عرفان و خشايار و افرا – پرواز

دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره پرواز تو آسمونا
بالاي ابر و مه ، پايان صبر دل
دوباره پرواز به سوي خونه
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره پرواز تو آسمونا

فک کن ، امسال برم آره
عرفان ، تو تهران دوباره
ول کن هر چي امتحان و کاره
بيا حس کن که آره اونوقت ساله
من ، همه فکرامو کردم
وطن ، همه فکرمه هر دم
پس هست ، ايستگاه بعدي لندن
بعد هم 5 ساعت ديگه تهرانيم رسما
پوکر پنج ورق هر وره اين دفعه
مبلغ وسط هر دفعه بيشتره
اثر عرقه هر دقه مي پره
پنج کار که کار ما ني ، بريم اينورش
دستش تو دستته نگاش اينوره
تو رو تيغ زده ، آره داشي داف هيز بده
سر بيست دقه ، سر ميز سريع مي پره
تا صبح بيست دفعه بهش بگم نزن جيغ بده

به مقدار زياد
دلم تهرانو مي خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانيم اين تابستونو
دوباره چت چت
تا بشيم فس فس
دوباره حس کنيم اين تابستونو

لباس خوابا رو ، ميره کفشا زير
تي شرتا رو مي چپونم با شصتا جين
مايو و آستين حلقه اي برا گرما کيش
در چمدونو مي بندم فردا چي؟؟؟
تهران مي ريم ما
عرفان افرا ميان بام
اون بالا الک ، تا خرخره مي خوريم
وقتي نشست مايع خوشبو قرقره مي کنيم
پا مي شيم از خواب
مي ريم تخت گاز
مي ريم دور دور با ماشين سقف باز
سه تا عقب ، دو تا جلو لنگا رو همه
از بيرون نگاه کني ، لنگا انگار رو منه
دماغ داف بغلي شبي منقار کجه
ولي خشي هست فقط تو کف مقدار ممه
مشکلي نيست اگه سگ خوره بغلت
سه تا داف زاپاس تو صندوق عقبه

به مقدار زياد
دلم تهرانو مي خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانيم اين تابستونو
دوباره چته چت
تا بشيم فسه فس
دوباره حس کنيم اين تابستونو

پروازمه ، از قفس مي پرم
پامو بستن ، شعرام بال مي زنن
گوشا مي شنون ، روزا مي گذرن
اينجور از غربت دل مي کنم
من ، همه فکرامو کردم
وطن ، ديگه بر نمي گردم
بعدا اينجا و بعدم قبرم
پلکمو بستم ، تهرانم رسما
همه از خودن
دور بر پرن ، مگه خنک آب خورن
مست الکلن
تپل چاق کنن
يا که کوک برن و تا دم صبح دورن
آهههههه ، شهر دنيام
تابستون تهران تنها رويام
رويام تا بيام شب و صبح بام
بي خيال ميام وقتي باز شد پام

به مقدار زياد
دلم تهرانو مي خواد
پس رسما جمع کن
من هستم لفظو
از بس من مست هستم
از دست رفتم حتما پس
دوباره پرواز تو آسمونا
دوباره تهرانيم اين تابستونو
دوباره چت چت
تا بشيم فس فس
دوباره حس کنيم اين تابستونو

عرفان و خشايار و ليتو و سركش و افرا و تهم – پايدار1

اینترو:  عرفان و خشايار
آ.. تگ تیم
دوباره.. هه..
ما و آرزوها ، پایدار تا پای دار
اسمگــــــولی.. خشــ..

ورس 1: خشايار
صدا عرفان و خشایار خوب گوش بده // ترکید ضبط اینم بوم بومشه
دست بور مور پوست مور مور می‌شه // با آهنگ من روی بوی عود گیجه
ودکا رسم ماس،کنياک بعد شام / دیگه همه میدونن دنیا دست ماست
کلی‌ پره توی اتاق در و داف // همشونم هستن بغل من
دکتر بازی‌ با یه عمل سخت // زودی باز می‌شه کمربند
بغل تخت...کرمِ نیوآ //‌ ها ها‌ها که بره بیاد
اسمگولی میدونه قلق این کار // سریع میتون بره تو از کرکره نیم باز
دیگه بقیش خوب نیس واست // ولی‌ شاید دیدی چون دوربین دارم

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

ورس 2 : ليتو
هستم پایین‌ترین پایدار توی سنّ // امشب می‌رن بالا همه روی سن
یک..دو...بعدش با هم میریم روی سه // اگه لیتو راحت رفت توی حس
چون که منظره دنیاست ستاره‌ها ماییم // بالا سرتون دنیارو میپاییم
وقتی‌ از پایین نگا می‌کنین هرجایی // ماها برق می‌زنیم..انگاری برق کاریم
ببین زندگی‌ من و دوستامو یه نگاه // ناراحت نشو هرجایی نمیام
زندگی‌ رنگیه طراحی نمیخواد // پولی‌ که تو جیبته به شلوارت نمیاد

ورس 3 : سركش
شب تا صبح هی‌ بیدار // لش هرجا که میایم
هنسی و برگه ورق خش با یه گیتار
انگار تو وگاسیم // جلوم لخت میشن
همچی‌ ریسکه // وقتی‌ می‌برم که تو ببازی
بازی‌ دست ماست // هرکی‌ باخت میزو ترک می‌کنه
روز و شب ما اینجاییم // نفر بعد
هی‌ ادامه داره دیگه می‌خوام برم دافی منتظره
ولی‌ نمی‌شه باخت // بس که ژتون هست
هها.. نه خوشگل تو رویاهات نیستی‌ // نه این فیلم ، فیلم نه ما آرتیستیم
خودمونیم و اینم زندگیمونه // پایدار ! زندگی‌ چن تا دیوونه

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

ورس 4 : افرا
چهار قاره داره مهر پاسپورت // 20 گرم کیسه ي حیض داشبورد
این لاشخور دافا دورم حلقه / حلقه هم نمیدم ، جاش تو حلقت
چطور بی‌ لیسانسه بنزش الگانسه / پخشه فركانسش / مرد رنسانسه
‌ها؟ چطور؟ یه ممنوع الا ورود کرده عبور تو قلبت ظهور

ورس 5 : تهم
منو دوست داره اون که میاد و شکلات پوستش مثل میکای شوکوپارسه
دوستش سفید و قر میدان بد // کنار هم مثل شریدن`س آن
شک نکن وقتی‌ بت میگم من // دنیا مال ماست، چرت نیست اصلا
زندگی تند میره می‌خوام کند بشم / پیکو پر کن بریم به عمق شب
می‌خوام پول دربیاد // اونقد زیاد که کور شن اینا و دور شن بیا
کاری کنیم چیز خوب از اون دربیاد // یه دافِ خوب بره و یه خوبتر بیاد
هر هفته یه *ـس شر پول ساز // صد هزار نفر کنسرت رو باز
همه با منن دشیا و دافیا // و شادیم ما پس *ـون لق شاکیا

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
ووو او و و ووو

بریج:  عرفان
از بس که می‌برم // حالا با چشای بسته میپرم
مطمئنم دیگه حدس نمیزنم // پایدار تا پای دار

ورس 6 : عرفان
بدرود روزا که عرفان چت بود // حالا تو لیوان داره ودکا ردبول
سر 3 سوت خالی‌ بطری گری گوس // تور میزارم همه میان پر مس میگو
چه شب و چه روز // کاسبیم و پی‌ پول
دافی که با منه نیست یدونه عیب روش // وقتی‌ پیر شدیم میگیم
چه حیف زود تموم شد // ولی‌ خوبه رسیدیم بش زود
مث حامد حدادی بازی‌ دستم // از این بالا میبینمت بالاتره قدم
واسه همینه میدونن همه دافا قدرم // عرفان مث دریاس منتظر قطرن
چون قول داده حتما کم کم شب // یجوری خودشو بکشونه دم تختم
سر تا کفشم آه / هر آهنگم آه / دافت تاکـــ آ / پرچمه دستم آره...

کروس:  عرفان
دوس داری بشین // رو آسمون هرجا دوس داری بریم
زندگی‌ من و دوستامو ببین
او و و ووو

بریج:
از بس که می‌برم // حالا با چشای بسته میپرم
مطمئنم دیگه حدس نمیزنم // پایدار تا پایه دار

عرفان و خشايار و افرا و سهند كوازي - مايه

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

نیست دورانی مثل دوران مدرسه

منتظر خورشید بره وشب بشه

من با برو بکس توی خیابونا بودم

پای هرچی که بود تو تو رو نمیدونم

حالا جز خاطره برام چی مونده

جیب خالی و دل پر آخ یه گوله

همینه تو تشنگی موندن

شیش سال گذشت تو تشنگیم مونده م

نیستم تنها دادا ارتشیم حالا

از تو زیرزمین خودمونو میکشیم بالا

با ما دنیا لج داره آخ یه جلاده

هزار هوس و وسوسه مسیر کج داره

پس حق دارم میخوام جیب پر باشه

کی میخواد گشنه باشه وقتی صبح پاشه

من که نه پس با کارم از صبح تا شب

شب کردم تو سرم تا که صبح پاشم

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

ساکن شهر فرشته م

خیالت ساکن بهشتم 

ترک میهن ترک ناموس

رویام همه تبدیل کابوس

ندیدم و دویدم و دویدم

تا به دوزخ رسیدم

پول هیزمه بزار بدونن

نمیسوزم جاش میسوزونم

ما صد سال رو تک شبه رفتیم

سال های جون صد تا رو گرفتیم

به به برو تهرون

نخورنت سر نون خوردنتون

برا روزی روزا روزم روز میشه

برا پوله شبای من شوم میشه

پول زیاد لاشخورم باهاش میاد

اما عمرا دختری جاش بیاد

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

وقتی ما داشتیم روز بد خونه

قدیما ما خوش کوچه پس کوچه

در بد دست فرار از آشپزخونه

من سر قرار قرار سر پوله

باید بکشی تا بگیری هرچی میخوای

آدم نمیشی تا نکشی سختی زیاد

میبینی درست پیش بری رفتی بالا

گذشت شیش سال شده زخمی پاهام

کمک هیچ گاه نداده دستی باهام

گوش بکنی نکنی اینه حرف حساب

یه سری کار یه سری ایشتی میزنن

علفا خار چون پولی نیست چیز بخرن

فرق اینه من خودمو کشوندم بالا

زندگیمو نگاه کجا رسوندم حالا

نخبه هم باشی نجنبی رفت هوا

رخصت داشی نگفتیم وقت طلاس

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

پوست بنداز و تو بگیر بگیر پشتش

زحمت داره تا تو برسی به چشمه

یک عمر سیراب نه دیگه تشنه

تشنه عدالت اما عاقبت

جیب پر از خالی باشه نداری آخرت

ظاهرا آخرا لازمه عاطفه

اگه باشه عشق اگه حرف خاطره

به تو پول دادن و ما داریم فاصله

زخم داره نسل ما علت فاجعه

زخم دارم من زخم داره جامعه

تو تو فیلم دیدی و ما داریم خاطره

برا ما پول زیر سنگ توخیابون

شبا جا کم باشه هستیم توخیابون

شروع مسیرمون هست توخیابون

پس فرق من و تو هستش توخیابون

یکی اهل خوابه یکی اهل رشده

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اونی که اهل خوابه ظهر پا میشه گشنه

نمیشه همیشه سر جات بمونی

یکی جون میکنه یکی پولش مفته

نمیشه همیشه سر جات بمونی

اگه پول نداری سفت بیفت پشتش

از قافله روندی بدون همیشه موندی

عرفان و خشايار و افرا - جاده

یادمه میگفتن از این راه نون شب نمیخوری

نمیدونن این کار از نون شب برام مهم تره

وقتی خودت میدونی غیر تو هیچی نمیتونه جلوتو بگیره

اگه منتظری کسی واست درو باز کنه حالا حالا ها علافی

اولش سخت بود هزار شب بود     میخوای همه بشنون از رادیو پخش زود

خفه و نعشه از دود تشنه ی پول      از این غزل تا شعر بعدی مایوس

جاده معلوم       کارم هم همیشه از بقیه سر بود

صدام بم بود      زیر فشار زخم زبون همه کم کم کمرم خم بود

رفیق چند سال دشمن تو چند روز     غریبه یهو میشه رفیق و همخون

قدم به قدم جلوم یه سد بود     شکستن تک تک سیل من زود

ولی هنوز مجنون اندوه     شب پر ستاره نور من کو

پس نور من کو

 با من / خدا یافتن

خدا ساختن / جاده ام شده

 پرسن چرا توی صحنه نیستم     چرا خفه چرا پشت می ایستم

شعرا شاهکار چرا چرک نویسن     کیستم چیستم و محل زیستم

از غرب میخونم تا شرق بدونه     از درد میخونم همدرد بخونه

برا غرب زده یا زده از غرب      آرزو به دلای اینور مرز

افرا   همه به چپمه     افرا   شستم به همه

رپ نه درد و دلمه      بغضم هم برا کیش و کشورمه

نامه برا چشم مادرمه      آره این باورمه

که بد جوری لالیم توی غربت      اما نوبت عرفانه برا صحبت

 با من / خدا یافتن

خدا ساختن / جاده ام شده

بس که دل داغ داره

بس که دل داغ داره آه آره اگه بدونی

بس که دل داغ داره از نوک خودکارش      شعله میباره میسوزه تا راه وا شه

بازتاب کل وجودم پاسدار روحم      خوب میدونی کی صاحبکاره

میگی مثل بقیه ام کجاش آخه     با همه چی آره با جون قمار آخه

چهار تا آس زیر دستم از شاه نمیترسم      با همه چیش ساختم تا همه چی ساختم

از جون بذار مایه چند هزار آیه      زیر سقف کج رپ چند هزار پایه

آره که شاهکاره نه بابام ویلا تو شمال داره      نه بیرون شهر کنار تو باغ داره

نه به کس تو تلویزیون باج داده      نه زنگ زده که عرفان چه حال داره

عرف هرچی داره از قواش داره      سنگینی ملتو رو دو پاش داره

کی میخواد سر راش باشه جداش باشه      کی میخواد همراش باشه راه جلو پاشه

 با من / خدا یافتن

خدا ساختن / جاده ام شده