پيشرو – آرزوي زياد
اینترو:
کثافت این دنیا داره حالمو بهم میزنه باور نداری اما من نه نه دیوونه ی روانی نیستم
ورس یک:
خودمومیشناسم حتی یه وقتا حرکت اولی نبود/میکروفون ساده بود با راه دور یه آينه بود و آسمون
تلفن ساکت بود کسی نبود جز آرزوم خدا و راه نور
نگاه کن به خوابه قوچ/هرچه هست از آن اوست
کوروس:
وقتی تو میخای سوالي نی /خیلی آروم آروم جدا میشی
همیشه واسه گاوو نادون رویایی نی/بگو واقعا چی تو دنیا دیدی
وقتی تو میخای سوالي نی /خیلی آروم آروم جدا میشی
همیشه واسه گاوو نادون رویایی نی/بگو واقعا چی تو دنیا دیدی
ورس2:
باغا بی آبی نبود مشکل ساده گذشت تو باد خنک/همه یه مار دوسر شده بودن و ما به اون آفتاب مینازیم هنوز
وقتی معجزه بود و نبود اون ادامه ی نامه ی روزو نخوند/رضا رسید به سوزو نسوخت من دارم روزهای خوبو هنوز،من دارم روزای خوبو هنوز
پشت کهکشان من ایستادم/خدا پشت منه باید از اینجا رفت
متاسفم از این بابت،باز ادامه میدی؟نابغه ها چی شد؟چرا مدتیه که از خدا میگی؟از بعضي طرفدارا جدا میشی
دیدی دیدی همیشه همینه/مثل اینه چشات تورو توی دریچه نبینه
همیشه یه علامته خاصی هست/ایمان همه ی شماها ماسیدست
یجورایی جا موندیم بیا جلو من اینجام تو
کوروس:
وقتی تو میخای سوالي نی /خیلی آروم آروم جدا میشی
همیشه واسه گاوو نادون رویایی نی/بگو واقعا چی تو دنیا دیدی
ورس 3:
چیزی که پایینه آسمون اینجاست/خیابونو بزرگ و سایبونا سیاست
واسه آرزوی زیاد اولش باید لباسهای پاره پوره بیاد
کلی رویا و ارزوی دیدار / حرفا تو گوشه با زبونه ریا
هنرمند باید خدا رو عاشقونه بخاد تا به روزه میعاد
اوترو:
تا به روزه میعاد
چقدر احساس سختیه وقتی ببینی که همه دارن هم دیگه رو میخورن
هیچ چیز خوبی نیست.در امروز
امیدوارم فردا ها بهتر باشه چون من آینده ی خوبی برای زمین نمیبینم
آدم ها دیوونه شدن دیوونه
اونایی که سربازای خداوندن اونا هم ناراحتن