تكست عرفان و سياوش شمس - صحنه

عرفان و سياوش شمس - صحنه

اينترو : سياوش شمس
یادمه که یه شب وقتی توی آسمون // یه ستاره ی تنها مهمون بود تو کهکشون
دلم تپید و فریاد زنون // گفت ببین ببین آوازه خون
برو روی صحنه ، نشین توی خونه // ستاره ی بی نشون

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 1 : عرفان
میگن دنیا فیلمه همش هست یه صحنه // رو ورقه نوشتم نقش من که
نگن به من چه و حرفم پخش شه // دنیا زیر پام و جام هست رو صحنه
خیلی درده ، وقتی نسلت // زنده به گور میشه ذره ذره
بنویس خط به خط حرفت گرچه // کس نمیذاره وقت که بفهمه حرفت
پشت پرده باز رشد حرفت // من یکی نمیذارم خشك شه صحنه
منم کعبه ، بهم نزن طعنه // رها تر از اونم بشم برات بده
رها ترین شهاب شبای شنبه // فراترین سراب آرزو برا من سهله
صحنه ... توی دستای منه // صحنه ... جواب شبهای منه...آه

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 2 : عرفان
یه آوازه خون ، که تا داره جون // میخونه آواز خون ، تا واشه اون
گوش پیر و جوون ، به همه آثار اون // عشق مردمشه تنها پاداش اون
ستاره ی بی نشون ، میون کهکشونو // نمیمونه تو سکوت ، میگیره سهمشونو
از شمال و جنوب ، حق نسلمونو // وقته خروج از رکود ، وصله دستمونو
حالا بتونه یا نتونه ، بمونه یا نمونه // حالا که جوونه باس بکنه تا بدونه که
نمونه یه بهونه که بخونه یا نخونه // بمونه یه نشونه ، حتی اگه یدونه
دوره از آشیونه و تنها شده دیوونه و // برا شما میخونه و برا شما میمونه
صحنه ... توی دستای منه // صحنه...جواب شبهای منه

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

ورس 3 : عرفان
بذار دلمو بشکنه و صدامو بشنوه // تا سال دیگه ببین کنم عوض اسم مگه
نه که تکه طول ، نگه رپ هست قسمتش // وطن عشقمه و سفر شعرمه
یه رپکن خفه ، حالا سمبل رپه // ندادم باج به تاج ، نه...از خود منه
مردمی که خوردن نون گندم شبش // مردمی كه بردن شور جنگو از سرش
آره حالا حالا ها ، جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش
آره حالا حالا ها , جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش

پل : عرفان
آه. . . میخوام باهاتون حرف بزنم ، با همتون ... میخوام همه چیو بگم
گاهی وقتا دستم بستست ، گاهی وقتا رو کوتاهی خودمه ... ولی یه چیزی :
یه ساعت تو کفش من نبودی که ببینی چرا رپ...نه...!!!

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد

اوترو :
عرفان :
آره ...گفتم حالا حالا ها پایین نمیام ... ولی صحنه رو به عنوان یه مکان ، یه مرتبه نمیبینم...
به نظر من صحنه یه مسئولیته ... مسئولیت نسبت به شما ... مسئولیت نسبت به خودم... آه...آره
سياوش شمس :
صدای ناله ی ساز درمون روحمه // نور صحنه ها تنها عشق تارو پودمه
عشق دیدنه تو هموطن ، که میخونه با صدای من // میخونه شعرمو ، میشناسه صدامو...تموم دنیای من

كروس : سياوش شمس
صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد