توی شب // دور سرم بچرخ تا که با هم بریم توی تخت
مدلا بلند دورمون شدن مثل ساختمون // ژتونا دور منه و انگار دیگه باخته اون
مشکیه ولی فردا هستم با یه داف بور // مونت بلان جیب  پشت ( توی جیباش پر پول  (
ده شبه پاشو وقت رفتنه و // بهزاد لیتو توی بنز سقفش عقبه و
صبح شده پاشو سریع 10 رو عقربه و // صبحونه از پاریسه و صاف رو تختمه
پارو کنم پول و مث برف ولنجک // بسوزونمش مث برگ و نارنجک
دورمون چرب نیست مثه *ـاندوم // میپیچونم همتونو دیگه مث کادو

کروس:  تهم
دختر نمیرسی عمرا چون من میرم با سرعت
تا بخوای پلک بزنی من نقطم
گفتم نميرسي عمرا من ميرم با سرعت
پلك بزني دختر. من لختم

ورس2 : پايا
سرم دود میده مث جوینتی که دستمه هـــــــر // جا دورم پر میشه از کنه اااه
دافی اومدی فوری " دست " نده من // کلرو بدی و گم شی بسمه پـَــ
نگران نباش که " آب روت " میره // چون من " آب روت " میام مثه زادرود ، هه
پایا میگن همه بدآموزی داره // کل زندگی رو " صحنه " سانسور
ولی ، اگه چشمم قرمزه هیچی // آبی آبیــه لیبل ویسکیم
رنگ پوست پایا " تن " نیست // ولی " تنش " لشه مثل سکه که سفت نیست
مثه اسکناس لوله ، هه // پایا جـ*ـده بازه ، کوله پس
اگه دافت جـ*ـده بودش مـــن // میبرمش یه جا که دوره بعد
در گوشم بهم میگه پمپ بنزینم و // بکن تو باک تا که پر شه بنزینم و
لخته لنگ باز و پشت بهم میدن // دودر میشم مثل پورش ، گرفتی نه؟
دافت مثل بنزه چون
رایدش خوبه ولی خرج داره ، نه؟ // خرج ماله توئه ولی شب مال من
چشم " دوخته " به پایا " خیاط " هه ، نه؟ // به تـ*ـم منشیم اگه درد داره پس
چون مال من سرش شلوغه

کروس:  تهم
دختر نمیرسی عمرا چون من میرم با سرعت
تا بخوای پلک بزنی من نقطم
گفتم نميرسي عمرا من ميرم با سرعت
پلك بزني دختر. من لختم

تهم و جي دال و پايا و عرفان – زن

ورس1: تهم
همیشه قرمزه لاک و سفیده جینش بهم میشه خیره
دوله که مشکی تیره
چشش کشیده لاغره تنش رژیم جین رومم سه پیچ
میدونم دنبال چیه میدونه دنبال چیم
دوباره گیجم کجائه اوضاع ریه ـم؟
استاده کوردای دیمم میدونه خمار چیم
من خمارش میشم
اون میشه خل واسه ریشم
پولامون مچاله میشن زیرمون زباله میشن
من پی دلار بیشتر اون با اون
سبحان [ صبحانه]
رو سرش
باز موند صبحانه پیشم چون هیچ کجای این شهر
نمیتونن واسش مث من از این گلا بپیچن
دریچه دیدش مثل منه حتی لنز و فیلتـ*ـرش
چشش سگ داره بدون لنز و ریملش
دورش بنز و بیمره
خودش چت و سیر دلش
میاد حتی ده تا ATM خرسو پیچ بده
گل وحشیه نمیتونن بکارنش
به بد تن نمیده تا بتازنش
یا ببندن درو
تا بگن در نرو
اما بــکارتش
یه رازه نمیدونن یه گاز زده
اونم از سیبه
اونم اسیر مسیره
سنّت و نجابته

ورس2: جي دال
میگیرتت وحشیه حاره چشش
همه میگن آس ولی من میگم دامه دل بهش
البته واسم فرق نداره آسه و دام
ورقه بازم پس میزنه هر دفعه با من حرف
میگه قلبمه واست من
راحت کندمش دادم رفت
اگه هر دقیقه با من هست میگه
شده عاشق فلسفه بافتنم
همش "هواییم" میکنه انگار حضرت "آدمم"
روز بعدم روی تختم خوابه
چندتا تتو کوچیک روی بدن داره
اکثراً که با منه
ولی بهم گفته دوست پسرم داره
ای هرجا باشه فکرم باهاشه
میدونه فکرم بازه
فقط دنبال بهتراشه یکم آره
ول چت و پرت
خطای سفیدو زدیم و کردیم خطای قرمزو رد
یه کم بعد حسم رفت
میدونه چطور رو نروم نره بهتر پس میشینه رو پام نی استرسی
وقتی رفتش دلش میمونه
اینجا پس دوباره برمیگرده

ورس3: پايا
نداره باباشو دوست
میگیره گیر میده رو پاپای پایداره پـ‌ میکنه پاپایو بوس
میدونه آمارش توشه مثل مامانش خوبه
دامادش کارش فروش "کوش"ـه و آرامش خونه
نداره از دستش پسر چاقال لوس
میگیره پول ازت و میکنه دود همه رو
ایزابل (Isabel )
وها گوچی ( Gucci )
مثل مانیکا بلوچی ( Manica Buloochi )
تستش تونیک (Tonic ) با بلو چیز ( Blue Chesse )
چته تیز
اپل باتم ( Buttom ) جینز
Freddy Loafe , Bcbg Heels , Preach
دستش توی جیب دستش توی جیبم
........ و كك و ويدم
...دیدنش ر*ـدن ، دیدنیاي اين ور
یکشنبست ، یک شمع بس که روشن شه ویدم
شهر آتیش با ایدم
فنام یه ایلن همه ایل
منم گیر ، گیر اینم دلو میدم چی میگیرم
میگیری چی میگ میگی میگیری چی میگم

ورس4: عرفان
آ..
بیدار شدم توی پاریس با بوی کُنی (Cony )
نیستم کاپوچینو ریختم شات جینو توی تونیک
با یه داف باریک ، کارنامه تاریک
مثل خودم میفهمیم همو ما دام و شاه پیک
بی حالیم و باحالیم ، این پایینا بالاییم
به *ـا دادیم ما با بالا پایین داریم چه حالایی
صبح روز بعد آره صبح روز بعد
از زیر دوش اومد و افتاد حوله روی تخت
میگه نیست یه اخم دیگه نیست یه روز سخت
صبحونمون از تو لوله هست یه پودر تلخ یخ
پودر تلخ يخ، پودر تلخ يخ
نمیفهمن محتوای کتاب نی به جلدش
نمیفهمن هرکی میزنه میزنه نی جـ*ـده
نمیفهمن اون یکی با همه میره میاد
ولی جامازو آب میشکه تو جمع کنه جلوه

عرفان و برادران نخاولي – كم تو گله كن

کم تو گله کن

آره صبر کن عزیزم حوصله کن

به هم چون گره خورد

همه چیمون عزیزم حوصله کن

الان دوری اون ور آبی

اینجا نور زده اونجا تو خوابی

چرا بیدارشم دنیا رو بیخیال

اونجا راحتم اونجا تو بامی

هرچی من ازت دورتر میشم

دقیقه ها بی تو زودتر میرن

خاطره های شکسته خوردتر میشن

منم خورده خورده خونسرد میشم

ولی خواب ندارم چون تو نیستی

جاتو نمیتونه پر کنه چون که هیشکی

با این که همش تقصیر توئه

خواب نمیرم تا که هوا گرگ و میش نی

درگیر قرص و ویسکی

دورو همه مستن و پر فرشتس

نمیخوام من جز تو هیشکی

نمیخوامشون تا که خود بهشت هست

صداتو میشنوم گاهی تو خوابای پریشونم

نه تعبیرش رو میفهمم

نه احساست رو میدونم

نمیدونم نمیدونم نمیدونــــم

ما با هم بودیم بودیم گفتی خوبیم خوبیم

ولی هر قدم جنگ انگار رو مین بودیم

همش لجبازی انگار کوچیک بودیم

حالا پشیمونیم ولی از هم دوریم دوریم

کم تو گله کن

آره صبر کن عزیزم حوصله کن

به هم چون گره خورد

همه چیمون عزیزم حوصله کن

میگذرن لحظه ها زود

شایدم سهم ما بود

یادمه صحنه هامون سر رو زانو تو تختت آروم

میشد هر سختی آسون

حالا توی مستی داغون

رفتی آسون آره رفتی آسون

نیستی میبینم میبینم من

خوابتو خوابتو

نیستی میبینم میبینم

تویی سهم من

نیستی میبینم میبینم عکس قابتو قابتو

نیستی میمبرم ميميرم

تویی سهم من

عرفان و سوگند – يادته

كروس: سوگند
رفتی و رفتی و این دل من منتظر بشنوه
آخر شب
صدا گرمتو از پشت خط
جلو چشممه تصویرت همش
رفتی و رفتی و این دل من منتظر بشنوه
آخر شب
صدا گرمتو از پشت خط
جلو چشممه تصویرت همش

ورس1 : عرفان
آه
در باز شد و اومدی تو
کل دنیام آفتاب شد
اومدی تو
آره
میخواستی دلو به من بدی
میخواستی همه زندگیتو به من بگی
نمی گذرم ازت من یکی
اگه سهم من نیستی
بگو هستی سهم کی؟!
مث دستام می تونه بگیره دست کی
بدن گرمتو تو بغلش
لعنتی؟!
توی گوشم میخوام با اون دوتا لب بگی
همه ی آهنگهای دوران بچگی
امکان نداره از حرفای هم
خسته شیم.
فقط از یه چی ترس داریم
اونم ترس چی؟!
که وقتی صبح بشه باید از پیشم
بری
پس نمیزاریم تلف بشه لحظه ای
نمیزارم چون بینمون
فاصله ست
بری
برو زمان ببرتت قاصدک بشی
آه

كروس: سوگند
رفتی و رفتی و این دل من منتظر بشنوه
آخر شب
صدا گرمتو از پشت خط
جلو چشممه تصویرت همش
رفتی و رفتی و این دل من منتظر بشنوه
آخر شب
صدا گرمتو از پشت خط
جلو چشممه تصویرت همش

ورس2 : عرفان
میخواستم همه چیو بگم و وقت نشد
به خودم گفتم عرفان بگو دیگه
خر نشو
ولی خودت فهمیدی و دیدی قلبمو
یادته آخرین شب خندیدیم
از شب تا صبح؟!
یادته افتادم پایین
یادته تخته رو
یادته نورو کم میکردم
گفتی : ور نرو
یادته لهجه رو همه کارا خنده رو
جون من بگو یادته
هنوز صحنه رو؟!
یادته میخواستم موهاتو خشک کنم
بـهم میخندیدی میگفتی :
چه **ـخلم.
خندت بقیه رو تو دل من کشت و رفت
حسی که نمی تونم بهش
پشت کنم
دنیا اینه دیگه دلم بدون خشک و تر
میسوزن باهم گاهی
ولی قول من
میام میرسم میگیرمت از پشت بغل
حتی یه نگاه نمی کنم به پشت سر
آه

پل: سوگند
رفتی و رفتی و ..
رفتی و رفتی و ..
منتظر بشنوه..
صدا گرمتو از پشت خط
جلو چشممه تصویرت همش
تصويرت همش
تصويرت همش....

ورس31 : سوگند
بود ونبودمو تو کردی نابود
من و تو شده شهر چه ماه بود
انگار یه خواب بود
نه تو تخت و تابوت
میخوابم
توش داغون
آره رفتی آسون
آره رفتی آسون
حالا راه ما دور
دادی قلبت رو به من حالا من منتظرم
که اون دستاتو بگیرم و
چشماتو ببینم
باشی بغلم
آره من منتظرم
بدی لبهاتو به من
باز اون حستو بگیرم
اون حستو بگیرم
عشقم نفسم

كروس: سوگند
رفتی و رفتی و این دل من منتظر بشنوه
آخر شب
صدا گرمتو از پشت خط
جلو چشممه تصویرت همش
رفتی و رفتی و این دل من منتظر بشنوه
آخر شب
صدا گرمتو از پشت خط
جلو چشممه تصویرت همش

عرفان و تهم و پايا – Show must go on

ورس 1 : عرفان
دافت شیک نی آخه // مثل آژانسه 100 دور زدیم
شیکین آره مثل آدامسِ 100 تومنی // سیرک نی آخه 4تا ملیژه خز دور
همین سیک نی کارت // ماها مریض انجمنیم
شما تو پیک نیک بدو پتو رو پهن کن // ماها شب و موناکو میرسیم دم کَنز صبح
میکنی جیک جیک و ما تیک تیک بوم // تهرانو آره شما هم چیک چیک بوم
برا تو پشت شیشه توی ویترین بود
دست نمیرسه
هر چی میخوایمو میگریم زود // تو هم شیش جیب پوش رو سیبیل ریش مود
ریخته چیپس میپس با عرق کیشمیش دوغ // ما هم OG Kusho و میپیچیم hit hit دود
چشامم خط خطه بگو کِلِیت ایست وود
اعصبانیم شلوارش زیرِ کمرشه // هرجایی که پا میزاره دیگه حرمشه
هرچی بیشتر میگیره بیشترم میگه کمشه // نیش زدن منم نیش زدم اینم زهرشه
هر دَقه نگاشون به اون و کسی که باهاشه // کلاهی که سرشه , شلواری که پاهاشه
خودشو میکشه شاید شبیه ماها شه // میکنم پوست از تنش شبیه "لیدی گاگا" شه
پام رو صحنست تو یِویز سَند لورَنت // این چاقالاي دور تو هم نیستن دورم


کروس:
The show must go on
The show must go on!
Yeah,yeah!
Ooh!
Inside my heart is breaking!
My make-up may be flaking...
But my smile, still, stays on!
Yeah! oh oh oh

ورس 2 : تهم
ماها تعطیلیم بدتر از شهادتا // شبا تنها , هوا فضا
اگه یه وقتم اومدیم تو جمعِ شما // لطفا آهنگای تـ*ـميتو برام نزار
کروسِ کتچی درام لاین رقصی // گمشو بابا فازِ رقص نی
میام 2 تا دخترم پشت سرم // با کاردی دیستو پلاکارد جمعیم
نگاها رومون بد سنگینه , عقبتر میره // اون اسکل سیریشو بد سگ میشه
چون رو لب دخترش لبخند دیده و همش میگه // به ما سوسول و بچه مایه
چون امشبم میخوابه دست به *ـایه , خز ضایع // میخونه سطح کارش نی اون که رد بزار میدونه شصت پامه
غرورت میـ*ـادت اینه حرفاشون فقط // نبوغ زیادمه و ترسشون ازم
چون من 10 ساله فرق دارم با این چاقالا // گروه سنیا الف و دستشون علف
همونطور که همه میگن من یبس و مودیَم // خالی میشم بعد که تو صورتت مشتو کوبیدم
هر کی اینو بهت گفت درسته // میزنم میکنم *ـس درستت


ورس 3 : پايا
راتاتا...
راتاتا گلوله با "اي كي" کی ولوت کنم جلو هان // یه رول کنم ملوو هان ژتون دورم پره ولی بزار درو کنم باز
بزا واضح بگم تو ذهن بازم تز هست // ولی اونا نیششون بازه انگار پسته ان پسر
رپو ول کن برو بشکن بزن // کشور پشتمه کش نده کشتمت
هِشمَت پسر , کو کوشت گوگولی // اگه کولی کو کوکولی
« پـــایـداره » بازم , یکشنبه شب
......
میگین همه سیکین بیمارین شديدا // شده کارات سیکیم خیاری جدیدا
جویدن تفاله اسکی رو انِ من و دوستام // همه منو دوست دارن
اَه...
میکنیم مصرفه روزانه // منم کنار سینام دافت اومد بوس داد و رفت
میخوریم الان همه صبحانه // سر صبحه دافت شبش بهم *ـس داد و رفت
کوک داریم تو فین // رد کردیم رد کردیم لش کردیم رو بیت
شل شدیم با مصرف روفی // شما اسکلین همه جو زده تو فیلم
شیمیایی داریم // شیمیدانیم
چی میخوای دایی اِریتالین // اگه میخواین بیاین ما بیداریم
یا بیتو میـ*ـایم یا وید میکاریم // يا مین میزاریم که تهرون و بـ*ـایم
آره فقط با بــو بــو بــــوم

کروس:
The show must go on
The show must go on!
Yeah,yeah!
Ooh!
Inside my heart is breaking!
My make-up may be flaking...
But my smile, still, stays on!
Yeah! oh oh oh

عرفان و پايا – نميتوني بند كني پامو به زمين

اينترو : عرفان
شب ، بامونُ کی دیده ، شبامونو کی دیده ، شبامونو کی دیده
شب ، بامونُ کی دیده ، شبامونو کی دیده ، شبامونو کی دیده
کی دیده ، کی دیده ، کی دیده.. اوووو...

كروس : عرفان
امشب دورِ همیم ، امشب مال همیم
فردا تو فکر من نشین ، "نمیتونی بند کنی پامو به زمین"
امشب دورِ همیم ، امشب مال همیم
تو فکرِ من نشین ، "نمیتونی بند کنی پامو به زمین"

ورس 1 : پايا
آه.. میگه فقط واسه یک شب // میگم پـَ باشه واسه امشب
میگه راحت ترم اینطوری ، میگم آره آره بهتر
داغون بود ولی با اون پودر // یهو همه چی خوب شدش و آروم موند
امشب با این دختره ای تا صبح روته // حتی یادت نی اون شب بودی با اون دوستشون
آه.. یه پاش دورم پیچ // من ، زیر چش گود با ته ریش
فردا هنگ و وِل ، هنگُوِر // درمونش یه جوینت یا ادویل

بريج : عرفان
نشی مث قبل ، فردا مسافرم ، مسافرم باید برم
نشی عاشقم ، فردا مسافرم
باید برم ، نمیتونم نگاه کنم پشتِ سر
شب ، بامونُ کی دیده ، شبامونو کی دیده ، شبامونو کی دیده
شب ، بامونُ کی دیده ، شبامونو کی دیده ، شبامونو کی دیده
کی دیده ، کی دیده ، کی دیده.. اوووو...

ورس 2 : پايا
عرفی میگه شبامونو کی دیده // کی روزا رو دیده ها..
نمیبینه کسی ریشه گلا رو زیرِ خاک
میگی چه جوری رسیدم بالا // گذاشتم همه قولامو زیرِ پام
تنها کسی که کرد بهت قلبو چفت // تکست میده میگه دلش تنگ شده
گرم بودیم تو داغی الکل // نفهمیدی که کِی دلت سرد شده و
اینجا نیستی دیگه جات پره ولی // همه میرقصن هرجور سازو بزنیم
تاپ تاب خمیر ، پایپ پر پنیر // "نمیتونی بند کنی پامو به زمین"


ورس 3 : عرفان
توی اون چشات نگاه میکنم نمیگذرن لحظه ها
میپرسی از من چرا میگم بخوام بگم طولانی ام قصه ها
نپرس از من چرا میگی میخوای بهت نشون بدم من یه راه
ولی راهی نیست چونکه همه پُل ها شکستن سال پیش
وقتی همه چی عوض شد و شدم قایق بی ساحلی
که امروز توي موجته. فکر میکنی که عاشقی
وقتی همه چی عوض شد و شدم قایق بی ساحلی
که امروز توي موجته فکر میکنی که عاشقی


كروس : عرفان
امشب دور همیم ، امشب مال همیم
فردا تو فکرِ من نشین ، "نمیتونی بند کنی پامو به زمین"
امشب دور همیم ، امشب مال همیم
تو فکرِ من نشین ، "نمیتونی بند کنی پامو به زمین"


اوترو : عرفان
الان همه چی خوبه ، چرا فکرت به غروبه [ x3 ]
فکرت به فرداس ، فکر من به الان
آه.. فکر من به الان
آه..

عرفان وسوگند – منتظر

اينترو : عرفان
آه ... پایدار ، آره
آه .. آه ..

ورس 1 : عرفان
قیمت دلار بالاس ، دو لا و راست
میدونی‌ که اوضاع قاراشمیشه اقتصادمونم که غبار با خاک // قمار با تاس ، آره ولی‌ قمار با ماس
بدتر از لاس وگاس // مملکتو ورق بزنی‌ لاش بـ*ـاس
امروز عمامه یه رو بود تاج به جاش // انگار چنارو بکنی و بکاری کاج بجاش آه ...
داستان قشر ماس قشر اختلاس // اینا رشد بکنند و ایران له‌ شه باز
ماها نُطفه بمونیم اینم سقط ماس // تکرار میشه قصه باز ، لابد اینم قسط ماس
نزول وام باباهامون از انقلاب // مبادا لبامون بشه مثلِ پسته باز
نباشه اعتراض // خفه شه بره پی‌ اسکناس


كروس : سوگند
"منتظر" بشینه ، دنیا بپره از خوابش
تا کی‌ بخونه ، دنیا بشنوه فریادش
ما رو ، ببینه
ایران پاک شده از یادش ، ایران پاک شده از یادش


ورس2 : عرفان
نیست بدتر از نسل شصت با // نسل هفتاد ، نسل بر باد
یه مشت فرشته بی‌‌بال و قصد پرواز // میدن شب دستشونو به هرکی‌ خط داد
سال‌ها نبودم ندیدم // کور شدم از چیزایی‌ که من دیدم جدیدا
به من اعتماد نکن من یکی‌‌ام مثل بغلیت // یه پول پرست ، سـ*ـس پرست لاشخور عملی
گم شدم تو این راهروی ابدی // گرگ دورم ، گرگ شدم راه پره عوضی‌
چرا خانواده سوخته ، یه خبر خاصه // یکیو میگیرن یکی‌ دیگه دهنش صاف شه
همه ازدواجا و رابطه‌ها بانکیه // نقش تو تو زندگیشون تاکسیه
سوارت میشن برن یه جای بهترو // ول کرد تا پا گذاشت یه جای سفت تر


كروس : سوگند
"منتظر" بشینه ، دنیا بپره از خوابش
تا کی‌ بخونه ، دنیا بشنوه فریادش
ما رو ، ببینه
ایران پاک شده از یادش ، ایران پاک شده از یادش


ورس 3 : عرفان
مست کنه لش کنه بی‌ حس بشه // لای توتونش حش پره نیست حس زندگی‌
آره خوشحاله این اسمشه // ولی‌ صبح پاشه خوب تا کی‌ این حسشه
ایرانی‌ بودن طلسمشه // ایرانی‌ بودن یه اسمه که
از بچگیامون طوطی‌وار حفظ شعر // شیش میلیونمون بیرونیم این هجرشه
سنگ کورش و داریوشو بزن به سینه // بگو عرب نیستیم بذار بمونه کینه
بگو هفت هزار سال تمدن ما اینه // ولی‌ چند قرنه فرهنگ بدون صیغه
به زور تیغه ، مهمون زندونه دینه // از هر طرف وطنمون میدون مینه
یه قدم از غرب ، یه قدم از شرق ، یه قدم عرب // حالا منو تو میمونیم سه قدم عقب


كروس : سوگند
"منتظر" بشینه ، دنیا بپره از خوابش
تا کی‌ بخونه ، دنیا بشنوه فریادش
ما رو ، ببینه
ایران پاک شده از یادش ، ایران پاک شده از یادش

عرفان – لحظه

اينترو:

من میرم به کجا نمیدونم

ولی از من نخواه ساکت بشینم تا باز شه دری واسه ما اینو نمیتونم

تنها تو این جنگ سرد دائم///گرچه میگی حرفت خنده داره.. اوو.....

ورس1:

خواستم ساکت باشم هیچی نگم بشینم من یه گوشه ،دیدم نمیتونم / خواستم، با آهنگام دنیارو عوض بکنم  من یه روزه، ولی نمیتونم

حالا اگه قلب من بذاره/ میخونم تا فتح هر ستاره اوو....

قرار از امروز چرا از فردا فرار از امروز فرار از فرداس/آه/ میری فراتر از ما اگه داستان داغه حرارت از ماس

گرمه صدام گرمه صدام فریاد میزنم برف بشه آب/// آب پاک کنه ترس و لرزش پات

تا که ببینیم ارزش ما ارزش عمر ارزش تو ارزش لحظه که میگذره تند آره میگذره عمر دود میشه زودتر از زیگ زاگه اوو..

كروس:

لحظه یه سرابه یه دروغ محضه.. میگذره و میبینی که از دل دوره دستت توی قاب عکسه اون لحظه

لحظه میگذره و نمیزنه نبضت میگذره و نمیتپه قلبت

پل:

من میرم به کجا نمیدونم

ولی از من نخواه ساکت بشینم تا باز شه دری واسه ما.... اینو نمیتونم

تنها تو این جنگ سرد دائم.... گرچه میگی حرفت خنده داره

ورس2:

باز کن دو بال پرواز نکنی امروز دوباره فرداست دوباره فردا دوباره درداس دوباره فریاد دوباره اشکاس

آه زلاله اشکات ولی از بس هست زباله اطراف ولی از بس هس شغال بدخواه میشی مصرف مث ذغال تریاک

میگی از دست رفت دو بال پرواز / نداری شک نیس ریگی به کفشات

میخوای دور خیز کنی بری به ابرا / ولی هی لیز میخوری دم پرتگاه

كروس:

لحظه یه سرابه یه دروغ محضه.. میگذره و میبینی که از دل دوره دستت توی قاب عکسه اون لحظه

لحظه میگذره و نمیزنه نبضت میگذره و نمیتپه قلبت

ورس3:

خواستم دنیامو بیارم جلو چشت برسونم به گوشت اینه که میخونم/// اگه یه روز دیدم دیگه حرفم حرفی نیس با دلت بجوشه دیگه نمیخونم

اگه از رو صحنه پرده وا شه /// میخونم تا صحنه سهم ما شه. اوو...

كروس:

لحظه یه سرابه یه دروغ محضه.. میگذره و میبینی که از دل دوره دستت توی قاب عکسه اون لحظه

لحظه میگذره و نمیزنه نبضت میگذره و نمیتپه قلبت

عرفان و خشايار و تهم و پايا – يه وجب از ما

اينترو : تهم
ميلاد بریم داشی؟
آه... این آهنـگ واسه بچه مچه ها نی...
الکی جو دیس و دیس بک و این *ـس شرا رو هم بهش ندین...

این حرفا همش واقعیه...

تهـــم..

ورس 1 : تهم
حرفام معذرت میخوام که مغزه رد داده // و مزه بد میده چون مغزه تلخ داره
من رد رد رد رد رد // پس من ستاره نیستم چاقال هستم پنج تا "ر"
رد دادم رفتارم به همدیگه ربط دارن // شک ندارم که یه سری بهم شک دارن
چون هرجا که پامو میذارم // منو میبینن کنار یه سری که شب کارن
*ـخممم نیست که لحظه ها میگذره / هفته ها میگذره / سهم ما نیست نوبته ما میپره
هه هه هه هه! بگو یه کاری کنه شعبده باز نیست مگه؟
نه بابا اصلا بحث اینا نیست // چیزی که من میخوام در فهم اینا نیست
انگار دهه شصت میلادیم // ماها بیتلز و واسه درکت زیادی
سنگا رو پس بذار قل بخورن و هید بکنن // بذار حمله کنن
هه! سنشون رفته بالا سوژه ها تکراری ، خیلی خسته کننده
ارزش ما رو به موقعش میفهمن // نگاها کله ها یهو برمیگردن
این اسکلام چون میدونن میایم و میدونن ميـ*ـايم عینهو سگ میترسن
منم خیلی ملو شبو روز میکنم // دافا میان و میرن گونمو بوس میکنن
چون هر کدوم ازم دارن خاطره ي خوب // اونا مثل من ردای آواره ي کور
قدا بلند شبا خمار // لنگ گلن غرق گناه
میخوانت بیشتر از صد تا دلار // میخوانت بیشتر از حتی دو بار
دونه دونه لیوانا بالا باز ناشتا // دافی اینا نمیاد چاقال باهات يا
میای باعرفان  و کارتو بلدی // اگه نه ، میکنمت با « پایا » آشنا
شروع کردیم حالا کو تا تهش؟ // گنده شه گندتون هنوز کوتاه تره
"یه وجب از ما" ، ما میخندیم فقط و میزنیم با « خشی » *ـون با کره
آره بگو...

كروس : خشايار
زشت نیست؟ همه زیر زانو هامین
آخه زشت نیست؟ زیره جیب خانومامین
آخه زشت نیست؟ « پایدار » و کل ایران داده بهش بیست
یه مشت بچه مشمول ارتش نیست
همه زير *ـايه هامین
آخه زشت نیست؟ خا*ـمال « پایدارین»
آخه زشت نیست؟ « پایدار » و کل ایران داده بهش بیست
یه مشت بچه مشمول

ورس 2 : عرفان
حرفام لخته تو قلبت من مثل سکتم // حالا دیس کن تا حلقت بخوره جر بد
و من بعد ، اگه شدی تو حرصی // حرص نخور ببین تک تک کارامو حفظی
نمیرسه چیزی بهت از من نه مثل ارث نیست // هرچی گفتم راسته آره مثل تو تز نیست
کل هفت کوتوله با شاهنامه و شکسپیر // هفت ساله مهمونه ویژه ي ماهنامه اسکی
میگه لیموزین توی پرشیا قسطیش // نبودی ندیدی نیا چسي پرستیژ
آه! عرفان  همیشگی براتون بمونه رپ کنه // خورشید رپبلده صبحتو شب کنه
چرا صبر کنه؟ // وقتی میتونه با کلمه تک تک لشکر جو زدتو جمع کنه
چند ساله رپ هست؟ هشت نه سال؟ // نمیرسین به *ـخمم هفتاد سال
همتونو زدم کنار بد حال داد // آهنگام مریضن رو همه لبات تبخال داشت
نمیتونستم بالاتر برم اگه بال داشتم // تخممو همه جا من هر سال کاشتم
بهترین سربازا همرام داشتم // و بدترین سالها رو من پاش ساختم
چوب لای چرخ کردن چند بار // چرا واسش عقدست؟ نمیدونم نمیدونم
ولی کارم فرق کرد اصلا دااش // من واستون قرصم نمیتونن نمیتونن


كروس : خشايار
زشت نیست؟ همه زیر زانو هامین
آخه زشت نیست؟ زیره جیب خانومامین
آخه زشت نیست؟ « پایدار » و کل ایران داده بهش بیست
یه مشت بچه مشمول ارتش نیست
همه زير *ـايه هامین
آخه زشت نیست؟ خا*ـمال « پایدارین»
آخه زشت نیست؟ « پایدار » و کل ایران داده بهش بیست
یه مشت بچه مشمول


آوترو:
خشايار:
آخــی اوکیه! ناراحت شدی؟ واقعا..؟ به *ـيرم چرا..؟ هه هه هه هه...
عرفان:
یه سال هیچی نگفتیم فکر کردي ميتوني سو استفاده کنین...
اسم « پایدار » رو بیارین یه جور بیاین بالا؟
هیچی نمیشین... قرار بود چیزی بشین ده ساله شده بودین...
دوتا آهنگتونم گوش دادم به خاطر این بود اسم ما رو آوردین...
حالشو ببرین... گور بابای همتون!
خشايار:
آو... « پایدار » ...
تهم:
چاقالا...
آره بگو زشت نیست؟
پايا:
آقا منم یه چیزی بگم؟
نه *ـير منم که نیستین که تازه یه ساله اومدم « پایدار » چه برسه به بقیه...

عرفان – يادم بيار

اینترو :
آه آره ، آه پایدار هــه
چند وقته تنهایی نخوندم نه ؟ آه آره
میگن هر وقت راهتو گم کردی فقط کافیه برگردی به اول راهت
یادت بیاد از کجا شروع کردی ، یادت بیاد چرا افتادی تو این مسیر؟
اون موقس که دوباره تا ته جاده رو مثه فیلم میبینی و زیر پات سفت میشه

ورس 1:
صبح پا میشم علف از لب من به مخ ، میرم توی بالکن دم لب قفل
میگم بپرم آره بگذرم از دنیا و موزیک و دوستام ، بگیرمش من به *ـخم
بعدش یادم میاد یه چیزایی هست ، که نمیشه ازشون به آسونی گذشت
هر دفعه به خودم میگم برا چی میمونم ، بعدش یادم میاد برا کی میخونم
برا مادر و حرسایی که بهش دادم ، دنیاش جهنم بود ساخت یه بهشت واسم
برا برادری که نذاشت پشتم سرد شه ، با بدیام سر کرد عرفان مرد شه
برا دوستایی که مث من آرزو داشتن ،و تو باتلاق زندگی آرزوهاش دفن
مردم هفت ساله هم صحبتیم ، برا مردم هر ثانیه هر فرصتی

کروس
خوابم میاد خوابم میاد خستم ، بگو پاشم چیکار
یادم بیار یادم بیار تک تک ، پا این پاکت سیگار
آدم میخواد آدم میخواد ، هر لحظه باشه و جا کم میاد
یادم بیار یادم بیار کم کم ، بازم یادم بیار
خوابم میاد خوابم میاد ، یادم بیا یادم بیار
آدم میخواد آدم میخواد ، هر لحظه باشه و جا کم میاد

ورس 2 :
دیپرشنمم دیگه عشق و اونسه ، فقطم خوشحالم سر عشق کنسرت
وقتی ملت همرام همه قلبامون میکوبن ، از ته قلب پارشون حرفامو میخونن
همه عرفانه دپو دوست دارن ، عرفان غرق خیال چتو دوست دارن
همه درد دلامو ده ساله گوش دادن ، هر لحظه باهام کوک صبحا زود پاشن
همه فصلای زندگیم پاییز بودن و تاریک بودن و اینا از بیرون زل زدن به هر حرکتم و
عکسام دیدن که همش پا میز بودم و مست ال ای ، دبی ، لندن و پاریس بودم و
اینا میگن دورم پر دختره ، یکی کنارم نخوابیده که بخوام صبح نره
قول دادم قرص باشم ندم دُم تله ، عرفان از سرطان مغز قُد تره

کروس :
خوابم میاد خوابم میاد خستم ، بگو پاشم چیکار
یادم بیار یادم بیار تک تک ، پا این پاکت سیگار
آدم میخواد آدم میخواد ، هر لحظه باشه و جا کم میاد
یادم بیار یادم بیار کم کم ، بازم یادم بیار


پل :
یه نگا به دورو برم بنداز ببین چه دیوونس ، دیوونه خونس
یه نگا بعد تو به منم بنداز ببین یه دیوونم ، تو دیوونه خونم
یه نگا به دورو برم بنداز ببین چه دیوونس ، دیوونه خونس
یه نگا بعد تو به منم بنداز ببین یه دیوونم ، تو دیوونه خونم

کروس :
خوابم میاد خوابم میاد خستم ، بگو پاشم چیکار
یادم بیار یادم بیار تک تک ، پا این پاکت سیگار
آدم میخواد آدم میخواد ، هر لحظه باشه و جا کم میاد
یادم بیار یادم بیار کم کم ، بازم یادم بیار

پایدار

عرفان و بهرام – اينو بفهم

بهرام :
دستات رو به من . باز بشه بیشتر / تا گوشتو بدی و بدونی که نیستم
چیزی که فکر می کنی تو واسه خودت / یه کوه ساختی و فکر می کنی واسه توه
ببین
زیر سپره شمشیر قلم / تا روحم آزاد شه از زنجیر تنم
بزار
بارون بباره تو بیابونم قلبم / یه ذهن شلوغ توی خیابونه خلوت
من یه عقرب دارم که اسمش زبونه / اگه نیش نخوردی بدون حسش نبوده
من فکرم ناراحته ولی افکار تو شاد / یه دل تنگ دارمو یه شلوار گشاد
دارم میرم توی راهم جلو دیواره باز / شعرامم می نویسم با یه لیوان آب
پس خودمو ساختم یدونه دیوار دورم / پس هرکی که خوابه بزار بیدار کنم
ارزش قائل شدم واسه جونم / وگرنه من آتره باتره تو خیابون بودم
تو پس بدون
یه غم توی دل و دل تو سینه و سینه سپر رو دشمن و اون تو کفنه
آه
هرجایی بری اسمم هست و / همه می دونن دیگه نمی گم قصه پس تو
دیگه بهتره بیای با ما همراه بشی / جای فال حافظ فال بهرام بگیر

کروس: بهرام
اینو بفهم بهرام پیچ نمی خوره / اینو بفهم که چیزی منو گیج نمی کنه
اینو بفهم تو باید بدی دستاتو به من / من که همیشه گفتم تو هم حرفات رو بزن
اینو بفهم عرفان پیچ نمی خوره / اینو بفهم که چیزی منو گیج نمی کنه
اینو بفهم تو باید بدی دستاتو به من / من که همیشه گفتم تو هم حرفات رو بزن

کروس :
عرفان :اینو بفهم کل تهرانه همرام / اینو بفهم حرف عرفانو بهرام
بهرام : اینو بفهم کل تهرانه همرام / اینو بفهم حرف عرفانو بهرام

عرفان :
خیام خیابون و الاف خیابون و / همواره داره میگه حرفای زیرو رومو
دردای اینو اونو سرمای زمستونم نمی تونه بکوبونه گرمای دل اونو
می سوزونه زبونه بدونه ترس واسه جونو
افکار اونو
حرفای اونو
بگیر بگوشیتو بیا همراه اونو
قبل دربار صدسال زدیم درجا تو خونه / بعدم هشت سال سرباز واسه من داده جونش
قد چند مرده هلاج و زور / قبلش صد سال درد و بیست پنج ساله جونم
ولی وقتی رفتم هشتصد سال می مونم
آره برج میلاد / آره عرضه می خواد
فرق دارن من آزاد بشینه عمره بی کار / حالا که دارم می رسم تن تن به سی سال
دستاش خوردو خونی زده مشت به دیوار / ولی نمی خوره تکونی چون قرصه دیوار
پایدار(تبلیغات کمپانی پایدار Very Happy ) و دیوار با ما زوجه اینجا
حالا ما
نقطه اینجا عمریه سپری گشته / عقده اینجا جیب خالی دلی شکسته
کفره اینجا حرفه تو قلمه دستت / قفل اینجا حرف برا یه دره بسته
دیگه بهتره بیای با من یکسان بشی / جای فال حافظ فال عرفان بگیر

کروس: عرفان
اینو بفهم عرفان پیچ نمی خوره / اینو بفهم که چیزی منو گیج نمی کنه
اینو بفهم تو باید بدی دستاتو به من / من که همیشه گفتم تو هم حرفات رو بزن
اینو بفهم بهرام پیچ نمی خوره / اینو بفهم که چیزی منو گیج نمی کنه
اینو بفهم تو باید بدی دستاتو به من / من که همیشه گفتم تو هم حرفات رو بزن

عرفان – اين خاك

این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه
آره این کابوس و خوابمونه که تنمون زنده تو این خاک بسوزه
میخواد کفن میّت برا ما بدوزه
اینم هم حال و روزه؟
هشت سالش دروغ مثل هشت سال بوش
ارزش رایش کمتر از تار موشه
سینه سوختیی بدون سایبونه
یه عمری که دور از سایه بوده
زدن و شکستن طاق خونه
رنگ خونه، همه گلا باغ خونه
الان سالهات که خواب باغبونه
توی دل هممونه و داغمونه
قشر مرفّح میخواد اخبار بدونه
ولی از کوچه ترس داره و از بلاگ میخونه

این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه
میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه
این خاک مال اونه، میزنه فریاد تا بتونه
بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راه خونه

ما یه ملت شعار پرستیم، بیست و دوم بریم شمال تا مست شیم
نه که تصمیم، معنیش پستی، کلی آرزو داری که بدی بره دو دستی
اگه میبینی منفی میگم از همه پرم، با خودم بیشتر از همه مساله دارم
بدونی ترس ندارم خودو مسخره کنم، نمیخوام بشینم عقب تو رو اسلحه کنم
اگه میبینی میکنم گله از همه، بدون بزرگترین گله دلم از منه
سر نخی نمیبینم گره دور دستمه، هی خوندم و پل خونه رو شکستمش
فکر نمیکردم، سر پرواز و کوچ که
دلم تنگ بشه، انقدر واسه کوچه x۲

این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه
میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه
این خاک ماله اونه، میزنه فریاد تا بتونه
بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راه خونه

اینا همه خیمه شب بازیه، اون واسه جیب و واسه خواب شب راضیه
بدنه تو لهٔ تو خیابون خون جاری شه، نمیدن به مادرت اونچه ازت باقیه
شعریه که هر چی میده بهم قافیه، حقیقت ولی جای راه حال خالیه
داستانی که فرق داره از هر زاویه، از همه نظر باختیمو بد خوابیه
یا که خونمونه، یا که خاکمونه، خاکیه که فقط من و توییم پاسبونش
میخوام بدونی که آرزومه، بار دیگه بتونم ببینم آسمونش
ستارهها رو بشمرم از طاق خونه، بشنو حسرت دلو از راه دوره
سدی ساختم بین خودمو راه خونه، سدی ساختم بین خودمو راه خونه

این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه
میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه
این خاک ماله اونه، میزنه فریاد تا بتونه
بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راه خونه

یه روز میکنن پرواز تویه آسموناش، به کلّ دنیا فریاد که این خاک اوناس
هر چی که توی این خاک مال اوناس، پایدار تا پای دار ما و آرزوها

این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه
میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه
این خاک ماله اونه، میزنه فریاد تا بتونه
بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راه خونه

عرفان – توهم

صداشونو میشنوی
میشنوی چی میگن
گوش كن ببین چی میگن
میگن بیا ساقی بده یه كیسه دیگه یه تیكه دیگه یه چیز دیگه یه ریزه دیگه
خالیه جیبت؟ پس هه هه اگه خالیه خالیه خب نمیشه دیگه
دیگه چرب چربه دیگه ذره ذره تو رو كرده برده میگی قصدت تركه
حرف مرده هه هه هه حرفت كشكه از بس كه درد مصرف می ارزه
یه كیسه سبزه بام حرف میزنه یه كیسه قطره قطره داره برق میزنه
یه كیسه رنگ برفه باش خط میزنه یه كیسه رنگ قهوه سیخ و سنگ میزنه
كیسه رنگ درده كیسه رنگ مرگه ولی برگ سبزو رو هم جمع میزنه
نه نه نه پز نمی دم ساقی شهر منم و *ـس نمیگم
به كسی چ چه میدونه یا ك كه جه كار داره كسی چ چ چند صد ساله به ساقی باج داده
از هر رقمش یه بو بوده یادگار داره یا ندیده باریكه مو بودن از تو خاك داره
به كسی چ چه میدونه یا ك كه جه كار داره كسی چ چ چند صد ساله به ساقی باج داده
از هر رقمش یه بو بوده یادگار داره یا ندیده باریكه مو بودن از تو خاك داره

آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا
آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا
من چقده توبه كنم من واسه تو طعمه شدم دندونام هم قفله توان از منه پس تف به خودم
نه
نه نمیخوام نمی یام بذارید بمونم سر جام
نه نمیخوام نمی یام بذارید بمونم سر جام
آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا
آه چرا چه چرا همش توهم شكه ماجرا هستیم از این راه بپا تسلیم شدیم ما چرا

عرفان و خشايار و سركش – هدف حد نداره

هدف حد نداره
مرز و سد نداره
رو بیت تگ تیم

هدفم حد نداره میرم به اوج آسمونا
غرضم پخشه نظرم تو کوچه خیابونا
روش مد نظرمم رپ بیا تو تا
آشنا بشیم واسا ببین حالا کیه رو کار
ندیده زندگیمو میکنن تقدیم همه
ندیده زندگیمو میکنن تفسیر همه
شاید تقصیر منه شاید تقصیر همه
میگن اینور آب بهشته و تفریح همه
میگم این کتابو نوشته ها تفریح منه
فقط فساد تو اجتماع تفریح شبه
میگن از مرز رد شدی یه باره عشقه
یه ماهه قصر بالاسو حالا یه ساله بنزه
زندان و حبس برا نژاد و اسمت
عرفان و سرکش دو مثال زنده
نذار سر به سر من
بشی درد سر من
میشی در به در من
تا هست سر به تن من

از بالا یه نگاه و بی اراده میخندیم
دنیا زیر دستام و تو هم زیرش میچرخی
عرفان خط من یه جرم سازمان یافته
جلسه ی آپالاچین یکی دنیا رو باختش
بخوای زندگی کنی سخته زنده بمونی
اشهدو نمیشه حتی تا نصفش بخونی
الان تو صفن از ما دور هستن
ولی بازم فاصله کمه روز قاتل شبه
یا شب قاتل روز همه قاتلن سارقن
خیابون داره نفوذ و هر کی تابع اوست
باید بگیرمش توی دستام تو این سرما
واسه اینکه بخوام بمیرم زوده الان
هر جا میرم عین سایه باهامم
حتی هرجا میرم فکر جای پاهامن
از قتل گذشتیم و خون از رو چنگا شستیم
دنیا رو گرفت و شروع کرد یه جنگ با خورشید

صدای عرفان و خشایار و سرکش اومد
روی قله ی رپ سفت مثل سنگ رو کوهن
لیز نخوری تا بالا راش یخیه داش
آخری نرسید هیچ پاش بخیه داشت
مقصد تش خشونته
فشاره زندان و سختیش رو شونته
پس بسوز بساز همیشه و بس
اگه بخوای نخوای زمین همینه که هست

هدفم حدی نداره مرزی نداره میرم فراتر
خواسته دیگه ندارم
قلمم ردی بذاره حرفی که داره میره فراتر
نه خواسته دیگه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
کلی کاره و فشار دائم و سال ها لازم ولی میره سمتش آره

زمین سرد و زندگی سنگینی میکنه
هر کی درگیره زندگی ای شده که سرش جنگه
از دستت میره نپاییش ما اسیر فرداییم
ما از نبودش همیشه ترس دارییم

جنگ هر دو وره و درد هر دو وره و
قتل و مرگ و حرف مرد تو هر دو سره و
سر تا سر سرزمینا سرما سره و
سر تا تهشو سر کردن هنره و

هر یه قدمت به طرفش نزدیک به قبرت
میشی و به زندگی ای که نجات از دست مرگه
هر شب هی نگاه به ستاره ها بجای خواب
بذار خشاب خالی شه نیستن فکر نجات ما

مثل شلیک گلوله تو شب های بغداد
زنم هی جیغ پخش بشه صدای فریاد
کنن تحریک سروده هام دلای افراد
هر چه امشب مینویسم به یاد فرداس

صدای عرفان و خشایار و سرکش اومد
روی قله ی رپ سفت مثل سنگ رو کوهن
لیز نخوری تا بالا راش یخیه داش
آخری نرسید هیچ پاش بخیه داشت
مقصد تش خشونته
فشاره زندان و سختیش رو شونته
پس بسوز بساز همیشه و بس
اگه بخوای نخوای زمین همینه که هست

هدفم حدی نداره مرزی نداره میرم فراتر
خواسته دیگه ندارم
قلمم ردی بذاره حرفی که داره میره فراتر
نه خواسته دیگه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
ندارم
نه ندارم نه ندارم
کلی کاره و فشار دائم و سال ها لازم ولی میره سمتش آره

شستش و گذشت و بدخواها رو کشتیم
جفتمون تو قتل و خون چنگا رو شستیم
دنیات دست ما و رشدت دست ما
هنوز زود بتونی بکنی جنگ با خورشید

عرفان و خشايار و افرا – پرواز

دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره پرواز تو آسمونا
بالاي ابر و مه ، پايان صبر دل
دوباره پرواز به سوي خونه
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره پرواز تو آسمونا

فک کن ، امسال برم آره
عرفان ، تو تهران دوباره
ول کن هر چي امتحان و کاره
بيا حس کن که آره اونوقت ساله
من ، همه فکرامو کردم
وطن ، همه فکرمه هر دم
پس هست ، ايستگاه بعدي لندن
بعد هم 5 ساعت ديگه تهرانيم رسما
پوکر پنج ورق هر وره اين دفعه
مبلغ وسط هر دفعه بيشتره
اثر عرقه هر دقه مي پره
پنج کار که کار ما ني ، بريم اينورش
دستش تو دستته نگاش اينوره
تو رو تيغ زده ، آره داشي داف هيز بده
سر بيست دقه ، سر ميز سريع مي پره
تا صبح بيست دفعه بهش بگم نزن جيغ بده

به مقدار زياد
دلم تهرانو مي خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانيم اين تابستونو
دوباره چت چت
تا بشيم فس فس
دوباره حس کنيم اين تابستونو

لباس خوابا رو ، ميره کفشا زير
تي شرتا رو مي چپونم با شصتا جين
مايو و آستين حلقه اي برا گرما کيش
در چمدونو مي بندم فردا چي؟؟؟
تهران مي ريم ما
عرفان افرا ميان بام
اون بالا الک ، تا خرخره مي خوريم
وقتي نشست مايع خوشبو قرقره مي کنيم
پا مي شيم از خواب
مي ريم تخت گاز
مي ريم دور دور با ماشين سقف باز
سه تا عقب ، دو تا جلو لنگا رو همه
از بيرون نگاه کني ، لنگا انگار رو منه
دماغ داف بغلي شبي منقار کجه
ولي خشي هست فقط تو کف مقدار ممه
مشکلي نيست اگه سگ خوره بغلت
سه تا داف زاپاس تو صندوق عقبه

به مقدار زياد
دلم تهرانو مي خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانيم اين تابستونو
دوباره چته چت
تا بشيم فسه فس
دوباره حس کنيم اين تابستونو

پروازمه ، از قفس مي پرم
پامو بستن ، شعرام بال مي زنن
گوشا مي شنون ، روزا مي گذرن
اينجور از غربت دل مي کنم
من ، همه فکرامو کردم
وطن ، ديگه بر نمي گردم
بعدا اينجا و بعدم قبرم
پلکمو بستم ، تهرانم رسما
همه از خودن
دور بر پرن ، مگه خنک آب خورن
مست الکلن
تپل چاق کنن
يا که کوک برن و تا دم صبح دورن
آهههههه ، شهر دنيام
تابستون تهران تنها رويام
رويام تا بيام شب و صبح بام
بي خيال ميام وقتي باز شد پام

به مقدار زياد
دلم تهرانو مي خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانيم اين تابستونو
دوباره چت چت
تا بشيم فس فس
دوباره حس کنيم اين تابستونو

عرفان – ديوونه

آ آ
آره داش خشی
لاشی ها دارن حرف میزنن , نفس می کشن
دوتا عکس دیدین دوتا ویدئو دیدین , فکر کردین تا تهشو خوندین
ههه
هنوز به *ـخم منم نرسیدین
ولی یه آماری میدم , تا بدونین جریان چیه , کجا دارین میرین

آاااه
توی خونه دیوونه بزرگ شدم
دیوونه روونش ویروونه پرسخن
ادانای بقیه بیرونه صبح و شب
دید واروون از این و اونش معجزس
بکنه اراده می تونه هرچه هست
حق کنه رو پولش چونکه وزن
نیست سنگینی رو شونه اینه که بعد
روی صحنه پا میکوبه جمشه جمع
هر کی که حسوده میشه دنده کن
چونکه نمی تونه قدم قدم

شعر زندگی می خونه هدف هدف
کلی فاصله با خونه شده درد من
اوضاع دوری ازش باعث حرف من
تنها راهی که آروم میشه اشک من
عاشق روی گونه سرد شب
دیوونگی باهام میمونه تا مرگ من

آه
مرگ من , مرگ من
برگرد بعد ترک من
بکنن حرف من درک یکم
ببینن قبل من , فرق من
مرگ من تا مرگ من
حالا دارن وقتشم خط با حرف
فقط میخوام وقت یکم با خط من
تا ببینی خط به خط به خط بشم

حالا همه آویزون از جیب من
میدن کف دست نشون برین از پیش من
نشین نزدیک من هرچی اسمت بود
میشم تحریک اونوقت کنم خفتت زود
آره تو دافه به من چشم شون
نه من میخوام شماره نه من اسمشون
توی چهارده سالگی زد به سرم
چون رو صحنم هنوزم حرف نزنم

حرفم خوب گوش کن ای مادر , نزاری بچت به من گوش بده
طفل معصوم فراموش شد آخر مثل من میبینه و من میشه
از همه بهت میگم بس کن باور , وقتی بهت میگم زندگیم آینه
عین همه راه میرم ولی باز خوابم , چرا بیدار شم وقتی صبح آینه

حرفم خوب گوش کن ای مادر , نزاری بچت به من گوش بده
طفل معصوم فراموش شد آخر مثل من میبینه و من میشه
از همه بهت میگم بس کن باور , وقتی بهت میگم زندگیم آینه
عین همه راه میرم ولی باز خوابم , چرا بیدار شم وقتی صبح آینه

عرفان و ليتو و انتها – امضا

کروس : عرفان
دائم ، نگاهاتون به ماست // بشین ساکت ، نکن نگاه به ما
بشه لازم ، میدونی که ماها // عقب نمیشینیم تا بشینین زمین شما
( آ.. ليتو.. برو بريم.. )

ورس 1 : ليتو
میگن « بهزاد » کیه؟ اون یه رپر جدیده // چرا تا حالا کسی کاراشو ندیده؟
چند سالشه که میگه بالاها پریده؟ // فضاییه چون از یه زمینی بعیده
زندگی بلنده موزیکم بلندتر // داد بزن هی روز و شب بلندتر
صدات کمه ولی مال من کشندست // تیزه حرفام زبونم برندست
زندگیم شده آتلیه // همه میخوان عکس بگیرن بار دیگه
من یجا وایسادم دنیا داره میره // میرسی به من ، 4 ساله دیگه
فلوش خیلی خوبه ولی ولی تکستاش تکراری // حرفاش قدیمیه بنداز سمساری
انداختش پایین هرکی *ـس گفت // بازم *ـس بگو چون که نیستی تـ*ـم تو

کروس : عرفان
دائم ، نگاهاتون به ماست // بشین ساکت ، نکن نگاه به ما
بشه لازم ، میدونی که ماها // عقب نمیشینیم تا بشینین زمین شما

ورس 2 : انتها
هرجا جمع میشیم شبا همه نگاها بالاست // همه جا پهن میشی شما نکن نگاه به ماها
نیستم هرجا و هر وقت با یکی کل کل // یکی دو دقیقه بعد ورود بیرون در من
مسئله ترک کنی بگو که حله // دیوونه بودم ، حالا باید دیوونه تر شم
رنگمون جفت با من یکی زبونه // ریشه ي پدریمونم که همونه
دیگه برق یکی بگه چشمات برا چیه؟ // زمین زدن برادر اثبات چیه؟
مثل اینه که صبح ها بخوابي و شب پاشی // چرا با رنگ خون ، میکشی تو نقاشی؟
و طرح زندگیت اگه تا خاک دو روزه // همیشه نیست کسی کنارت به پات بسوزه
همه اینا رو گفتم ولی خودم همونم // نمیخواستم توی کوری خودم بمونم

کروس : عرفان
دائم ، نگاهاتون به ماست // بشین ساکت ، نکن نگاه به ما
بشه لازم ، میدونی که ماها // عقب نمیشینیم تا بشینین زمین شما

ورس 3 : عرفان
توی دنیای شعر انگار من بد رقم // حتی تا لب گور میاد بدرقم
میخورم "صد قسم" تا از هر رگم // یا بریزه خون یا تو حساب ده رقم
من اصلا کاریم نیست با تو // از ترسم کردی چرا خیس جاتو؟
تو دنیای خودم مثل « پیکاسو » // من ، من چهلم مثل بیست تا دو
چون من روزی بیستا جوینت // میپیچم تو کاغذ ولی نیست کادو
ریه هام بد پاره از بیست و دو // بد پاره از بیست و دو
و مثل بهمن میریزم رو پیست و تو // هر وقت من میام پشت میکروفن
تو کفی و مثل تیغ تیز یهو // میزنم مثل ریش تو رو
« پایدار » ...

کروس : عرفان
دائم ، نگاهاتون به ماست // بشین ساکت ، نکن نگاه به ما
بشه لازم ، میدونی که ماها // عقب نمیشینیم تا بشینین زمین شما

آوترو  : عرفان
صلح با شما مال زنگ قبله // این اسممه "امضاء" رو سنگ قبرت
این یه جنگ سرده // برمیدارم از رو صحنه پرده
برمیدارم من ماسک صورت همتونو از دم
چون بیدارم من // فیلمی که توشی صد دفعه رفتم
صلح با شما مال زنگ قبله // این اسممه "امضاء" رو سنگ قبرت
این یه جنگ سرده // برمیدارم از رو صحنه پرده
برمیدارم من ماسک صورت همتونو از دم
چون بیدارم من // فیلمی که توشی صد دفعه رفتم

عرفان و ليتو و انتها - آينه

ورس 1 : انتها
وای از دستِ من که آخر // باز قصد من بعد یه عالم
دردسر زد به هم ، آره زد به هم پسر
مثل یه راننده مست // بیرون و تو هر جاده دم به دم
از بغل راست به چپ باز رو خط // بالا پایین مثل جذر و مد
آه.. دیوونه ترم من شب به شب // زحمت بی دست رنج چقدر؟
مث من نمینویسن یه خط // پس بذار بگم نمیترسم بگم
پس بذار بگم نمیترسم یه کم // ولی بگم نمیفهمن دلم
نه نمیفهمن منو // امشب بذارم و برم نمیگن نرو

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

ورس 2 : عرفان
انگار هنوز روزای اوله و // توی دست رفیق خنجره و
اون یه دست واسه جیبت معطله و // مسیر سنگلاخی تایر پنچره و
مثه زمان میرم من به جلو // میزنم چنگ به دل و میرم به قلبت یهو
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو // یادت رفته بدم من یه قهوه به تو
دورو دوروم دیرام رام // بیته میره من میام باش
مثه همیشه پای کارم تو بیکار باش // مثه همیشه پایدارم تو چیکار داش آه..
عکس منه رو هر دیوار و کاشی // هه هه تو هم میخوای پاشی
میخوای بکنی آشتی ، حیف که جاش نی // گلوله تو سرت بزنمم حیف چاشنیش

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

ورس 3 : ليتو
همیشه تنها بودم توی مسیر زندگیم // اگه حرفام کثیفه بهم بگین
چرا شما همیشه ضدشین // همیشه فکرشین ندیده غیب میشین
شاید چون میدونین بهترم // از بالا سر هدفت میتونم بپرم
یه جا تنها میمونم یه طرف // حزب باد نیستم ریشه مو بکنن
آه.. منو ببر از اینجا // شاید پیدا نشه بهتر از این راه
میگی بنداز بهتر از این تاس // منو ببر بگذر از این شانس
کازینو شده زندگی من // میام بیرون نیست حتی یه سکه جیب من
میرم پایین میام بالا باز آره ، بازی برد و باخت داره // داداش بهزی « پایداره » آه..

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

ورس 4 : انتها
نه نمیشه مغزم خسته // تا صبح میکشم واسه فردا نقشه
بخوای بزنی به نقشه خدشه // بدون فکر میزنم با چک تو فکت
بیفتی به پام بسه بسه // ولی نه نمیشم خسته
حس نوشتنمم سخته وزنش // احتیاجی ندارم باشم مست و نعشه
تا که بشم محو خلصه // که کارام پخشش شر شه
پس تف به شوک و هرچی خبر کشکه // نمیگم برا دافات و بکست
برا اوناس که میدن برا جا پام ارزش // میدن گوش و میکنن درکش
هدفم حد نداره مثل عرفان و سرکش // پس خواب دیدی حالا حالا بکنم ترکش

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

عرفان و پايا و سركش – سنگ

كروس : عرفان
کسی نمیده گوش به حرفش
در جا میزنه مثه موش رو چرخش
همه زنده ان و زندگی نمیکنن
دنبال خدا تو ابرا ول نمیکنن
آره میگن خدا آدمو ساخت نه
یا که میگن آدما ان خدارو ساختن
من میگم هر کی خودو شناخته
تو زندگی برده و بقیه باختن

ورس1 : پايا
هر آدمی یه روزی قلبش میشکنه
تنگ بازی دراری دردش بیشتره
همه چی از دور زرق وبرق داره و
نزدکیش که بشی برقش میپره
عجله براي زود رسیدن
حالا که زود رسیدم میبینم اینجا که بدتره
فهمیدم هدف حد نداره وقتی که
تک تک مقصدا ایستگاه اوله
باز میرم جلو كه ني وقت خواب
مث خیال یه بچه تخت گاز آ..
وقتی مردم خستگیم در میره
زندگی برای خسته هاست
پس قبل خواب دیگه داستان بسه
هیچ گنجی نموند زیر خاک با نقشه
لم دادم تو فنتوم میره جلو و
هشت تا آر بچرخه روی چهار تا چرخش
بيا..

كروس : عرفان
کسی نمیده گوش به حرفش
در جا میزنه مثه موش رو چرخش
همه زنده ان و زندگی نمیکنن
دنبال خدا تو ابرا ول نمیکنن
آره میگن خدا آدمو ساخت نه
یا که میگن آدما ان خدارو ساختن
من میگم هر کی خودو شناخته
تو زندگی برده و بقیه باختن
همه زنده ن و زندگی نمیکنن
بقیه باختن

ورس2 : سركش
عقربه های ساعتو ببین جلو توئه
تو هم وقتی صبر کن که جیب پر پره
دافی نمیرفت تا میبیکو دید شدش دو دل
میگن عشقو نمیشه خرید باز *ـس شعر
بابا میگفت پول همه چی نیست
دروغه ولی جیغ مامان یه چی دیگه میگفت تو خونه
الانم جیغ و دافا میگن نه دروغ نی
تا یکی وارد میشه از در تو گوچی
مامان نگیر دستم اینجا بهتر از این نمیشم
منم از نفرین دیگه خسته م
کسی نمیخواد زندگیشو بکنه
انگار از این که ایدز داشته باشه میترسن
یا از خواب ناز نمیخواد پاشه باز
پاشو بیرونو نگاه کن این شهر مال ماست
چیزی بهت ندن تو هم با سنگ جلو پات
یه برج تو ابرا بساز
بيا..

ورس3 : عرفان
میگن با رفیقا رو راست باش
میگم کدوم رفیق شاید توو راهست داش
اینا تیز واسه رگ آدم مث سگ هارن
منم گرگ شدم دیگه برام بوش اشناست
درده وقتی مغزت از بقیه پیرتره و
آرزو داری که باشی تو خاک جات
شبا با كاراي توپاك خواب تو باشگاه سر کلاس تو خوابگاه
امشب باز کلنجار تو خواب هام
فردا بالاهای ابرها رو آفتاب
نمیتونیم بذاریم کنسرت برج میلاد
سی دی هامونو میخرن از غرفه سیگار
دم چهار راها بدون عرضه میخواد
از دور بی پول بکوبی مشت به دیوار
بشم پاره پاره تیکه تیکه پايداره
چیکه چیکه بریزه خونم نمیشه خایمال هیچکی دیگه

كروس : عرفان
کسی نمیده گوش به حرفش
در جا میزنه مثه موش رو چرخش
همه زنده ان و زندگی نمیکنن
دنبال خدا تو ابرا ول نمیکنن
آره میگن خدا آدمو ساخت نه
یا که میگن آدما ان خدارو ساختن
من میگم هر کی خودو شناخته
تو زندگی برده و بقیه باختن
همه زنده ن و زندگی نمیکنن
بقیه باختن

عرفان و تهم و پايا - وقتشه

اینترو : عرفان
باز بهم میگه حسم // که سکوتتو بشکن
چون بازم تهران تشنست // پس نمیتونم من نه
نمیتونم اصلا ساکت باشم ، تا واشه واسم راه
پادشاهم ، آره پادشاهم

ورس 1 : تهم
آآه چون...
تهم اومده باز آره // تق تق! تخته کنه بازارت
من دستم پره مثل بابا نوئل // چرا نمیدن به ماها نوبل
باز هستم یونیک ( Unique ) و چیک ( Chique ) و // میکشمت چون میکشیم تو
میگن زندگی مثل شکلات شیرینه // تا حالا نزدم لیکوریشو ( Licorice )
همه چی خر تو خر عجیب غریب // تو نوع خودش عجیب ترین
دخترا همه لش دنبال پول // اون که شهرت میخواد هست نجیب ترین
تا « سینا » میاد در میارن سینه ها رو // « ویدا » از کیف در میاره وید ا ( Weed ) رو
با من نگرده میمونه بیکار چون // این بار پس گیج تر میخوادش این ما رو
در گوشم میگی دوست پسر دارم // پره دورغ اگه بگی روزه شک دارم
جواب نیست واست دعا مناجات // میدونی بری میاد دو بار « منا » جات
صبحا قفل شبا شاد آآه // دو تا قرص چند تا شات آآه
مثل « موسی » میرم داخل وقتی میکنه پاهاشو دریا باز آآه
برف داریم مثل شمشک // حرفامون مثل شمشن
ماها همه فرمانده ایم // اگه شما سربازین مثل استخر
پولا دنبال بیتهام // هه! « بیتا » دنبال پولام
مثل بزی ( Bezzi ) تند میریم // اگه میتونی بیا دنبالمون آآه

ورس 2 : پايا
بالا جا « پایاست » و هیچکس // نمیگیره جامو هیچ وقت
چرا پاشدی پس ، جاشو خیس کرد // من با تو نیستم
من به بیت میگم ویلچیر فلو // چون فلوم نشسته روی بیت میره جلو
هه! « پایا » مثل جوینت میمونه // فقط هیت میده به تو
ما ، مثل رادیو اکتیویم // و هی آهنـگ میدیم و بازیو دست میگیریم
منم مثل « موسی» ام فقط مارم عصا میشه باید عصا رو دست بگیری
مغزم فضا میره گردش // دماغم کجه ولی بهش میگم خط کش
هه! مثل کاف و گاف میمونین // همتون میرین زیره « سرکش»
همتون میرین زیره « سرکش»

ورس 3 : عرفان
تنا همه تنن آره رنگ مُکا اوه // لیوان شیواست ( Chivas ) و کولا ، سنگ کُکا دور
در نمیارم عینک و کلاه رو تا صبح // بیا کنارم بپیچیم گلا رو تا صبح
هه هه! این خلا رو تا صبح // بازی میکنن نقشه خدا رو با کُک
لوله میکنن میزنن دلارو به مخ // تا که برن دم هتل دولا دولا قفل
یارو پز میده که گروئه 9 ـه 8 ما // ماها 8 هزار کش ( Cash ) کنار چند شب یه بار
«پایا » هست « بهزاد » هست « رضا » پس هش بذار // ایران نشد مالزی لش میکنیم با « لش کنار»
آره از خیابون گفتن شده سپر همه // انقدر همونو میگه از دهن ببره مزه
آآه! آره ببین دااش یه ذره خزه // ضعفه یه سره همون حرفا رو بزنه رپت
«عرفان » پایدار...

بریج : تهم
باز بهم میگه حسم // که سکوتتو بشکن
چون بازم تهران تشنست // پس نمیتونم من نه
نمیتونم اصلا" که ساکت باشم // تا که باز شه واسم ، راه جادم
وقتشه تا که پاشم

آوترو:
اووه!
« پایدار » تا 800 سال دیگه

ليتو و عرفان – كارگردان

اینترو:
دارم انشاء میکنم خاطرات زندگیمو ، دارم انشاء میکنم خاطرات زندگیمو
دارم انشاء میکنم خاطرات زندگیمو ، دارم انشاء میکنم...
آآآ ، « لیتو » ، « عرفان » ، « پایدار » ، بیا...  بوم
آ.. خاطرات زندگيمو دارم انشا ميكنم

ورس 1 : ليتو
دورم همه مثل سریال تکراری شدن // من یه آدم عجیبم پر زندانی دورم
یه ورق دیگه بیار واست امضاء میکنم // خاطرات زندگیمو دارم انشاء میکنم
حرفام جالبه برات ، خنده باشه رو لبات // نگو فیلم تو سیاهه پر کابوس شبات
رفت فانوس برام ، یا یه خانوم خراب // دستشو میگیرم و میرم تا خونه فرار
آره آسونه برات ، شدی داغون شراب // نیست آروم و قرار باشه خنده رو لبات
وقتی سوال تستیه خیلی آسونه جواب // ولی واسه تو سخت بوده چون سانسوره برات
آره من ، میخوام بشم "کارگردان" // برا همینه که تنها بودم تا الآن
با حرفام ، میگم من میتونم برسم // « پایدار » میگم پا برجاست آآ

کروس : عرفان
من میشم کارگردان زندگیم // نمیشینم تا که بهم بگی
این زندگی ماله توئه // حالا هر چی خاطره داری با  لیتوئه
اووو! این قصریه که ساختم // بخاطره هدف و تصویری که داشتم
افکار من خاصن ، اووو! افکار من خاصن

ورس 2 : عرفان
هر کاری میخوای بکنی باید خاص باشی // حتی با بقیه بور بخوری هم آس باشی
نگو خورشیدی نی گاهی زیره ابراست دااشی // با فشاره که ذغال میشه الماس دااشی
خاطرات زندگیمو دارم انشاء میکنم // همه چیرم دیگه دارم میگم انگاری هُلم
انگاری خلم خودم فدا ورسها میکنم // شاید فردا نباشم و شاید زندانی شدم
خودم قانونا رو مینویسم امضاء میکنم // خودم حکمشو میرم خودم اجرا میکنم
پایدارا  همه جا هستن پنهانی دورم // همینه دورم جمع آره منها نی دورم

کروس : عرفان
من میشم کارگردان زندگیم // نمیشینم تا که بهم بگی
این زندگی ماله توئه // حالا هر چی خاطره داری با  لیتوئه
اووو! این قصریه که ساختم // بخاطره هدف و تصویری که داشتم
افکار من خاصن ، اووو! افکار من خاصن

ورس 3 : ليتو
یه چیزی میگم فقط بین ما باشه // میشکونم هر چی بیاد جلو بین راه باشه
کلی قصه باهاشه ، کلی اصطلاحاتش // میخواد دنیا رو بگیره تازه نصفه کاراشه
نمیخوام بری پایین وقتی سد جلو راته // بشکون برو جلو میتونی تو هر چی که باشه
یاد دبیرستان بیفت وقتی غمگین حالت // تو با دوستات جمع زنگ تفریحه آره
فکرم توی گوشمه ، فکرامو کی میشنوه // از بقیه که قبلا دیدم بی شک صدام بیشتره
شیشه داره میشکنه ، کشتم هر کی نیش زده // با مهره های سیاه تو به شاه سفید كیش نده
دنیا ماله توئه نگو بازم یه چیزی کمه // توی وجودت ، دیگه دلت داره میشکنه
خون و رگ و ریشمه ، غرور من پیشمه // کارگردان دنیا منم رپم هنر پیشمه

کروس : عرفان
من میشم کارگردان زندگیم // نمیشینم تا که بهم بگی
این زندگی ماله توئه // حالا هر چی خاطره داری با  لیتوئه
اووو! این قصریه که ساختم // بخاطره هدف و تصویری که داشتم
افکار من خاصن ، اووو! افکار من خاصن

اوترو : ليتو
کارگردان دنیا منم ، کارگردان  دنیا منم ، کارگردان  دنیا منم
کارگردان  دنیا منم ، کارگردان  دنیا منم ، کارگردان  دنیا منم
آره ، زندگیت تاریکه ، بشو کارگردان زندگیت...
آه! فیلمه زندگیتو بساز...
همه پایدارن ، تا پای دار
بسه...

عرفان – خونه خالي

اينترو:
تهم ميگن جامون تو خونه خاليه
اميدوارم همينطور باشه
من كه دلم بدجوري تنگه

ورس1:
حونه خالي. حالت خوبه؟ خوبه عالی‌
باز خواب دید، روبراه نیست
سرش بالاتر از چوب دار نیست
بچه بودیم، یاد داری؟
خونه خالی‌
تابستونه آفتاب خیلی‌ داغ نیست
بعد از ظهره هوا عالی‌
قول داده به مادر بخوابه ولی‌ خواب نیست
چشما بسته، یه صدا نیست
پرده بسته، نور پائین
بعد از ۵ دقیقه پنجره باز، من فرار سر قرار توی کوچه بازی
کوچه خاکی
توپ آبی‌
از پلاستیک
گل ما هست از پلاک شیش
گلتون تا دم لاستیکِ
اون ماشین نه، سمتِ راستیش
رنو پنجِ که درِ باک نیست
احمق بزن گل خالی‌
سریع دعوا، بعدش آشتی‌
روزا رفتن ولی‌ کاشکی‌
هنوز همدیگه رو داشتیم

بريج:
دلتنگ واسه خونه
آسمونش
واسه اونه
آره خونه
خاکِ اونه
پاره پوره
تارو پودش

ورس2:
بچه‌ی طلاق
بچه‌ی دهه هفتاد خراب
نسلم سوخت، نسلِ قبل از ما
قبل از اون، کنده قبر ما،
هر چی‌ مغز بود کرده فرار
هر جیبی‌ تهش بوده چیزی الان
خودش خونه، خانواده فرار
معلومه الان
دریای آرزو همه سراب
می‌بینمش، میرم جلوتر
میگیرمش، اه یهو رفت
پس باید بالو شکست
سر رو بالش چشمو بست
هر روز باشه چت و مست
هر روز پاشه چطور پس؟
جنون داده به تو دست
چون اون داده به تو دست
انقده با همه خوبم بهم شک دارن
یادم میره دائم اینا مثل سگ هارن
فکر می‌کنن که غرضی در سر دارم
هم م م م، شاید مرضی در سر دارم
یا که شاید غلطی هست در کارم
اما نه، ندارم ، همانند
افکارم، اخلاقم، الماسن،
هر بارم، بیشتر آدم میشناسم میشم تنها تر

اوترو:
بگو خاطراتمونه خواب نیست
بذار به خاطرِ اونا باشیم
بگو توی خونه جامون خالیست
بده یه بهونه که ما باشیم

دست منه تنها
شعر دستاتو ميخونه
تو اين خونه با تو بودن
يادم ميمونه

عرفان و سامي بيگي – دنيا مال ماست

اینترو  : سامي بيگي
امشب میکوبه // همه چی خوبه
تا صبح با من میخونه // دنیا مال ماست
آره میخونه میگه برام شده دیوونه // هرجا بخواد باهم میریم دنیا مال ماست
امشب دیـ دیـ دیوونس این حسم // اوووو با تو شبو میشه حس کرد اوووو

کروس : سامي بيگي
اِاِاِاِ...
امشب میکوبه // همه چی خوبه
تا صبح با من میخونه // دنیا مال ماست
آره میخونه میگه برام شده دیوونه
هرجا بخواد باهم میریم دنیا مال ماست
دنیا مال ماست // دنیا مال ماست
دنیا مال ماست // دنیا مال ماست

ورس 1 : عرفان
شبامونو کی دیده // هرچی دافه رو ما کلیده
آره صاف بره توی قلبم // روش بمونه مثه بی بی دل
میده بی بی ام // میگه عرفان میدی سی دی بم
ولی اومد زدیم هیتی زدیم // ریدی هر چی دیدی اِاِاِ
10 - 20 - 30 - 40 // برنامه امشبو کی چیده
نه نیستیم چت // ولی مستیم سقف داره می پیچه
همه دونه به دونه آویزونن از گردنمون عین تسبیح // شاید همینه که عین ما میمونن از سر تا پاشون تشبیه

کروس : سامي بيگي
اِاِاِاِ...
امشب میکوبه // همه چی خوبه
تا صبح با من میخونه // دنیا مال ماست
آره میخونه میگه برام شده دیوونه
هرجا بخواد باهم میریم دنیا مال ماست
دنیا مال ماست // دنیا مال ماست
دنیا مال ماست // دنیا مال ماست

بریج : سامي بيگي
آره امشب میخوام دنیا رو بگیرم
امشب من نمیخوام فردا رو ببینم
برای همیشه این بالا بشینم ( 2 )

کروس : سامي بيگي
اِاِاِاِ...
امشب میکوبه // همه چی خوبه
تا صبح با من میخونه // دنیا مال ماست
آره میخونه میگه برام شده دیوونه
هرجا بخواد باهم میریم دنیا مال ماست
دنیا مال ماست // دنیا مال ماست
دنیا مال ماست // دنیا مال ماست

اوترو  : سامي بيگي
آره امشب میخوام دنیا رو بگیرم
امشب من نمیخوام فردارو ببینم
برای همیشه این بالا بشینم
امشب....

عرفان و خشايار و ليتو و سركش و افرا و تهم – پايدار1

اینترو:  عرفان و خشايار
آ.. تگ تیم
دوباره.. هه..
ما و آرزوها ، پایدار تا پای دار
اسمگــــــولی.. خشــ..

ورس 1: خشايار
صدا عرفان و خشایار خوب گوش بده // ترکید ضبط اینم بوم بومشه
دست بور مور پوست مور مور می‌شه // با آهنگ من روی بوی عود گیجه
ودکا رسم ماس،کنياک بعد شام / دیگه همه میدونن دنیا دست ماست
کلی‌ پره توی اتاق در و داف // همشونم هستن بغل من
دکتر بازی‌ با یه عمل سخت // زودی باز می‌شه کمربند
بغل تخت...کرمِ نیوآ //‌ ها ها‌ها که بره بیاد
اسمگولی میدونه قلق این کار // سریع میتون بره تو از کرکره نیم باز
دیگه بقیش خوب نیس واست // ولی‌ شاید دیدی چون دوربین دارم

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

ورس 2 : ليتو
هستم پایین‌ترین پایدار توی سنّ // امشب می‌رن بالا همه روی سن
یک..دو...بعدش با هم میریم روی سه // اگه لیتو راحت رفت توی حس
چون که منظره دنیاست ستاره‌ها ماییم // بالا سرتون دنیارو میپاییم
وقتی‌ از پایین نگا می‌کنین هرجایی // ماها برق می‌زنیم..انگاری برق کاریم
ببین زندگی‌ من و دوستامو یه نگاه // ناراحت نشو هرجایی نمیام
زندگی‌ رنگیه طراحی نمیخواد // پولی‌ که تو جیبته به شلوارت نمیاد

ورس 3 : سركش
شب تا صبح هی‌ بیدار // لش هرجا که میایم
هنسی و برگه ورق خش با یه گیتار
انگار تو وگاسیم // جلوم لخت میشن
همچی‌ ریسکه // وقتی‌ می‌برم که تو ببازی
بازی‌ دست ماست // هرکی‌ باخت میزو ترک می‌کنه
روز و شب ما اینجاییم // نفر بعد
هی‌ ادامه داره دیگه می‌خوام برم دافی منتظره
ولی‌ نمی‌شه باخت // بس که ژتون هست
هها.. نه خوشگل تو رویاهات نیستی‌ // نه این فیلم ، فیلم نه ما آرتیستیم
خودمونیم و اینم زندگیمونه // پایدار ! زندگی‌ چن تا دیوونه

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

ورس 4 : افرا
چهار قاره داره مهر پاسپورت // 20 گرم کیسه ي حیض داشبورد
این لاشخور دافا دورم حلقه / حلقه هم نمیدم ، جاش تو حلقت
چطور بی‌ لیسانسه بنزش الگانسه / پخشه فركانسش / مرد رنسانسه
‌ها؟ چطور؟ یه ممنوع الا ورود کرده عبور تو قلبت ظهور

ورس 5 : تهم
منو دوست داره اون که میاد و شکلات پوستش مثل میکای شوکوپارسه
دوستش سفید و قر میدان بد // کنار هم مثل شریدن`س آن
شک نکن وقتی‌ بت میگم من // دنیا مال ماست، چرت نیست اصلا
زندگی تند میره می‌خوام کند بشم / پیکو پر کن بریم به عمق شب
می‌خوام پول دربیاد // اونقد زیاد که کور شن اینا و دور شن بیا
کاری کنیم چیز خوب از اون دربیاد // یه دافِ خوب بره و یه خوبتر بیاد
هر هفته یه *ـس شر پول ساز // صد هزار نفر کنسرت رو باز
همه با منن دشیا و دافیا // و شادیم ما پس *ـون لق شاکیا

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
ووو او و و ووو

بریج:  عرفان
از بس که می‌برم // حالا با چشای بسته میپرم
مطمئنم دیگه حدس نمیزنم // پایدار تا پای دار

ورس 6 : عرفان
بدرود روزا که عرفان چت بود // حالا تو لیوان داره ودکا ردبول
سر 3 سوت خالی‌ بطری گری گوس // تور میزارم همه میان پر مس میگو
چه شب و چه روز // کاسبیم و پی‌ پول
دافی که با منه نیست یدونه عیب روش // وقتی‌ پیر شدیم میگیم
چه حیف زود تموم شد // ولی‌ خوبه رسیدیم بش زود
مث حامد حدادی بازی‌ دستم // از این بالا میبینمت بالاتره قدم
واسه همینه میدونن همه دافا قدرم // عرفان مث دریاس منتظر قطرن
چون قول داده حتما کم کم شب // یجوری خودشو بکشونه دم تختم
سر تا کفشم آه / هر آهنگم آه / دافت تاکـــ آ / پرچمه دستم آره...

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

بریج:
از بس که می‌برم // حالا با چشای بسته میپرم
مطمئنم دیگه حدس نمیزنم // پایدار تا پایه دار

عرفان و ليتو – تند ميرم

اينترو : عرفان
پايدار.. تند ميرم مثل ليتـــو

ورس1 : ليتو
روی خطم من مثل عابر پیاده , ولی بین خطام خیلی فاصله زیاده
دافت اگه باهاته ولی راه میده بیارش , پایین تاریک و سیاهه بالا باریکا زیاده
سالم برین بیرون دافت حامله بیادش , همه میگن لیتو شده عامل ویارش
بچمم تند میره کالسکه ویراژه , زندگیت اتوبانه حادثه زیاده
دورمونم پر شده دیگه پاپارازی , میخوام پول در بیاد بشه پاپا راضی
دوست داری بیای بالا تو وایستا داشی , میخوای تند بری کاشکی تو کاسکت داشتی
زندگی پوکره و منم بودم خوش شانس , یه مشت کوتوله دورم مث لوک خوش شانس
بگو بورژانس تا که با هم بریم پاریس , آره بریم تانیز تا که بشیم ما خیس

كروس :
تند تند میریم جلو سریع من و لیتو
تند تند میریم میگی یهو یهو غیب شد
سواحل اِتو با تیم بشمر یک و دو سه تو زدیم گل و به تو

ورس 2 : ليتو
آه تند میرم هی نگو وای وای چرا , من تند میرم مث نور صاف داغ چراغ
قلبت پهلومه خب دیگه تاپ تاپ چرا , پر خط رو زمین تو تو آفساید کنار
چترو باز کن چون که پول داره میباره, بهزاد تو راه با یه روس داره میادش
نه نگو دوس داره میخوادش , اگه اون دوست خوب داره میخوادش
تند میرم انگاری دنبال منن , مثل دزدی که دنیارو دزدیده منم
من تند میرم مثل غذا هندی , من تند میرم فضا فضا مریخ
میرم بالا با آدم فضائیا اونجا , سفینمو نگا ناخدا بیا اونجا
من تند میرم مثل مک لارن و بنز , پوپ نیستم پلو داری میگی تو "بهز" كو


کروس :
تند تند میریم جلو سریع من و لیتو
تند تند میریم میگی یهو یهو غیب شد
سواحل اِتو با تیم بشمر یک و دو سه تو زدیم گل و به تو

ورس 3 : ليتو
من تند میرم ولی باتو آروم میام , اگه تند بیام یهو میبینی بارون میاد
دافت کبابیه داف من از مانسون میاد , خیلی شیک و تمیزین دارم گارسون زیاد
الان داره صفر میشه توی سینی رزم برید , پیش من باش نبینم جای خز بری
هفت مرحله بوده حالا هر سری داره میترکه موزیک بشین پس بریم
لب دافت پروتزه توی سرا پرِ تزه , دماغا عملی دور همه پر خل و چله
همه *ـس میگن تا که فقط باشن توی جمع , من تفرق و رادیکالم  *ـس خوار جمع
من تند میرم تند تر از جیسیس , الان ناراحتی هیچی تو جیب نیس
سرعت پایینه خوب تو تیز نیس , وای چرا اینجا تو جیز نیس

اوترو : ليتو
ليتو.. عرفان..
روي بيت پايا
پايدار.. آ.. يك دو

تهم و عرفان – بايد باشيم

ورس 1 : تهم
داری میشنوی مگه نه؟ باز منم من // به هر دری زدی هنوز سرپاست تهمتن
هرکاری کردی بازم خواستن از من // شعر بنویسم کار بسازم اصلا
من از قلب از مخ به کارم وصلم // پس بفهم اینو باید باشم حتما
تا تو و امثال تو بشنوین کار نو و // تقلید کنین جای اینکه تا شب از غم
داغون باشین که چرا شما نمیتونین // لعنتی این فقط کار ماست په نه په!
میگی شانس دارم؟ خوب بریز تاس از اول // تا بفهمی ربط نداره به شانس پس عمداً
نزن واسه جلب مخاطب حرف از دردم // پسر اگه فقط یکم باشی خاص همش هست
کلی سوال دارم ازت،تا صبح هستم // همه رو هم میخوام برام بدی پاسخ از دم!
چون این لعنتی نمیشه کلیشه // که میشه به این شکل خوندش و له میشه
کسی که بهم بگه که این یه کلمه اش تکراریه // بهم بگه کارات از فکر خالیه
چون همه همه با من یه نمه نمه // کارم یه ذره ذره حال من از تو بهتره
پس تو کمه کمش آنا شو خم خم که // دارم عصبانی میشم بذار سینا ازت بگذره!!
چون هست یه سری حرف که دست نزدست // و هست یه ذهنی سخت که نظر کرده است
دیگه بحث رپ نیست و بحث شعوره // که کمرنگ میشه هر لحظه حضورش

كروس : تهم
دوباره بازم تو آره بامن میخونی یه صدا و فرق نداره که روز باشه یا شب

ورس 2 : تهم
از وقتی بچگی رفت من یاد گرفتم // تا کسی قدم بر نداشت تکون نخورم
حرفمو تحمیل کنم ، همینطوری // تکمیل شدم تاکه زود نبرم
پس من بدم و بدم میاد ازت // من میزنم قدم و قلم میخواد نرم
من میریزم عرق رو ورق و آخرم // پس میگیرم حقمو ازت با باورم
همیشه زخمی که قلم بجا بذاره درد ناکه // و هربارکه اشکاي جوهری میچکن روی کاغذ در واقع
درمان زخمان چون تو فکر من نیست شمع و گل و پروانه!
من خیلی زود از یاد بردم بچگی رو بعد // ایستادم باز روی پاهام هرچه پیش اومد
پس درک میکنم و میشناسم کلماتو // میخوام تنها برم این مسیرو و نرم باتو!
چون هنوز زنده ام قلبم تک و توک میزنه ضربان و // یه صدایی تو گوشمه میگه تهم پاشو
من مثل تو هدر نمیدم ورقهامو عرقهامو // میبینم که میچکن از شب تا صبح
پس من باتو صنمی ندارم، هستم علم دار و // طرفدار و مخاطبام هم هستن طلبکار
و من مجبورم به سرعت شکار کنم هدفهامو // ازم دلگیر نشو اگه دیدی بعضی حرکات رو

كروس : تهم
دوباره بازم تو آره بامن میخونی یه صدا و فرق نداره که روز باشه یا شب

ورس 3 : عرفان
حال نمیکنی خوب باشه ! // سریع بزن ترک بعد ، داش خداحافظ
هی حرفشو میزنی یا بهترشو بزنی // یا باس درشو بذاری واسه من خوراکه..!
*ـس خل تر از اونم فکرشو بکنی // نمیدونی فرق رپ و تکنو رو تو اوبی!
هی من میخونم و هی بکن تو کپی // باریک(الله) بده به مامان اون لپتو توپولی!!
دنیارو فتح کنم میگن " مال باباش بود " // هشت ساله تنهام حاجی بابام کو؟!
هرکی میشناسه مثل ارتش پشتمه // هرکی نیش زده من بی جواب کشتمش
رپرا مثل مرغن و منم گشنمه ! // اگه سرباز این راهی منم پشت سرت
بیت سینا و بوم بوم // بذار توی ماشین پا رو گاز ووم ووم
ما تو فرمول یک تو روی فرقون // میمونی پشتمون تو مثل کنکور !
پا بذاریم اون تو / تو میشی موش زود // یه شب حالا مود خوب نرینین زود توش
تا دافه روم بود // یا چشم خون بود // نگیر فیلم زود زود // نزارش یوتوب!
امشب..امشب با من و تهم باشین // حاضری تو مالزی دور هم باشیم؟!
برا یک شب بزنیم به شهر آتیش؟ // بعدش من راضیم به یه همبازی

بریج : عرفان
پا میکوبه....دنیا با بیت تهم // میخونه کل دنیا آهنگ من
خوب میدونه هستیم دیوونه // هوا هم رو داریم ما و هستیم با هم

كروس : تهم
دوباره بازم تو آره بامن میخونی یه صدا و فرق نداره که روز باشه یا شب

اوترو : تهم و عرفان
دوباره بازم....دنیا با بیت تهم
دوباره بازم....میخونه دنیا آهنگ من
دوباره بازم....خوب میدونه.......هوا همو داریم ما و هستیم با هم

عرفان – اوترو (آلبوم هميشگي)

این بود آلبوم همیشگی // میدونم مثه همیشگی ندیده ای // با این کارگردانی کسی ندیده فیلم ... پاییداااااااار
این بود آلبوم همیشگی // میدونم مثه همیشگی ندیده ای
با این کارگردانی کسی ندیده فیلم // همه چی هم گفتم کسی غریبه نیس

تشکر از خانوادم به خصوص عادل – امیر ای پلاس – خشایار– افرا – امانوئل – سرکش و بقیه ی خانواده ی پایدار
مهم تر از همه طرفدارا که اجازه میدین باهاتون این ارتباط رو برقرار کنم...

گفته بودم منم خورشید رپ // میام و از نور پر میشه شب // میخورم قسم به خونه سرخی که هست ...پایییدااااااار
گفته بودم منم خورشید رپ // میام و از نور پر میشه شب // میخورم قسم به خونه سرخی که هست...پایییدااااااار

تو هر کاری همه جورش هستن ...
یه عده فقط نظر میدن , یه عده شروع نکرده قسم میخورن که بهترینن ، بابا اعتماد به نفس...
یه عده هم هستن . . .ولی بودن و نبودنشون فرقی نمیکنه ...فقط یه سری یه جنبشو شکل میدن ...
با هر قدم جهت آینده کل جنبشو برا همه مشخص میکنن ... اونان که تاریخو با دستاشون مینویسن ...پایداااااااار

من مدیون رپ رپ مدیون من // هرچی اینا میگن هزیونه پس
اینا له یه لقمه زیر دندون من // چی میخوان از جون من
من مدیون رپ رپ مدیون من // هرچی اینا میگن هزیونه پس
اینا له یه لقمه زیر دندون من // چی میخوان از جون من . . . پاییداااااااار

این کار فقط نوشتن قافیه نیست ...این کار یه فرهنگ و روش زندگیه ... این کار همیشگیه...

عرفان و نونا – داستان من

اينترو : عرفان
آ.. آره.. رو بيت اي پلاس.. آ..
مهم ترين داستان اين چند ساله هستا.. ههه..
خوب گوش كن ... خوب خوب خوب گوش كن.. آ.. آره

عرفان :
يه شب جمع در هم بود همه جا الكل // منم بد مست بودم اصن قاطي ام در كل

شب هم در هم تر شد تا اون رد شد // صورت گلشيفته و قد و بدن هم واييييييي

اومد تند تند جلو گفت ميخوام من تو رو // در گوش گفت يهو آ آ آ و و و و حالا اگه دوست نداري تو پشت كن برو // اگه بدونی چی گفت نه نه نا

نونا :
تو چشات ميتونم بخونم كه ميخواي بيام اينجا بشينم // اگه بتوني بخوني فكرم رو دسته تو رو بگيرم // ببرم به يه طرفی تنها تن تو رو ببينم

بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

عرفان :
ديگه گيج گيجم كيه به كيه كه چي ميگم // ميگه بيا پيشم تلو تلو پيشش ميرم // صبر كن بينم مث که ميگيره چي ميگم

اگه من اینم تا آخر دستشو میگیرم//هرچی کشیدنم پایین باز میکشتم بالا//حالا بالم بزنن دیگه نمیرسن به ماها

شبا تا بخوابم در گوشم لالایی میخونه//کارایی که ما دادیم اون موقع حالا کی میتونه

گفت عشق من ای عشق نوشتنی//بیا عشق بازی کنیم دوتا مهره قوی

تو این دوره ي کمی که هستیم رو کره زمین/تا هر موقع شبی که بگی خوره ي همیم

افرا عقدو خوند خش با درداش موند//عادلم دائما راسخ واس من سد شکوند

نونا :
بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

عرفان :
پام میلغزید صدام میلرزید// غیر یکی دوتا هرکی مارو دید میخندید

نترسید گفتم واسه حالا بعد بی تردید// رفتم بالا حالا من شب اول بچه اول من

امیر گفت بیا بیا میخواد بچه هدف//منم شست و شو دادم کل دنیارو بعد

بد قسم خوردم ریخت دنیای من//رد من محکم بالا دنیای رپ

خط من پشتم حالا سلطان رپ//جاده رو دیدم باعث پیشرفت شد// نمیترسم جاذبه بیشتر شد

ریمیکس اومد نگین طرف خط نداره//همه یکی شدیم و هدف حد نداره

حالا تا ابد پرواز تو آسمونا//منه دیوونه میخونم آره واسه اونا

جوونای دور از خونه یا که توی خون هم// تصمیم همیشگیم باشون مونم

نونا :
بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

تو چشات ميتونم بخونم كه ميخواي بيام اينجا بشينم // اگه بتوني بخوني فكرم رو دسته تو رو بگيرم // ببرم به يه طرفی تنها تن تو رو ببينم.. اُ اُ اُ..

بيــــــــــــا بيا بيا بالاااااا // بيا.. بيا حالا بالا باهـــــــــــــــــام // بيا تا صبح داد بزن.. داد بزن ديوونتم.. ديوونتم

اوترو : عرفان
گفتم خوب كن.. گرفتي..؟
اگه نگرفتي كه بزن از اول.. هه آره
عشق من موزيكمه.. همين و بس .. آ.. آره
عرفان.. پايدار.. هميشگي.. آ..

عرفان و مرواريد - دوباره

كروس : مرواريد
آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

ورس 1 : عرفان

همه هم سنام مرضیه روحی ان

من هم هم سنم پس اینه روحیه م

من نگفتم تو مسیر خوبیم

نه من صوفیم نه سفیر رومیم

از جون میگم تو این راه جون میدم

حالا دور بر ندار بهت رو میدم

هر وری باد میاد به اون سو میرن

هر جا نونشون جور از اون رو میگن

بگذار زور بگن میگم تا کور بشن

دستور بدن بگذار بگن و گوش ندم

بکن تو گور من بچش از خون من

هیچ کسوفی نمیشه ضد نور من

ببین شور من شده پل عبور من

روشن طول شب کل وجود من

ندیده نور من نه بابا کوره پس

واستون زوده هنوز قبول ظهور من

كروس : مرواريد
آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

ورس 2 : عرفان

نمی‌خوام الکی‌ مثل بغلی تز بدم

نمی‌خوام مثل بغلی الکی‌ حس بدم

احتیاجی‌ نداره بیارم اسمشم

بکن فکر یکم یا دوباره بهت بگم

نوشتن عشق من کی‌ نوشت مثل من

می‌خوام از حس بگم می‌خوام از دل بگم

توی خماری خود روی موج ول بشم

معلق رو ورقه بشم نصف شب

دود سنگینی‌ دورمه نصف وقت

نصف دیگشم وقت ندارم چت بشم

هر کیه ضد من نکنه فکرشم

میپیچمت تو کفنت عرفانه اسم من

همینه عشق من همیشه شعر بگم

همیشه عشق من شنیده شعر من

بیرون از جسم و تن بتونن حس کنن

جونم مال تو روحمو به کی‌ من بسپارم

كروس : مرواريد

آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

ورس 3 :
عرفان :

کلّ عمرم دنیا را دور زدم

دو تا چشم جلومه و دو تا هم پشت سرم

یه مشت لاشخور دنبال فرصتن

بایست بکشم اگر نکشم کشتنم

دست ما نیست اینا برای ما هم بر زدن

حکم تو دستشون و ما هم کت همش

اگر برد ازت دیگه دیره قر نزن

باز هم فرصت هست نکن فکر صلح اصلا

دیگه میخونه و میگه کلافه از این دل

وقتی‌ میدونه و میره خلاف غریزه

مرواريد :

کلی‌ کار و فشار دائم و سالها لازم ولی‌ میرسم بهش آره

عرفان :

رفیق دیوونه و پیرش بد حال و مریضه

ضعیف و بیجونه دیگه نداره نتیجه

مروارید :

کلی‌ کار و فشار دائم و سالها لازم ولی‌ میرسم بهش آره

كروس : مرواريد
آره آره

اجازه دادی و راضی‌ بودی باهات بازی کنن

دوباره دوباره

روزی میرسه میرسی‌ به حرفام

اشکال نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره آره آره

دوباره دوباره

نداره نداره

بذار ستاره روی سرم بباره

پس چرا خوابه بذار بخوابه

نه نذار بخوابه نه ندارم چاره

عرفان و ريويل - نفرت

اینترو:
هو هو ها ها...هو هو ها ها...هو هو ها ها هااااااا
مهرک
هو هو ها ها...هو هو ها ها...هو هو ها ها هااااااا
عرفان
هو هو ها ها...هو هو ها ها...هو هو ها ها هااااااا
بیت ای پلاس
هو هو هاهاهاااااااا . . . هو هو ها ها هاااااااااااا
آه..آره...

ورس 1 : عرفان
هرکاری فکر کنی بکنی من کردم // هر جایی نمیتونی برسی من رفتم
تنهایی هر راهی رفتم // حالا کم کم ، همکاری همراهی از لندن
نبوده کسی دیگه که ببینه رو دست ما // یا کسی که بشینه بنویسه تو سطح ما
ما رو سطح ماه ، تو هم بزن دست و پا // فکر اینه بشینه همیشه رو تخت به جام
حالا شب بشه روز ، روز بشه شب باز // شب بشه روز ، روز بشه شب باز باز
نعشه ی دود زود همه پرواز // همه تشنه ی پول ، پول قده ابرا
وقتی عرف هست رو بیت ای پلس با مهرک // صرفا کوبیده نفرت تو چهرت
عیب است تو بکن انقدر تو غیبت // ایول بالاتر قیمت رو اسمم
ده ساله دور از وطن ، وطن خویش // سببش چیست؟؟ عمل عوض محل زیست؟؟
مسئله اینه که بعد رپ همه گسیخت// حالا نیست خبر از سفر خزر و کیش
نمیشه دید یه وجب یا کشید یه نفس // منم مینویسم تا هست رمق زیست
وقتی رفتم نمیگن ازم اثری نیس // نمیگن عرف نیست جسدی تو کفنی بیش...آه...

کروس :
حالا اگه...حالا اگه...حالا اگه...حالا اگه...
حالا اگه دوست نداری...دوست نداری...دوست نداری...پشت کن برو...
پ پ پشت کن برو...برو

عرفان – از ماست كه بر ماست

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

ورس ۱ :
بابا این کار چیکار به مغز من داره ؟ // این چیه بابا اینو کی دست من داده ؟
میگن رپکنه گفتم هستم من پایه // میگن رپ مده خوب من دستم سرمایه
تکستو من زدم ، بیتشو بچه همسایه // یه کم خز شده ، میبخشید بد شده
نمرت رد شده وقتی خط من باشه // بگیر عکسمو نره یه وقتی از یادت
چونکه عرفان ، خداست رپر اصفهان // ولی انگار تو باز میکنی انکار
ولی چی ؟ اشکال نداره امسال // میرم بالاتر حالا من تو هم کلافه ای وااای
شناسنامه نداره اداره ثبت احوال // علاقه نداره بهانش سخت افزار
صدام ادامه داره تا تهش ، دست بردار // شب شکن رپ ، یه خواب وحشتناک

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

ورس ۲ :
از ماست که برماست ، اگه نشدی // سوار ابرا ، بدون نداری
تو بال پرواز ، یا که نداری // سواد رپ ساختنو ، نداری
علاقه اندازه ، که تو بشینی // تمام شب پاش ، یا که ببینی
جواب فرداش ، خواب خوابی و // سرابه فردات
حالا اینا ... الا بلا علیهم آرزو // انا لله الیه راجعون
سنگ قبرم ، بریزن خاک به روم // بلکه بعد مرگم شما بدین حال بشون
آه ... الا بلا علیهم آرزو // انا لله الیه راجعون
سنگ قبرم ، بریزن خاک به روم // بلکه بعد مرگم شما بدین حال بشون

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

ورس ۳ :
از هیچ طرفی طرفی نیست طرف من شه // شاید خوب گوش بکنه و بدل من شه
برا همینه همیشه بغلم دسته هست // که وسط معرکه یهویی *ـق شه
میگه به من چه..هان؟؟ زبونتو خوردی؟؟ // دیگه به من چه ، *** بد کسی و فشردی
به گرچه جمعتون جمعه یهو // پشت مایک بکنم کل جمعتون پهن شه
سر زیره ، دیگه دیره ، حقته // *** کردی و *** به زیر حلقته
تنها صدا صدا ضربان قلبته // تنها صدا صدا ضربان قلبته...
انگشت اشاره بره رو ماشه...
که باشه حواست خشابه رها شه تلاشت فدا شه خلاصه خلاصه ختمته
بعدم فاتحه ی سر خاکه ، قبرته // آخرین خاطره هم صلوات بعدشه // دیگه میگیری چی میگم آره بسته
هنوز سوار قلمم هست پنج صبح // مغرم هنوز داره واست دست خسته شد...آه...

کروس :
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا
هرجایی که باشی ، تو باس بدونی داشی که // اگه بخوام نباشی ، خلاصی ، خوب بلدم
هر کاری که دادیم تو پاش میمونی داشی // پ اگه بخوای نخواهی سواریم روت علنا

عرفان و خشايار و امانوئل – اه طعنه

خشایار: با صدای کلفت در حال کشیدن سیگار :
خشایار :بده جلو . . .علی . . .پووووف...!! این عرفانه راستی خیلی چاقاله هاااااا
امانوئل: آره بابا هیچیم حالیش نیس ، الکی معروف شده...!
خشایار : باباش پولدار مثه اسب . . .میریزه جلوش ، پولو اینجوری اوپس میریزه جلوش ، اصلا" نمیفهمه هااا ، والا...
شعراشم خودش نمینویسه به ابولفضل...
امانوئل : آره . . .تازه شنیدم پولم داده آلبومشو براش پخش کردن...
خشایار : پوووف . . .!!! جون من؟؟؟ تیییش...!!!
امانوئل : باور کن...از بچه ها شنیده بودم...اینا اونور آب نشستن...همینجوری مایه دار...معلوم نی این پولارم از کجا میارن
همینجوری خرج میکنن...
خشایار با صدای نازک و با نمک :
منم نمیدونم از کجا میارن
خشایار(با صدای کلفت) : خدا یه چیزی میده یه چیزی میگیره دیگه ، فکر کنم دیگه. . . اینطوریه دیگه . . .من نمیدونم ، پولو داده بهش مغز نداده اصن
امانوئل : مغز که آره...نداده دیگه...خط من ، خط اون . . .یعنی چی؟؟ این حرفا چیه بابااااا...!!
خشایار با صدای نازک و با نمک : منم نمیفهمم !
خشایار(با صدای کلفت) : من که اول فکر کردم این یارو کلاس خطاطی راه انداخته...نمیدونم والا... میخوای یه کم؟؟؟
امانوئل : نه دیگه من دیگه خیلی
خشایار : صدات چرا گرفت حالا؟؟ . . . اوه اوه. . .این ماشینه چرا اینطوری داره میاد یا ابالفضل پسر...!!!
صدای شلیک و فریاد
اوووووااااآآآآآآآآآآآآآ..

عرفان و خشايار – چهار دست و پا

ورس 1 : عرفان
آه آه آه...
مود خوبه ، چرا چار هفته توریم // بوم بومه ، نور و صدا چار شنبه سوری
میگه دیره ، برو بالا چار پنج تا زوری // سینه سوخت ، ماها چار فصلو جوریم
میگی چیه پوشیدی ؟ بابک وثوقی // ستاره مث ما دیدی ؟ ما تک گروهیم
میخواد بگیره زودی بام عکسو زوری // یه باره تا رسیدیم چارصد تا دوربین
حالا بدنای خفنه که قدمه به قدمه // بغلمه قبل اینکه بگم من یه کلمه
ای وااااااای...آویزون از دست دوباره // نامیزونه بد ، از بس خماره
پایه ی خط ، پس پا میده بد // حالا تا میتونه بد فک زد دوباره
نمیدونه نمیدم من شماره // نمیدونه کمی وقت هست ، خلاصه
اگه میتونه بمونه ؟ شب هست اتاقش // اگه نمیتونه خونه در بست ، خدافظ...

كروس : عرفان
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من

ورس 2 : خشايار
انقدر خوبم دافی میاد چار دستو پا // برنامه خشی بعد شام هست کجا ؟
صاف رخت خواب ، چهارده فشار // صبح گیج پاشی بگی : هان...من کجام ؟
توی بار اومدم از شانسم دو بار // زیر نافم داد زد : واااای من خداااااام
خوشت اومده ؟ خیسه ، تمیزه ، گیجی ؟ // میگی ماه عسل بریم جزیره فیجی ؟
بابا اسکلی مگه واسه امشب بودی // تحفه ای نیستی واسه یک شب خوبی
میگی فیجی دو دقیقه پیش تو شمشک بودی // خوب معلومه میترسه اس مگولی
داری کم کم میرینی تو حس بدجوری // بدون فقط پارتنرسـ*ـسم بودی
بدی یه کم سوتی ، میشه چشمم خونی // سيـ*ـتير بابا مث اشک بودی

كروس : عرفان
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من

ورس 3 :
عرفان :
اینم اخبار دافی ، میخوای شب بام باشی // بیا همرام ، اگه میخوای تنها باشیم
اخلاقو میدونی ، با ما سر و کار داری // پس خوب میدونی که شاید سر کار باشی
من و خشی باز لشیم آره دم بار پاتیل // مستم آرومم ولی خشی باز قاطی
لاشخورا دور دافا مثه کفتار داشی // دافا مارو میخوان ، باشون شب کار داریم...
خشايار :
دافی میخوام صبح بذاری نیمرو رو تختم // سگ نباش ، اخلاق دیروزو هستم
هی غررر نزن دارم میشم دیوونه کم کم // با هم نیستیم همیشه مثه میلو و تن تن
بیرون برف هست ، منم سردم //تنها یه صدا میشنوی اونم صدای تختم
پس بیا ، در بیار خوش باشیم با هم // بخوای چس باشی نیستم ، صبح پاشی با من
میخوام تو ، توم میخوای من ... ودکارو بریییز توی لیوانم
آتیشتو بذار لب سیگارم ... دافی با عرفی و خشی..چیکاااااااار کرررررد

كروس : عرفان
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من
اگه داری با ما میای و حال داری بیای...بیا بریم دیگه نکن ناز واسم
هر چی که بخوای لام تا کاف داریم...میدونی که واست دارم
خوب میدونی که آخر .... امشبو هستی با من
برو دوستتو ببوس ، در گوشش بگو نگرانت نباشه هستی با من

عرفان و خشايار و سركش - بايد

اينترو : عرفان
عرفان..
با خشايار، سركش

ورس 1 : عرفان
توی ذهنت بکش حالا تصویری // که چجوری ما بالا میریم شما پس میری
آره میگی ولی نه ، تو راه کج میری // حالا بگیر بشین بعد دوباره خط بگیر
میگیرن چشم و گوشتو کلمات تو حرف // وازه و برجسته لکه خون رو برف
خواستی خودو برسونی چجوری بدون سوژه ؟ // خدا خدا خدا میکنی که یه جوری جور شه
زور که نیست ، مجبور که نیست // با یه مایک تو دست حالا می خوای نمره بیست ؟
عمره کیست که صرف شعر میشه ؟ اون منم // تاج شاعرای رپو گذاشتی روی سرم
ماز خشی و افرا ، نگی که تنهام // ضعیفه اشعار، بابا همینه حرفام
کاخ رپ بود کلبه ی کاه گلی // چرا بالاس ستوناش ؟ چون رو کارشيم

كروس :
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها

ورس 2 : خشايار
دوست نداری بشنوی کار تک مارو ؟ // برو رسما بشین بکن داش من فکراتو
چون تند تند از بلند گوها کار من تکرار شد // آلبوم اول پاره کرد تهرانو
بدون برندم ، خوب شاهد باش // انگار شطرنجه و تهش شاهت باخت
پوکرم تو رنگ داری و من کاره ی شاه // جلو خشی و عرف نیس کسی کارش شاخ
پس ساکت باش ، فکر شاشت باش // هنوز کف نکرده ، مخت داشت اشکال
اومدم به دنیا واسه همین کارا من // اوجشم ، هستم از کل زمین بالا تر
نمیتونی ببندی بند کفشت ؟ // اوف شدی ؟ بزنم چسب زخم بهش ؟
اسمت و آهنگت نیستش مستعار // سی دی تو باز انداخت تو سینک مستراح

كروس :
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها

ورس 3 : سركش
دوباره ما اومديم.. دوباره ما اومديم.. آ.. سركش..
کار ما جلوت تو قاب عکس // هنوز یه رویاست ، دنبالته و مث آرزو های من
تموم نمیشه بیشتر از صدای اذون ، شهر رو به حرکت میاره نقاب زبونو برمیداریم // عین ستاره شب بیداریم
همینه که هر شب داریم تو قبر میخوابین // تا میرسیم ، زود کفنو میکشی روت // وقتی ، میبینیمون مثه یه ابر میباری
اسکناس تو جیب و یه ضامن دار تیز // شامپاين رو میز ، تو رو آسفالت خیس
سرنگو میکشی بیرون خونش بند نمیاد ، جلو ستارت // یه ابر سیاه میگه دیگه راهی نیست واست
تو خیابونیم تا شب // به اینکه حقو بگیریم //عادت کردیم حرفارو میزنیم با رپ
آره بااااااااید . . .هر دقه ما خون دشمنو بچشیم تا آشنا بشیم ما با طعم رفاه ... بیا...

كروس :
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
پايدار ... پـ پـ ... پايدار ما و آرزوها ... ما و آرزوها
آرزوها ...ما و آرزو ها...
آرزوها... ما و آرزوها...

عرفان و امير فرجام – دور دنيا

كروس : عرفان
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم…بیا بر ی ی ی یم
خوشحالی ، نه؟ ( آره خوشحالی ) // آره قول دادی پس ( قول دادی آره ) با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

ورس 1 : عرفان
عرفان خستست ، دور همرو خط زد // تورو میخواد ، با هم یه جایی هر شب
بدون مقصد ، بذار بمونه دستم // توی دستات ، تا که بدونی قصدم
اینه نباشی تنها ، با تو سوار ابرا // واسه امشب زندگی نه واسه فردا
آره امشب بهم بگی تمام حرفات // من سوال از اخمات ، تو هم جوابت دردام
حالا بام بیا ، بام بیا آمریکا // خونه م غربشه ، آره کالیفرنیا
بد هست ، ولی داره جای خوب زیاد // لام تا کاف ریخته آره ولی پول میخواد
ولی ویزاش سخته ، این چیزا هم هستش // اگه رات ندادن جای دیگه هم هستش
مثلاونکوور، منظره هم تو دودش تکه // ولی غیر دو سه ماه آفتابش کم جونه

كروس : امير فرجام
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم...بیا بری ی ی یم...
خوشحالی ، نه ؟ // آره قول دادی پس... با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

ورس ۲ – عرفان :
تو این سفر فقط تورو میخوام همرام تو کیو // اگه منو بیا ببرمت قلب توکیو
میگی موتو اصلو کنم به دستت تو چیو // میخوای غیره با من بودن هر شب و صبحی
مالزی و سنگاپور ، ساحلیمو سرما دور // صبحا دیر پا میشیمو میریم بیرون شبها زود
روزا ساحل سوت بیچ شب ها مایمی // تو کار تو حرف نی ، هرجا پایمی

كروس 3 : عرفان
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم...بیا برییییم
خوشحالی ، نه؟ ( آره خوشحالی ) // آره قول دادی پس ( قول دادی آره ) با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

بريج : امير فرجام
زود بده من دستاتو ، بده بگیرم اخماتو // گذشته هارو دور کنم ، دوباره با تو شروع کنم
زود بده من دستاتو ، بده بگیرم اخماتو // گذشته هارو دور کنم ، دوباره با تو شروع کنم

ورس 3 :
عرفان :
نگو کار داری ، بیا بریم بام پاریس // خریدو ول کن هواپیما جا نیس
ولی خیالی نیس ، هنوز میلان مونده // زیادی بخری گمرک ایران کوفتت
میکنه ، حالا باز نکن گوش بم // ولی دستتو نگیر جلوم برای پول هی
شک نیست ، تو خون اصفانیا // شاید رفتیم جنوب اسپانیا
توی ویلا ، یه گوشه فس باشی بام // تا صبح بیدار، تو نور فس قاطی بام
یا که بریم لندن این یکیو رفتم // همه هستن ، برنامه س هر شب
بریم تهران ؟ هه نه ، نداره امکان // چون که عرفان امسال ، نمیره زندان
ولی یه روز میام بسه ، نمیگم ای کاش // بترکه دنیا مثه خشی و ای واااای

بريج : امير فرجام
هر جارو بگی ، ساکو بردار و بریم // بیا حالا از این بالا ابرا رو ببین
اگه دستاتو بدی ، اگه اخماتو بدی // تا وقتی که تو همرامی هرجایی بری

كروس : امير فرجام
دور دنیا رو بات من میگردم // کل دنیا رو بات من میچرخم...بیا بری ی ی یم
خوشحالی ، نه ؟ ( آره خوشحالی ) // آره قول دادی پس ( قول دادی آره ) با هم صبح پاشیم ، ظهر باشیم ، آخر شب...

عرفان و سياوش شمس - صحنه

اينترو : سياوش شمس
یادمه که یه شب وقتی توی آسمون // یه ستاره ی تنها مهمون بود تو کهکشون
دلم تپید و فریاد زنون // گفت ببین ببین آوازه خون
برو روی صحنه ، نشین توی خونه // ستاره ی بی نشون

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 1 : عرفان
میگن دنیا فیلمه همش هست یه صحنه // رو ورقه نوشتم نقش من که
نگن به من چه و حرفم پخش شه // دنیا زیر پام و جام هست رو صحنه
خیلی درده ، وقتی نسلت // زنده به گور میشه ذره ذره
بنویس خط به خط حرفت گرچه // کس نمیذاره وقت که بفهمه حرفت
پشت پرده باز رشد حرفت // من یکی نمیذارم خشك شه صحنه
منم کعبه ، بهم نزن طعنه // رها تر از اونم بشم برات بده
رها ترین شهاب شبای شنبه // فراترین سراب آرزو برا من سهله
صحنه ... توی دستای منه // صحنه ... جواب شبهای منه...آه

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 2 : عرفان
یه آوازه خون ، که تا داره جون // میخونه آواز خون ، تا واشه اون
گوش پیر و جوون ، به همه آثار اون // عشق مردمشه تنها پاداش اون
ستاره ی بی نشون ، میون کهکشونو // نمیمونه تو سکوت ، میگیره سهمشونو
از شمال و جنوب ، حق نسلمونو // وقته خروج از رکود ، وصله دستمونو
حالا بتونه یا نتونه ، بمونه یا نمونه // حالا که جوونه باس بکنه تا بدونه که
نمونه یه بهونه که بخونه یا نخونه // بمونه یه نشونه ، حتی اگه یدونه
دوره از آشیونه و تنها شده دیوونه و // برا شما میخونه و برا شما میمونه
صحنه ... توی دستای منه // صحنه...جواب شبهای منه

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 3 : عرفان
بذار دلمو بشکنه و صدامو بشنوه // تا سال دیگه ببین کنم عوض اسم مگه
نه که تکه طول ، نگه رپ هست قسمتش // وطن عشقمه و سفر شعرمه
یه رپکن خفه ، حالا سمبل رپه // ندادم باج به تاج ، نه...از خود منه
مردمی که خوردن نون گندم شبش // مردمی كه بردن شور جنگو از سرش
آره حالا حالا ها ، جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش
آره حالا حالا ها , جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش

پل : عرفان
آه. . . میخوام باهاتون حرف بزنم ، با همتون ... میخوام همه چیو بگم
گاهی وقتا دستم بستست ، گاهی وقتا رو کوتاهی خودمه ... ولی یه چیزی :
یه ساعت تو کفش من نبودی که ببینی چرا رپ...نه...!!!

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

اوترو :
عرفان :
آره ...گفتم حالا حالا ها پایین نمیام ... ولی صحنه رو به عنوان یه مکان ، یه مرتبه نمیبینم...
به نظر من صحنه یه مسئولیته ... مسئولیت نسبت به شما ... مسئولیت نسبت به خودم... آه...آره
سياوش شمس :
صدای ناله ی ساز درمون روحمه // نور صحنه ها تنها عشق تارو پودمه
عشق دیدنه تو هموطن ، که میخونه با صدای من // میخونه شعرمو ، میشناسه صدامو...تموم دنیای من

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

عرفان و نونا - دام

ورس 1 : عرفان

من این همه دردو نخواستم // وقتی لب رو لب هات گذاشتم

باتو تنها ترسی نداشتم // ترسم  ترک و از تو گذشتن... گذشتن...

چون من همونیم میگفتم : // هیچوقت نمیبینم بیفتم

گفتی : توی شبهام تو با من تو آخر// شستی روح و دستام از عالم

كروس : نونا
من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

ورس 2 : عرفان

این آب اومد و هر چی که بود برد // من خواب جوونم از ریشه زود مرد... چه زود مرد...

سایه چند ساله بامه ،  هر کام افکار خامه // تن داده از خاص و عام به ، همراه امواج آبش

همواره از راه ساحل ، دور تر انگار یه خوابه // رنگارنگ ولی یک سرابه

با یک کام از دود و آغاز ، پایان // سیخ و سنگ داغه ، بالا بکش پودر ازدماغت

برو بالا با یه قرص کامل // حالا بی خواب تا صبحه دائم

صد سیگار شده سرفه کارش // هنوز بیداره و بد خماره

یک چایی با یه قرص خواب که // پایین بیاد این مرده ساکت

این روزگاره... همه هم سنام میسوزن تو این کوره عاشق

این روزگاره ... همه هم سنام میسوزن تو این کوره عاشق...

كروس : نونا
من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

ورس 3 :
عرفان :

توی دامتم . . .سالهاست توی رد پاهای گنگ عمرم من ثابتم // گرفتی ازم زندگیمو ولی عاشقم...گفتی…

نونا :
ببین دنیا چه خوبه ... //  زندست حتی رنگ غروبش ...غروبش...

ساقی توی شعرا چه خوبه...// اینجا . . . کارم قتل عمومه ...
عرفان :
هجومه ، تمومه...

توی دامتم ..سالهاست توی رد پاهای گنگ عمرم من ثابتم

گرفتی ازم زندگیمو ولی عاشقم...

كروس : نونا
من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

من , میشم عاشق ساده...آخر // میشم خامت آره...آخر

بیا بالت واشه...واشه بامن // میشه دام دائم آره آخر

عرفان و مرواريد و امير فرجام - نخواستم

ورس 1 : عرفان
آه...رفتنت من دیوونه رو بدتر کرد // هر لحظه تن بی جونمو کرد سرد تر
از همه قلب ویرونمو طرد کرد // بسمه دیگه نمیتونم من هرشب
از خوااااااب ، بپرم از عرق خیس // فریاااااد ، بزنم چرا پس نیست ؟
پروااااز ، همراه باد وحشی // داد به باااااد ، این چند سالو...
هر دم هر وقت خندمو دیدی // اخممو اشکمو خشممو دیدی
حرفو شنیدی ، پاش موندی تا قلبو رسیدی // آه...ندیده کس دیگه ، رپ لعنتی بسته
هرچه دره دیگه , کس تو قلبش هرگز نره دیگه // هر کی سمتش میره اینو بهش میگه...
میخوای بشی مال من ؟ جالبه کار من ؟ // ولی نشی عاشقم ، چون من مسافرم
همین فردا عازمم ، موندن محاله پس // فکر کن خواستی حالا یه شب میشه بشی مال من

كروس : امير فرجام
نخواستم ... هرچی کشیدم بسه دیگه // نخواستم ... دائم کلافه خسته دیگه
نذاشتم ... جایی برای قلب دیگه // من آخر ، باید رها شم
نباشم ... واسه حوادث من تکیه // فردا شب ... کی میدونه که دست کیه ؟
پس با من ... بیا بریم به سمت دیگه // من آخر ، باید رها شم

ورس 2 :
مرواريد :
من آرومم ، ولی قانونا // من داغونم ، آره داغونم
چشام بارونن ، زندگیم وارونست // بذار برو نکن بازی با جونم
عرفان :
حالا هر جا پا میذاره ، یه یادگار از تو داره // عرفان عجب حالی داره...آره...
نه شاده نه بیماره ، نه خوابه نه بیداره // آره مال خاطرات سه چهار ماهه...هاره هاره
نخواستم برم هستم من هنوز به یادت // وحشت دارم از نبودت ، سه ماهه...
حالا یه خواهش ، بگو یه خوابه ... بگو یه خوابه...
من خواستم بگم همه چیم بودی تو این سه ساله // از دست دادم همه چیمو چه ساده
حالا یه خواهش ، بگو یه خوابه ... بگو یه خوابه...

كروس : امير فرجام
نخواستم ... هرچی کشیدم بسه دیگه // نخواستم ... دائم کلافه خسته دیگه
نذاشتم ... جایی برای قلب دیگه // من آخر ، باید رها شم
نباشم ... واسه حوادث من تکیه // فردا شب ... کی میدونه که دست کیه ؟
پس با من ... بیا بریم به سمت دیگه // من آخر ، باید رها شم

ورس 3 : عرفان
معلومه که میخوامت ، کیه بهتر از تو واسه من // انگار خالق ، مارو پیچیده از خاک هم
خیلی ساده ، به این دنیا میگم عاشقم // ولی نمیذاره ، دلم برم من به راه قبل
که دوباره یکی به دو ، که کی بت گفت // که چی بت گفت ، نمیشه خوب بریم جلو
وقتی که تو اکیپ تو ، نیست کسی با حسی به تو // عشقی به تو فکری به تو ، فکری بکن نیست کسی با چشمی که ببینه تورو
آره ... بمون دوسال پاش ، میری دانشگاه // میشی عاشق باز ، منم پا به پات
از این دورا به یاد تا ، برم از این دنیا پا به خاک // آره هستیم تو راه ما دوتا ، نیا سر راه
کس تو قلبش نره هرگز ، هرکی سمتش میره دیگه اینه حرفش :
میخوای بشی مال من ؟ جالبه کار من  // فکر میکنی واقعا جالبه واسه من ؟
چی شنیدی راجبم ؟ که فاسد جامعم ؟ // که زندگیم فاجعست ، بعد پرواز اون قاصدک...

كروس : امير فرجام
نخواستم ... هرچی کشیدم بسه دیگه // نخواستم ... دائم کلافه خسته دیگه
نذاشتم ... جایی برای قلب دیگه // من آخر ، باید رها شم
نباشم ... واسه حوادث من تکیه // فردا شب ... کی میدونه که دست کیه ؟
پس با من ... بیا بریم به سمت دیگه // من آخر ، باید رها شم

عرفان – فرار از فردا

ورس ۱ :
اگه شب های تار زیر فشار کار // مث من زل میزنی به ستاره ها
تو فکر یعنی هست کسی کنار ما // یا که نیست کسی فقط ماییم به یاد ما
یعنی نیست دلی؟ تنهاییم به خواب ناز؟ // همه شیفته ی فردایی به کام ما
چند هزاره سال رفته تو یه نگا // به قول خیام : هر یه جا یه خاک
بوده چش نگاریو یه یادگاری باشه یه یادگار وقت وصال ما
باشه یه جای پا ، باشه یه راهنما ، برا اونی گذاشتی از خودت به جا
باشه دستمون هردم حساب کار // نشه قصدمون رفتن به خواب ناز
بشی دچار خواب ، با یه اشاره ما // میشیم غبار باد ، نشیم چه ساده خاک
بعد نوه نتیجه ها نیست کسی به یادت // نیست صبح و سحری این آخرین خوابه
گوشه خونه خاک عکسای بالای قابت // شاید حمد و سوره و آب پاشی رو خاکت...آه

كروس :
من نمیخواستم ... کنم فرار از فردا // هر چی بود گذاشتم ... لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختم و خودمو پس ساختم و // عالم و آدمو کنار هم خواستم

ورس ۲ :
چند خط خیالی دور زمین کشیدن // با جنگ و بیگاری تورو به زیر کشیدن
مرز یعنی چی ؟ یعنی برات حد گذاشتن // با اون خط خیالی برات سد گذاشتن
بینت فرق گذاشتن ، از تو مرگو خواستن // خوب تختو خواستن , حکم شهرو خواستن
بعد چند وقت میبینم جنگو باختم // یعنی من نباختم ، همه دنیا باختن
غیر از چند نفری که همش تختو داشتن // همون چند نفری که از تو قتلو خواستن
طرز فتحو یافتن ، رمز قبرو یافتن // همون رمزی که بوده زیر تاج سلیمان
فکر کن چند نفر الان صاحب دنیان // کمتر از یه درصد ، وارث دنیان
نمیترسم میکنم حادثه عنوان...


كروس :
من نمیخواستم ... کنم فرار از فردا // هر چی بود گذاشتم ... لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختم و خودمو پس ساختم و // عالم و آدمو کنار هم خواستم

ورس ۳ :
دوست داشته باش به همه عشق بورز // چرا داشته باشیم این همه فکر هرز ؟
طلسم من ، طلسم مرد و زن // کنار هم رد شیم مث جسم سرد
واسه رنگ مرز دین بدیم حس بد // اینه بد بختیم ، اینه قصه ام
افسوس تلاش روز افزونم خامه // مشروب حرام ، خونه هم خون حلاله
کو یه حیوان که همنوعشو بکشه ؟ // ولی انسان ، همش بکش و بکشه
سر حرف یه نفر همگی حمله // آخه مردک احمق عملت قتله
بردگی بسه ، حق تو دستت // بگیر و نذار که بذارن فرق با نسلت
و تو به خاطر رنگ و رسمت // اینا همه قصست نذار بد شه نقشت

كروس :
من نمیخواستم ... کنم فرار از فردا // هر چی بود گذاشتم ... لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختم و خودمو پس ساختم و // عالم و آدمو کنار هم خواستم

کنم فرار از فردا ...
لب مرز و پرواز ...
باختم و ... پس ساختم و...