تكست بهرام - نامه اي به رئيس جمهور

بهرام – نامه اي به رئيس جمهور

اينترو(احمدي نژاد):
واقعا مشکل مردم ما الآن شکل موي بچه هاي ماست؟
خب بچه هاي ما دوست دارن موشون و هر جوري بزنن به من و تو چه ربطي داره
دولت بايد بياد اقتصاد رو سامان بده..فضاي کشور و آرامش ببخشه
امنيت رواني ايجاد کنه..پشتيباني بکنه از مردم
يعني الآن مشکل مهمه جوانهاي ما اينه که مدل موشون و چه جوري بزنن و دولت هم نميذاره!
الآن مشکل کشور ما اينه که مثلا فلان دختر ما فلان لباس رو پوشيد؟!
الآن مشکل کشور ما اينه؟ يعني مشکل مردم ما اينه؟!

كروس:
مي خوام روشني عقده مو خاموش کنم / ولي نمي تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتي قلم و کاغذم توي دست من بود / پس مي نويسم نامه اي به رئيس جمهور

ورس1:
با عرض سلام خدمت رئيس جمهور محترم / واسه گفتن حرف مي شمرم فرصت و مغتنم
تو که گوش مي کني به حرف هر سليقه اي / ميشه وقتتو به من بدي چند دقيقه اي؟
من نگرانم واسه تاريخ تحريف شده / واسه مغز جوونايي که تحريک شده
درد ما دوا نشد دکتر مملکت / که شعارهاتونم بدتر به ماها حمله کرد
مخم بيداره ولي ترجيح ميدم باشه تو خواب / تا اينکه سينه م بشه سنگ قبر آرزوهام
عمر من رفت به درک واسه نسل بعد / مي خونم مثل اينکه فعلا به ما وصله درد
وصله کرد تيکه غم و بس که من / مي بينم نابغه هامون هم شدن مست گرد
هيچ وقت تصور نمي کردم بشيم اينطوري / که داشته باشيم ميليونها جوون دين گريز
ملت خلاف مي کنن تا برن زندون واسه جاي خواب / خيليا وقتي مردن عکسشون بدرقه نشد با يه قاب
مي دونم حرفهاي من مي خوره تش به بن بست / ملت ميرن مسجد هنوز تا کفش بدزدن
به خدا اين همه ادعا نيشخند داره / ايران صادر مي کنه دختر 18 ساله
رو زمين نشستي فکر کردي که اوج ..پس / اميد من به نجات در حد معجزه ست
تو خودت خوب ميدوني چقدر شده درگيري زياد / به خدا قرآن روي طاقچه گردگيري ميخواد
فقط شعار که دنبالش هستي فقط تو..ما / بشينيم قرآن به دست بکنيم فقط دعا
سند حرف منه چهره سطح شهر / يه چرخ بزن تو دوي نصفه شب به بعد
نفس بکش اين آسفالته که بوي خون ميده / دقت کن يه جوون اون گوشه داره جون ميده

كروس:
مي خوام روشني عقده مو خاموش کنم / ولي نمي تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتي قلم و کاغذم توي دست من بود / پس مي نويسم نامه اي به رئيس جمهور

ورس2:
تو گفتي دولت من دولت آرامشه / که ذهن مردم واسه حمايتت آماده شه
وسعت فکر منه از خزر تا خليج فارس / نمي خوام از من بگيرنش بشه دريچه باز
براي بد شدن اوضاع و براي جنگ / حرفش مال توه عواقبش براي من
هنوزم بهت زدم و نشستم من به حيرت / که چرا جاي خون نيکوتينه توي رگ غيرت
کاش که منم محافظ داشتم که دورم واي ميستادن و دم ميزدم از امنيت
ولي خيليا دنبالم هستن الآن / که من و بگيرن يا که در رم از دست کلان
که اينم شده زنده بودن
حرفامو تموم مي کنم مي توني قبولش کني / يا با گرفتنم ظاهرا تمومش کني
ولي بدون اگه بگيرم حتي خوي حيوون / قلمم با قدرت مي چرخه حتي توي زندون

كروس:
مي خوام روشني عقده مو خاموش کنم / ولي نمي تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتي قلم و کاغذم توي دست من بود / پس مي نويسم نامه اي به رئيس جمهور