عرفان و ليتو و انتها - آينه

ورس 1 : انتها
وای از دستِ من که آخر // باز قصد من بعد یه عالم
دردسر زد به هم ، آره زد به هم پسر
مثل یه راننده مست // بیرون و تو هر جاده دم به دم
از بغل راست به چپ باز رو خط // بالا پایین مثل جذر و مد
آه.. دیوونه ترم من شب به شب // زحمت بی دست رنج چقدر؟
مث من نمینویسن یه خط // پس بذار بگم نمیترسم بگم
پس بذار بگم نمیترسم یه کم // ولی بگم نمیفهمن دلم
نه نمیفهمن منو // امشب بذارم و برم نمیگن نرو

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

ورس 2 : عرفان
انگار هنوز روزای اوله و // توی دست رفیق خنجره و
اون یه دست واسه جیبت معطله و // مسیر سنگلاخی تایر پنچره و
مثه زمان میرم من به جلو // میزنم چنگ به دل و میرم به قلبت یهو
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو // یادت رفته بدم من یه قهوه به تو
دورو دوروم دیرام رام // بیته میره من میام باش
مثه همیشه پای کارم تو بیکار باش // مثه همیشه پایدارم تو چیکار داش آه..
عکس منه رو هر دیوار و کاشی // هه هه تو هم میخوای پاشی
میخوای بکنی آشتی ، حیف که جاش نی // گلوله تو سرت بزنمم حیف چاشنیش

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

ورس 3 : ليتو
همیشه تنها بودم توی مسیر زندگیم // اگه حرفام کثیفه بهم بگین
چرا شما همیشه ضدشین // همیشه فکرشین ندیده غیب میشین
شاید چون میدونین بهترم // از بالا سر هدفت میتونم بپرم
یه جا تنها میمونم یه طرف // حزب باد نیستم ریشه مو بکنن
آه.. منو ببر از اینجا // شاید پیدا نشه بهتر از این راه
میگی بنداز بهتر از این تاس // منو ببر بگذر از این شانس
کازینو شده زندگی من // میام بیرون نیست حتی یه سکه جیب من
میرم پایین میام بالا باز آره ، بازی برد و باخت داره // داداش بهزی « پایداره » آه..

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

ورس 4 : انتها
نه نمیشه مغزم خسته // تا صبح میکشم واسه فردا نقشه
بخوای بزنی به نقشه خدشه // بدون فکر میزنم با چک تو فکت
بیفتی به پام بسه بسه // ولی نه نمیشم خسته
حس نوشتنمم سخته وزنش // احتیاجی ندارم باشم مست و نعشه
تا که بشم محو خلصه // که کارام پخشش شر شه
پس تف به شوک و هرچی خبر کشکه // نمیگم برا دافات و بکست
برا اوناس که میدن برا جا پام ارزش // میدن گوش و میکنن درکش
هدفم حد نداره مثل عرفان و سرکش // پس خواب دیدی حالا حالا بکنم ترکش

کروس : عرفان
با اینکه راه میره خوابه ، خوابیده ساکت ، راه میره راه میره دائم
وا میشه راهش ، آینه تاره ، پایین چاهه
شیش سال رپ رو شونه هامه به سمت جلو
آه.. آه.. آره به سمت جلو

صادق و سوگند - آينه

ورس1 : صادق
شهر پر شد از صدام از صدات / دم خور شو تو نگام با چشات
به برق توش خیره شو پلک ول نیمه شل / استرس زیر شوک مخه چت میشه صبح..
میشه صبح..
دو تا عوضی تا خرخره پر / مخا خسته از زر زر دور
حرفای مفتی که قرقره شد / مسیرو جر بده تو
پیک نا آشنا با سیگار بعدش / یه عده آشغال که ندارن ارزش
جون دادی پاشون افتادی از چشم / اه برد و باخت چه کوتاهه مرزش
از خطای پیشونیم و اخم ابروم / بفهم این زخم هایی که لخته کرد توم
یه کوه تجربه رو ساختش ازم / که رو به رویام که راستش ندم

کروس : سوگند
من اینم خوب یا بد با بال پرواز / زمینم آسمون پامه رو ابرا
دنبال من نیا تا نری از یاد
من اینم من اینم من اینم
من اینم خوب یا بد با بال پرواز / زمینم اسمون پامه رو ابرا
دنبال من نیا تا نری از یاد
من اینم من اینم من اینم

ورس2 : صادق
میره روز میشه شب بعدش هفته / هرکی داشتی بهت زده رفته
همه آدمای دورت پر زدن / پیـــچ، به جز گزریا که خو سر زدن هیچ
تنهاییا یه جوری بستتم / که آب زیرم نره و نمی پس ندم
چیلو و صبحو بیداریم دود و ششو میسابیم / عوضی واسه منه مرضه ولی و خستم از این بی خوابی
خواه نخواه از تاریکی ها میری تو نور / خاطراتو میریزی تو یه جای دور
یه جایی که ديگه دستت نرسه / هیچ احدی نتونه بگه فکرت نجسه
یه عشق تو قاب داری و آرزو تو پوستر / یه جسم رو پات داری که آبروتو برده
جدول منم که حل شدنی نیست / احمق نکن باس هر کنمی ریسک

کتاب زندگی مو مو به مو ورق بزن / کوچه ي سادگیمو رو به روم قدم بزن
نوک قله با مداد رنگیام پنجره پشتشو به یادم بیار
به یادم بیار حقی که خوردم / سهمی که بردم و زخم رو پشتم
یادم بیار که کیا کشتنم / کیا پشتم بودن و حالا دشمنن

کروس : سوگند
من اینم خوب یا بد با بال پرواز
من اينم..
دنبال من نيا تا نري از ياد
من اينم..
من اینم خوب یا بد با بال پرواز
من اينم..
دنبال من نيا تا نري از ياد
من اینم من اینم من اینم

ورس3 : صادق
خستم کرده این مسخره بازیا/دست دست مرگ تو منطقه با اینا
قاضی و داور و باور لاشیو / باعث و بانی باختن ناشیاست
ما پاییز و برگای زردیم / گوش آویز فصل های سردیم
مثل ما تو نسل های بعد نیست / ذات پاک و حرفای سنگین
تصمیم اصلی رو رسما بگیر / تصویر قلبیمو حسرت ببین
خسته ای مث من و صدتای دیگه / پرسه تو محور فردای بی ‹ د › (فرایی(
نه دیگه بازی نکن / پـ دلو راضی نکن
جا بگیر تو شهر تن / قد بکش تا حد من

حسين و پورنام - آينه

(تویه آینه نگاه می کنم)×2 / (تویه آینه یکی هست شبیه خودم) ×2

شبیه خودم / شبیه شبایی که غصه می خورم / شبیه شبایی که گریه می کنم /یواشکی ×3

گریه میکنم/ غصه میخورم / با خودم حرف می زنم

 که ای مرد سر بلند دیروووززززز/ ببین چی مونده از جوونیت امروز

کی ای مردا سر بلند فردااااا / که دل داری به قدر دریا

(چی شد آخرش / چی اومد سرت / چی کار کردی تو / با بالو پرت ) ×2

حسین:

نگام به آینه اسو یه تصویری از پشت شیشه / میگه که این تویی دروغ نگو / نه مگه میشه

من اونم که بزرگه / مشکلات و از رو برده / همیشه دل پاکه / گوشه ای همش ساکت

نشسته فکر فردا / هست آرومو (از توو فریاد) ×2

 مرد تویه آینه یه تلخی تو نگاشه / یه عشق باز بخندی باید له بشی بگندی

 مرد تویه آینه نداره هیچ امیدی/ حتی روز خوش ندیده / رویاهاشو سر بریده

پورنام:

نه نگو که نیس امیدی / نه نگو که به تهش رسیدی/ نه نگو که دل بریدی / نه نگووووووووو

نه نگو چه سخته فردا / نه نگو از زخم و دردا / نه نگو همیشه اشکی / نه نگوووووووووو

حسین :

نگام به آینه اسو یه تصویری از پشت شیشه / میگه که این تویی دروغ نگو / نه مگه میشه