پيشرو و عرفان – سرزمين يخ
اينترو: پيشرو
ميدونم که براي تو هم پيش اومده ، خندهات درد داشته ، درد
ورس1: پيشرو
رفيق حسودي نکن به تنهايي من / وقتي تو دنياي سگي فقط کم داريم يه قبر
دفتر شعرتم ميشه نقاشي درد / بيا ببرمت به روزاي جنجالي من
رفيقامون برق دنيارو ديدن و کور شدن / مجبورم از خودم ديگه اين جمعو دور کنم
خودمو خورد کنم و برم تا حال بغض / خودکارمو دربيارم و بشم تو واژه گم
رو همه ي کتاباي قفسه خاکه / چيزي که برام مونده يه نفس پاکه
بابا با اونکه ازم دوري هستم به يادت / پسرت تازه در اومده از لجن کامل
يادمه آخرين بار که سرقبرت بودم / گريه ميکردم و ميگفتم از درد سر و روحم
وقتي رفتم از اين مملکت تو زرد / چيزاي زيادي ديديدم و ذره ذره سوختم
تنها ، با طرفدارايي که مث خود من پرغمن / باروياهاي رنگارنگي که خيلياشون مال ما نيست و ، رپ واسه ماها شده خطر
رپ پشت رپ ، يه مليونم نميفهمن / واسه اينکار لعنتي تو زندونم کشيدم درد
مردممون ديگه به ميمونم نميخندن / اگه کل دنيا جلوشون بسوزن يه بينندن
اين جماعت از زندگيشون بگيرن درس?! / حرفاي ما چرته بگي ميگن شنيدم رپ
دخترا و پسرا دنبال سـ*ـس و مواد / همين چيزا ميکنه معني اين شعرو محال
مادرپدراي فقيري که کار ميکنن تا اينجوري با روياي بچه هاشون روبرو شن / مث همه منتظر روز خوبن و کنار گرماي بخاريشون تو خونه موندن ، هـــــي
منتظر خبراي راديو نشستن / تا شايد قهرماناشون بازي رو ببرن
درگير غذاشون و چايي و يه قندن / نميخوان معني شب تاريکو بفهمن
كروس: پيشرو
اگه اومدي سرزدي به من و / خنده ديدي تو سرزمين من
بدون خنده ها ظاهر لحظه هاست
تو نميدوني هر دقيقه منو ما / چي ميکشيم تو سرزمين يخ
نميدوني چي ميگذره تو قلب ما
ورس2: عرفان
شيش صبحه پيشونيمه از عرق خيس / پاشو پاشو بنويس بشه ورقه خيس
نه ، از سانسور خبري نيس / حتي اگه سرو بزني با تبر تيز
سببش چيست / عوض مرحله زيست
مگه دل خوش و جيبت پر آزادي نيست / تا وقتي فکرت تو حبس باشه آزادي نيست
نسل سوختمونم برات آزاري نيست و / هي ، ميگن موزيکامون بازاري نيست
آخه از جنس ما توي هيچ بازاري نيستو / مث شعرامون کالايي نيست
چرا همه خوابن / آخه لالايي نيست و
بابايي نيست که ببرت بالاي ليست / اينجا شک ميکني که شايد بالايي نيست
برگ سبز پمپ به تپش نبضت / بيشتر دربياري بيشتر بره رو قرضت
اين زندگي نداره ارزش / عمري چاه ميکني و آب نميده هرگز
اونجا ميگن يادت رفت زبان فارسيت / اينجا يکي ميبين تورو با "اٌساما"عار نيس ؟
دنيا ميرونه و مائم سوار تاکسي / انگار قول داديم بريم هر راهي که راست نيست
لاشخورايي که رو تنشون يه روده راست نيست / چار فصل توي تيمت باشن يه دونه پاس نيست
دنياي ديووونه که شده برامون عادي / چار تا هوس کثيف چار تا روياي مادي
همينه که کابوس ميبينم / نابودم ، تو تابوت ميشينم
خودکارمو ميکُشم آروم ميگيرم / خالي ميشم باز جون ميگيرم
نرم ميکنم با دست و پنجه / اولين خاطرم سال شصت و پنجه
که سوختم و شعله خاموش نميشه / حالا ميسوزه هرکي خورشيدو آغوش بگيره
سوختم و شعله خاموش نميشه / حالا ميسوزه هرکي خورشيدو آغوش بگيره
كروس: پيشرو
اگه اومدي سرزدي به من و / خنده ديدي تو سرزمين من
بدون خنده ها ظاهر لحظه هاست
تو نميدوني هر دقيقه منو ما / چي ميکشيم تو سرزمين يخ
نميدوني چي ميگذره تو قلب ما